شفاف شدن آرای نمایندگان ابزاری است برای تصویب ابعاد دیگر شفافیت در مجلس

به گزارش خبرنگار تشکل‌های دانشگاهی خبرگزاری فارس، روح الله نجابت نماینده مردم شیراز و زرقان در مجلس در نوزدهمین اردوی تشکیلاتی جهاداکبر اتحادیه انجمن‌های دانشجویان مستقل گفت: شفافیت به عنوان اولین طرح مجلس مطرح و در کمیسیون آیین نامه بررسی شد تا زمان بررسی و برگشت طرح به صحن زمانی طی شد که بخشی از این گذشت زمان طبیعی بود.

وی افزود: طرح اولیه ای که نوشته شد تمرکزش هم روی شفافیت آرا بود منتها بعد که به کمیسیون رفت ابعادی به آن اضافه شد که من معتقدم بخش اول که شفافیت آرا بود باید به سرعت به صحن می آمد و بندهای دیگر به رای گذاشته می شد.

نجابت در پاسخ به سوال یکی از دانشجویان تاکید کرد: در قرآن کریم در مورد مذکرات می‌گویند که این ضررها را دارد آخر آیه می فرماید البته منافعی هم دارد شفافیت برعکس این است که منافع جدی دارد و مضراتی هم دارد.

این نماینده مجلس افزود: درباره اشکال شفافیت می گویند که مثلاً یک گروهی فشار می‌آورند روی نماینده ها که اینها مثلا رای شان به نفع آن طبقه خاص باشد من فکر می کنم قصه شفافیت در ابتدا آسیب‌ها و فشارهایی دارد ولی خود به خود بعد از یک مدتی عادی می‌شود.

وی گفت: اگر احیاناً مطلبی در مورد مضرات شفافیت می گویم ناظر بر این است که واقع بینانه می خواهیم تحلیل کنیم. شفافیت سرجمع منافعش به مضراتش می چربد.

نجابت درباره این سوال که آیا مجلس به جز شفافیت آرای نمایندگان برنامه ای برای شفافیت در بقیه ابعاد نمایندگان ندارد؟ تاکید کرد: یکی از جریان های جدی مطالبه گری در فضای مجازی از ابتدای طرح شفافیت تا همین اواخر این بود که شفافیت بدون راه فرار یا شفافیت بدون ماده فلان، منظورشان هم این است که شفافیت هیچ استثنایی نداشته باشد.

وی ادامه داد: اگر شفافیت را در قالب شفافیت آرا دنبال کنیم اگر تصویب شود خودش چنگک ما می شود برای به دست آوردن بقیه ابعاد شفافیت، چون بقیه ابعاد شفافیت که الان قانون نیست باید به رای گذاشته شود و اگر رای آنها شفاف نباشد احتمال اینکه رای بیاورند ضعیف است ولی اگر شفافیت آرا تصویب شود احتمال تصویب بالاست.

وی درباره سوال دیگری درباره شکایت مردمی از رئیس جمهور اظهار داشت: کمیسیون اصل نود، هشت عضو اصلی دارد آقای پژمان فر رئیس کمیسیون اصل ۹۰ بهتر می دانستند من هم روی جزئیات این پرونده ها نرفتم بررسی کنم ولی آن چیزی که کلیت متوجه شدم عمده حول ناتوانی در اداره کشور است و در ابعاد مختلف آن.

نجابت در پاسخ به سوال یکی از دانشجویان که پرسید: « برخی‌ها می گفتند کمیسیون اصل نود باید در مورد عملکرد هیئت رئیسه مجلس هم ورود داشته باشد که چرا استیضاح هایی که به حد نصاب قانونی می‌رسد در مجلس طرح نمی کند و نمی گذارد فرایند قانونی اش رخ بدهد و به تعویق می اندازند تا دولت به اتمام برسد؟» گفت: این دو بعد دارد یک بعد حقوقی و یک بعد سیاسی. از بعد حقوقی در آیین نامه صراحت دارد که درخواست استیضاح شد باید در مسیر قرار بگیرد و بررسی شود این محل اشکال است. از حوزه سیاسی یک مقدار این مدل رفتن به سمت استیضاح رئیس جمهور به وزرا مدل حساب شده ای نیست.

وی تصریح کرد: استیضاح رئیس جمهور ساده ترین راه و در عین حال پر ابهام ترین راه در ادامه مسیر است. یعنی اگر ما بیاییم بگوییم مردم ما خیلی خوب بودیم ما انقلابی بودیم رئیس‌جمهور استیضاح کردیم فایده اش برای کشور چیست برای من اصلاً روشن نیست و حالا در سطح پایین‌تر نمی‌گویم وزرا را استیضاح نکنیم. ۷ یا ۸ وزیر استیضاح شود هم وقت مجلس و هم کشور و هم فضای افکار عمومی گرفته شود برای چیزی که من از شما می‌پرسم نتیجه اش چیست؟چه اتفاقی در اداره کشور می افتد؟ بعد حقوقی اش را از این منظر مورد اشکال می دانیم.

انتهای پیام/