گروه خانواده؛ نعیمه جاویدی: داستان عکاس پیری که زوج های جوانی را که برای خرید عروسی به بازار می آمدند را با لبخند یقه می کرد را نمی توانم فراموش کنم. سال ها قبل توی «پارکشهر» نشسته بودم که دو پیرمرد برای هم می گفتند ماجرایش را و من هم ناخواسته اما از خداخواسته می شنیدم و کیف می کردم. عکاسباشی باصفایی که نوعروس و دامادها را مقابل دوربین عکاسی اش نگه می داشت و می گفت: «خانه آباد! بگو سیب و بخند...»
حالا از آن داستان یک تکه اش را بیاوریم امروز؛ همان تکه خانه ات آبادش را. این روزها که ما دنبال سین سیب و سمنو برای سفره عیدیم بعضی زوج های جوان می خواهند سین یک عمر زندگی شان را بچینند و در حال خرید بساط عروسی و جهیزیه هستند. در این روزهای تورمی و کرونایی اما چه طور خرید کنند که ضرر نکنند و دل و دماغ سیب گفتن و خندیدن برایشان باقی بماند؟ برای تهیه این راهنما از تجربه‌های یکی، دو کاسب فروش لوازم جهیزیه کمک گرفته‌ایم و چرخ زدن در فضای مجازی تا نکات طلایی برای خرید متناسب با نیازشان به دست بیاید.
بی هدف از خانه خارج نشو!
مشکل خرید جهیزیه فقط نداشتن پول کافی نیست. نداشتن مدیریت مالی بسیار مهمتر است. کدام چشم است که زرق و برق بازار خیره و وسوسه اش نکند برای خرید؟ چه برسد به زوج های جوان! معمولاً ماجرا این است که در خانه مبلغی پول بر می داریم تا برای خرید بیرون برویم. مشکل از همین جا شروع می شود؛ از همین قدم اول. وقتی در خانه از ما می پرسند: می خواهی چه بخری؟ می گوییم: فلان چیز و بهمان را... البته اگر پولم برسد/ یا اصلاً بگذار، بروم، ببینم چه چیزی گیرم می آید... این جمله ها یعنی ما بدون برنامه از خانه بیرون می رویم در حالی که مدام گلایه می کنیم پولی که داریم، کافی نیست و خدا می داند، بتوانیم چیزهایی که برای جهیزیه لازم داریم بخریم یا نه؟ اما نتیجه چه می شود؟ چند ساعت بعد وقتی خسته و کوفته از بازار و خرید بر می گردیم، یا آن فلان کالا را نخریده ایم یا فراموش کرده ایم بهمان قلمِ جهیزیه را بخریم. در عوض احتمالاً چند قلم ظرف، دکوری های جذاب و... را خریده ایم که برقش پشت ویترین چشممان را گرفته. حالا باید منتظر باشیم تا دوباره پولی به دستمان برسد.
«اکبر حسینی»، از کسبه بازار لوازم خانگی «امین الملک» می گوید: «ویترین مغازه ها پر از جنس هایی است که چشم آدم را خیره می کند. بارها شده برخی می آیند و می گویند که حاجی این سرویس پیش دستی یا انارخوری کریستال را می خواهم یا دکوری های لوکس دیگر. باور کنید همین که متوجه بشوم برای جهیزیه می خواهند، اول می پرسم آیا ظروف واجب تر را خریده اند یا نه؟! معمولاً هم جواب شان نه! است به همین دلیل توصیه می کنم اول ضروری ها را بخرند. دکوری ها و کالاهایی که می شود بعد از ازدواج هم خرید بماند برای بعد. این اتفاق معمولاً وقتی می افتد که چند جوان با هم می آیند برای خرید وگرنه قدیمی ها که دستشان در کار است و قدر پول را خوب می دانند. اصلاً حساب شده خرید می کنند.» پس تهیه فهرست به ترتیب ضرورت کالاها کمک می کند، جهیزیه را بهتر کامل کنیم. همین که وقت و سرمایه مان برای خرید غیر ضروری از دست نمی رود هم حس و حال بهتری داریم.
این را نخر در عوض این را بخر!
یکی از ترفندهای برخی صفحات مجازی و فروشندگان جهیزیه این است که خودشان را طرفدار نشان می دهند و می گویند: «ماشین ظرفشویی، سرخکن یا هواپز در جهیزیه بی استفاده می ماند. حداقل سال های اول زندگی چندان به درد نمی خورد. بنابراین در چنین شرایط اقتصادی، بهتر است پولمان را صرف خرید این طور چیزها نکنیم. بعد هم کالاهایی دیگر به ما معرفی می کنند. توصیه ای که خوب و دلسوزانه به نظر می رسد اما کاش دلسوزانه هم باقی بماند که معمولاً نمی ماند! این را زمانی متوجه می شویم که می رویم سر خانه و زندگی خودمان بعد از چند وقت باید لوازمی را کنار بگذاریم که از همین افراد و صفحات مجازیشان خریده ایم. «حسین هادوی»، از فروشندگان لوازم خانگی «عظیمیه کرج» می گوید: «خرده ریزها درجهیزیه معمولاً هزینه زیادی روی دست آدم می گذارند. اولش متوجه نمی شویم اما بعداً وقتی قیمت آن ها را جمع می زنیم، می‌بینیم که حسابی ضرر کرده ایم. قیمت چند قلم خرده ریز ۲،۳ برابر کالایی اساسی شده که عدد قیمت آن به نظرمان درشت آمده، صرف نظر کرده ایم و نخریده ایمش. حالا بعد از ازدواج باید برویم آن کالا را بخریم در حالی که این کالاها در کابینت بدون استفاده باقی مانده اند یا بعد از مدت کوتاهی استفاده دچار آسیب شده و از بین رفته اند.»
این کاسب می‌گوید که این ترفند فقط شامل حال جهیزیه نمی شود و بهتر است که بقیه خانم های خانه دار هم حواسشان را بیشتر جمع کنند تا فریب این شیوه را نخورند به خصوص در این اوضاع اقتصادی: «هسته گیر آلبالو ۴۵، جداکننده کلاهک توت فرنگی آهنی ۳۵، رنده سیر آلمانی ۸۵، تیزکن چاقو رو کابینتی ۹۵، سبزی خردکن دستی ۱۲۰ تا ۱۶۰، زعفران ساب کریستال جنس خوب ۷۵، ست کفگیر بامبو ۱۵۰ تا ۳۵۰ هزار تومان و ده ها کالای دیگر. شما رقم همین ها را جمع بزنید، ببینید چقدر می شود؟ ضمن اینکه با یک نی پلاستیکی هم می توان هسته آلبالو را جدا کرد یا از هاونگ سنگی کوچک برای پودر کردن زعفران، زنجبیل، چوب دارچین یا ادویه های دیگر استفاده. پس چرا برای هر وسیله یک وسیله دیگر بخریم، آیا منطقی است؟!» حرفش حق است. این همه تکلّف زندگی کدام انسان را شیرین کرده که ما را؟ مگر نه اینکه کمی بعد، از دست این همه خرده ریزها که تجربه نشان داده و زود هم خراب می شوند یا اصلاً بدونِ یا کم استفاده می مانند، کلافه می شویم مخصوصاً موقع اسباب کشی و خانه تکانی.
از خوش سلیقه ها کمک بگیرید
فهرست خریدهای جهیزیه تان را با کمک اعضای خانواده یا فامیل، به خصوص افراد ساده زیست و با سلیقه تهیه کنید. افرادی که تجربه زندگی آرامش بخش آنها به شما کمک می کند، یقین بیاورید که خوشبختی لزوماً به داشتن وسیله ها نیست. کسانی که به اصل طلایی «چرا این را بخرم؛ به چه درد من می خورد؟» اعتقاد دارند و آن را در زندگی خودشان به کار گرفته اند. این اصل چندان پیچیده هم نیست. معنایش این است که هر چیزی که قرار است خریده شود باید سه ویژگی مهم داشته باشد. اول اینکه کاملاً کاربردی و ضروری باشد. دوم، ماندگاری و کیفیت خوبی داشته باشد و سوم، قیمتی منطقی. این اصل طلایی امتحان خود را عالی پس داده؛ افرادی که این طور خرید می کنند معمولاً خانه‌هایی آرام، خلوت، دور از شلوغی و باسلیقه چیده شده، دارند که هر چیز سر جای خودش قرار دارد. زمانی که وسیله ای لازم دارید یا آن را دارند یا با خلاقیت فقدانش را پر می کنند.
نکته مهم بعدی؛ فکر اینکه فهرست جهیزیه تان را با کمک صفحات مجازی جهیزیه و منزل آرایی تهیه کنید از سرتان بیرون بیاندازید، این واقعاً به نفع خود شماست چون خواه‌ناخواه دو عارضه در کمینتان نشسته است. اول، خریدهای غیرکاربردی و نامتناسب با واقعیت‌ها و سبک زندگی خود خواهید داشت. دوم تجربه همزمان دو حس ناراحتی و پشیمانی. ناراحتی از اینکه جهیزیه شما در مقایسه با آنچه تصویر و فهرستش را در فضای مجازی دیده‌اید، کامل نیست و پشیمانی برای خرید اقلامی که می دانید در آینده ای نزدیک چندان کاربرد نخواهد داشت. خانه شما را باید فکر و سلیقه خود شما بسازد نه دیگری! ببینید، رصد کنید اما خودتان باشید و خودتان تصمیم بگیرید. خانه ای که با تدبیر خودتان آباد خواهد شد.
وقتی آکبندها حرف می زنند
حتماً سری به صفحات و فروشگاه های مجازی لوازم خانگی بزنید. خواهید دید از چه اقلامی معمولاً اقبال نشده، استفاده نشده اند و صاحبانشان با نوشتن عباراتی مانند: نوی نو!/ آکبند یا در حد نو/ با کارتن و جعبه/ مال جهیزیه خودم بوده و استفاده نشده و... می خواهند تضمین بدهند کالایی که برای فروش گذاشته اند نو است. و حالا آیا کسی آن را بخرد یا نخرد؟ توستر، مایکروویو، بخارپز، هواپز و سرخکن، آب مرکبات گیری، پلوپزهای برقی، جارودستی شارژی، پنکه و کیک پز برقی از جمله کالاهایی هستند که به خانه نوعروس ها رفته اند اما بدون استفاده مانده اند. چون برای مثال همان کاری که فر می تواند انجام دهد مایکروویو هم یا مثال هایی از این دست. بنابراین با رصد همین فضا، حسابی دستمان می آید که کدام وسیله را می توان برای خرید نادیده گرفت. در عوض برخی صفحه ها و مطالب فضای مجازی که شامل تجربه های خانم های خانه دار و کدبانوست، کارآمدتر هستند. مبنی بر اینکه کدام وسیله پر استفاده است و کدام یکی نه! این کمک خوبی می تواند باشد. فهرست ما را کوتاه تر می کند و در عوض به درد بخورتر.
خرید جهیزیه برای دومین بار
جهیزیه کامل یعنی جهیزیه ای که مطابق شرایط و نیاز مالی ما تهیه شده نه پر از وسیله های زائد که استفاده نمی شوند. نوشته یکی از خانم ها در یکی از صفحات مجازی هم جالب است؛ اتوی کوچک دستی را به نوع پرسی ترجیح می دهم چون کوچک است و لبه ها و گوشه های لباس را به خوبی اتو می کشد کاری که پرسی اش اصلاً نمی تواند انجام دهد. مایکروفر نخریدم چون همان فرِ اجاق گاز برایم کافی بود. ابزار آشپزخانه را سِت نخریدم؛ کیفیت خریدهای تکی بهتر است. اصلاً مهم نیست که از یک جنس یا یک برند نباشند. کیفیت نداشته باشند، مجبور می شوید یک مدتِ بعد دوباره پوست کن، رنده دستی یا دربازکن بخرید. به جای خرید بخارشو، جارو برقی و جاروشارژی دستی یک جاروبرقی از یک برند خوب و با کیفیت کافیست...
با مرور تجربه هایش یاد جمله های هادوی می‌افتم: «بعضی مشتری ها بعد از یکی دو سال تعدادی از خریدهایشان را در همان کارتن خرید و دست نخورده می آورند تا برایشان بفروشم چون به کارشان نیامده! در عوض چند دست بشقاب، کاسه یا پیاله بر می دارند چون برای پذیرایی از مهمان ظرف کافی ندارند. اسم این کارشان را گذاشتم «خرید جهیزیه برای دومین بار! اگر از اول درست خرید کنند این اتفاق نمی‌افتد.»
/انتهای پیام
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
