به گزارش خبرگزاری فارس از ممسنی، همه رفتنی هستیم اما گاهی با تدبیری درست، خواهان ماندن میشویم، ماندنی که به شکرانه توفیق بندگی و اشرف مخلوقات شدن، بخشی از وجود رفتنیها را به دیگری امانت میدهد تا او نیز توفیق بندگی بیشتر پیدا کند و پروانهای حین پرواز از پیله تن و رسیدن به سرای ابدی، منادی خیر شود و با اهدای اعضای سالم وجودش، به دیگری جان تازه ببخشد.
اهدای عضو، یکی از زیباترین و خداپسندانهترین اقداماتی است که در دهه اخیر، درجامعه ما پررنگ شده و با این اقدام مثبت و حیاتبخش، بسیاری از بیماران، از مرگ حتمی نجات یافتهاند.
در یک ماه اخیر اعضای قابل اهداء سه جوان از شهرستان ممسنی، ناجی بیش از ۲۰ بیمار شده است، جوانانی پاک و متواضع و ساده زیست، از خانوادههایی متدین و مدبر و صبور که مرگ را پایان زندگی نمیدانند و با به امانت گذاشتن بخشی از وجود عزیزانشان، موجب تداوم زندگی دیگر همنوعان خود شده تا اثبات کنند که سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز... مرده آناست که نامش به نکویی نبرند.
روز گذشته اهالی روستای مشایخ دشمن زیاری از توابع شهرستان ممسنی، در حالی با محمدامین پارسایی، مهندسی جوان، نخبه، متدین و اخلاقمدار، وداع کردند که هشت عضو از وجودش، ناجی هشت بیمار در استانهای فارس و بوشهر شد.
روز گذشته پنج عضو از اعضای بدن وی که در کنگان دچار سکته و به دنبال آن مرگ مغزی شد در بوشهر اهداء و دو کلیه و کبدش نیز به شیراز ارسال شد.
آرین (رضا) کاویانی جوان دیگری است که دو روز پیش، بر اثر سانحه تصادف با دنیا وداع کرد و پنج عضو از بدن وی، با رضایت خانوادهاش به بیماران در صف انتظار پیوند اعضا، اهدا شد.
پیش از این نیز اعضای بدن عباس همتی، جوان دیگری از مهرنجان ممسنی، که امید پدر بود و میوه دل مادر و بر اثر تصادف جان باخت، اهدا شد و جان تعدادی از بیماران را نجات داد.
این فرهنگ انساندوستانه، پیامدهای مثبت فراوانی را به دنبال دارد که مهمترین آن، سفیر زندگی دوباره بیماران منتظری است که گاهی چندین سال در نوبت پیوند ماندهاند و با این اقدام، فرصت دوبارهای برای زندگی و بندگی پیدا میکنند.
انتهای پیام/ ن