معامله باخدا، کار جوانان جهادگر است

جوان کسی است که کفش‌هایش خاکی‌شده‌ی راه خدمت است و اتوی لباسش در دراز کشیدن‌های ناشی از خستگی بین راه شکسته است. 

جوان شهر، همانی است که بر شهر کوچک درونش فائق آمده و پای جهاد اکبر خمینی گونه‌اش را امضا کرده است.

روز جوان به نام علی‌اکبر کربلا، مزین است و مگر هر جوان را یارای آن است که خود را بزرگ ببیند تا وقتی پسر بزرگ اباعبدالله حجت را بر تمام جوانان عالم تمام کرده است؟ 

جوانی مقدس است و جوان منزه، منزه از اینکه ویترین بازار دنیا شود و خود را محدود به آراستگی ظاهر کند که این ظلمی بزرگ بر باطن حق‌جوی اوست. 

جوان اهل نماندن است و آفریده‌شده از برای رفتن، یادمان رفته است جوانانی که از رگال‌های چسبیده به تنشان رها شدند و پا در جاده نهادند و در این راه جان دادند.

ما جوانان حماسه‌ی علی‌اکبر در برهوت افکار کوفیان را یادمان رفته است چراکه اگر غیرازاین بود بر کربلای زمان خود نه شجاعانه بلکه عاشقانه می‌تاختیم.

اگر چشم‌ها به معرفت عشق گشوده شود خواهیم دید که در روزگار ما، میدان جوانی کردن گسترده‌تر است. جوانی کردن به‌رسم علی‌اکبر را که بیاموزیم خواهیم فهمید عرصه‌ی جوانی کردن ما به درازای تاریخ گسترانیده شده است.

در ایامی که برخی با تفریح‌های عجیب‌وغریب، دقایق را مچاله می‌کنند، جوان‌هایی در صف مدافعین سلامت و یا اردوهای جهادی عمر را به قیمت گران با خریدارش معامله می‌کنند  و چه معامله‌ای بهتر از معامله با خریداری همچون خداست.

گروه جهادی ‌دانشجویی که دیروز با بدرقه‌ی فرمانده سپاه جوادالائمه(ع)، سردار چمن، راهی روستاهای غلامان در خراسان شمالی شدند و کار جهادی‌شان مصداف با روز جوان آغاز شد نمونه بارز جوان انقلابی موفق است که به خطا در جامعه جهانی حالا او را ناموفق خطاب می‌کنند.

وی گفت: گاهی تا سختی نباشد آسانی در پی نخواهد آمد و انسان نتیجه این فشارها را وقتی می‌بیند که حس می‌کند با تلاش او عده‌ای دیگر می‌توانند راحت زندگی کنند. یکی از پرستاران بخش کرونایی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در بجنورد، اظهار کرد: آن‌قدر سر ما شلوغ است که گاهی یادمان می‌رود خوش بگذرانیم و جوانی کنیم اما بیشتر که فکر می‌کنم خوشی‌ای بالاتر از خدمت به مردم وجود ندارد. 

در ادامه یکی از بیماران کرونایی تصریح کرد: پرستاران بخش کرونایی آن‌قدر خوب از ما مراقبت کردند که  فرزند خودمان هم تا این حد مراقب ما نبودند.

وی افزود: گاهی اعصابشان به هم می‌ریخت ولی سعی می‌کردند با مهربانی صحبت کنند و به بیماران انگیزه دهند.

اگر این جوان‌ها را جوان بنامیم و آن‌کسانی که وقت را به بطالت می‌گذرانند را نیز جوان بنامیم در حق کلمه‌ی جوان اجحاف کردیم هرچند که جامعه آن اشخاص مورد اول را بیشتر موردتوجه قرار می‌دهد اما بعیداست که حساب‌وکتاب‌های خداوند نیز این‌گونه باشد. 

انتهای پیام/ج