«محمدصادق باطنی» طراح و مجری برنامه «هشتادیا» که مدتی است از شبکه سه سیما روی آنتن می رود در گفت و گو با خبرنگار رادیو و تلویزیون خبرگزاری فارس، درباره این برنامه بیان کرد: این برنامه به یکی از سوالات فراگیر نسبت به دهه هشتادی ها و نوجوانان می پردازد و سعی دارد این قشر را به خودش و خانواده اش بشناساند.
وی ادامه داد: یکی از سوالات فراگیر این است که چرا رفتارهای نوجوانان برای باقی سنین و اقشار قابل درک نیست؟ در واقع حاکمیت، مردم و جامعه آنها را درک نمی کند و انگار پدیده عجیبی هستند. برای تحلیل و تصحیح این رفتار باید شناخت درست شود. برای شناخت درست هم باید خطاهای شناختی و اختلال های شناختی را کنار بزنیم.
مجری «هشتادیا» اضافه کرد: سوال اصلی این برنامه هم همین است که چقدر دهه هشتادی ها را می شناسیم و تا چه حد برای یافتن زبان مشترک با آنها تلاش کرده ایم و اصلا دهه هشتادی ها چقدر خود را می شناسند؟
باطنی درباره اینکه چرا قشر نوجوان با وجود تهدیدات فرهنگی جدی، کمتر هدف برنامه سازی بوده است، بیان کرد: اگر همین سوال برای خانواده ها، نهادها و افراد مختلف به یک صورت مساله تبدیل شود و یا دغدغه ای پررنگ شود دیگر رویکرد کاریکاتوری به چالش های جامعه نداریم. منتظر نخواهیم بود تا چالش مومو، نهنگ آبی و... دربیاید و یا افرادی قطعه ای بخوانند و بعد وقتی در مدارس و کلیپ ها، نوجوانان آنها را همراهی می کنند از خود بپرسیم چرا اینها را نمی شناسیم.
مجری «هشتادیا» در ادامه درباره نوجوانانی که در این برنامه حضور پیدا می کنند، گفت: در برنامه دو قشر حضور دارند هم نوجوانان آسیب دیده و هم قشری که موفق هستند و هدف ما این است که هر دو قشر را مورد مطالعه قرار دهیم البته نه به این معنا که این نوجوانان به دوگروه موفق و غیرموفق تقسیم میشوند بلکه از آن جهت که نوجوانانی قابل تامل هستند و اتفاقا هر یک چالش هایی داشته اند که از این حیث با انها و خانواده هایشان بحث و گفتگو صورت گرفته است.
وی با اشاره به تمایزهای برنامه با دیگر برنامه هایی که صرفا یک نوجوان موفق دعوت می شود گفت: اگر نوجوان موفقی به برنامه می آوریم تنها به موفقیت او نمی پردازیم بلکه به سختی ها و روی دیگر موقعیت او هم میپردازیم، او را در یک موقعیت چالشی قرار می دهیم و حتی گاهی محدودیت ها و ناتوانی هایش را بیان میکنیم که با وجود آن چالش و سختی، مسیر زندگی اش را چگونه طی کرده است و چگونه با آن چالش ها مواجه شده است.
باطنی با اشاره به یکی از مهمانان برنامه توضیح داد: به طور مثال ما نوجوان کم بینایی را به برنامه می آوریم و نشان می دهیم که او چه موفقیت هایی داشته است اما به دلیل همین کم بینایی چه چالش هایی هم برایش بوجود آمده است و یا خانواده اش چطور او را دست کم گرفته است. درحالیکه همین نوجوان را به عنوان چشم دهه هشتادی ها معرفی می کنیم و او یک نویسنده است.
وی همچنین در پاسخ به اینکه چرا صرفا سراغ نوجوانانی که با چالش ها و آسیب ها مواجه بوده اند نرفته اند، گفت: نمی توان در یک برنامه فقط به نوجوانان آسیب دیده پرداخت زیرا این نگرش به مخاطب تزریق میشود که نوجوانان فقط دچار اسیب و مشکل هستند و اتفاقا این برنامه برای دوری از چنین ذهنیتی ساخته شده است. در عین حال ما آسیب ها و خطرات مورد توجه رده سنی نوجوانان را نیز طی آیتم هایی مطرح کرده ایم و آن ها را با مخاطب به اشتراک گذاشته ایم.
مجری «هشتادیا» درباره یکی از چالش های پرداختن به نوجوانان نیز گفت: سختی این کار از این جهت است که گاه مخاطب و مسئولین تحمل دیدن آسیب ها و مسائل و حتی آسیب دیده ها را ندارد و برای همین چگونگی به تصویر کشیدن آسیب و دغدغه های فرهنگی و اجتماعی مرتبط با نوجوانان اهمیت خاصی پیدا میکند.
وی در پایان بیان کرد: ما به عنوان برنامه ساز برای آن که بتوانیم واضح تر آسیب ها را مطرح کنیم نیاز به زمان داریم و ابتدا باید یک ارتباط دوسویه شکل بگیرد و بعد از آنکه فرم برنامه و سوال ما اصالت و جایگاه خود را پیدا کرد؛ به تدریج چالش ها و معضلات را مطرح کنیم.
انتهای پیام/
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
