آزمایش فکری و نقد استدلال بی‌پاسخ گذاشتن عملیات تروریستی علیه ایران

به گزارش گروه دیگر رسانه‌های خبرگزاری فارس، پرویز امینی تحلیل‌گر مسائل سیاسی در کانال شخصی خود نوشت: برخی فیلسوفان مانند دکارت برای نقد رادیکال برخی دعاوی از جمله شکاکیت و برخی فیلسوفان سیاسی مثل راولز برای طرح افکنی و موجه نشان دادن ایده سازماندهی اجتماعی بر اساس اصول عدالت، از اکسپریمنت تات یا آزمایش فکری استفاده کرده اند.

دکارت در یک آزمون فکری با شک دستوری در همه چیز از مسایل تجربی تا منطقی و ریاضی، ایده شکاکیت را به شکل خداکثری طرح کرد و در همان نقطه، ایده شکاکیت را با این گزاره که در این که در همه چیز شک میکنم، نمی توانم شک کنم را نقد کرد و به قول معروف به یک نقطه ارشمیدسی برای یقین دست پیدا کرد.

جان روالز نیز برای موجه نشان دادن اصول عدالت اش برای سازماندهی جامعه، در یک ازمون فکری افراد و شهروندان آزاد و برابر را در یک آزمایش فکری در یک وضعیت نخستین و پشت پرده بی خبری قرار داد که نسبت به خیر، نسبت به توانایی ها خود و دیگران، جنسیت خود و دیگران، طبقه اجتماعی خود و ویگران و... در بی خبری بسر می برند.

این وضعیت آنها را در یک شرایط منصفانه قرار می دهد و روالز معتقد است در این شرایط منصفانه، افراد در مطابق کتاب یک نظریه درباره عدالت یا شهروندان مطابق کتاب یبرالیسم سیاسی و کتاب عدالت به مثابه انصاف؛یک بازگویی، اصول دو گانه پیشنهادی او را برای ارنج و تنظیم جامعه انتخاب میکنند.

از این ازمایش فکری می توان در نقد و ارزیابی ادعای دولت و حامیان انها در لزوم عدم پاسخگویی به حملات تروریستی به افراد و تاسیسات هسته ای ایران که اینک مکرر اتفاق می افتد استفاده کرد.

اصل و چکیده ادعا این است که اگر به ترورها پاسخ دهیم، مذاکرات و راههای دیپلماتیک برای کاهش یا از بین بردن تحریم ها از بین خواهد رفت و اساسا اسراییلی ها برای برهم زدن مداکرات و برای جلوگیری از پایان یا کاهش تحریم ها، دست به این عملیات تروریستی می زنند.

در یک ازمون فکری می توان این ادعا را به یک وضعیت بسیار حداکثری گسترش داد. فرض کنیم امریکایی ها و اروپایی ها حاضر باشند همه تحریم ها رابدون هیچ چشم داشتی بردارند. همچنین همه محدودیت های هسته ای ایران نیز بردارند و مثلا هر سطحی از غنی سازی که خواستیم بتوانیم بکنیم و نظارت های سرسختانه را هم کنار بگذارند.

علاوه بر این به شکل فنی و مالی کمک کنند ما نیازهای هسته ای خود برای تامین انرژی برطرف کنیم و حداکثر با داشتن سلاح خسته ای ایران نیز موافقت و حتی به ساخت ان نیز کمک کنند. در قبال این وضعیت انها تنها یک شرط بگذارند که به هر دلیل ایران حق ندارد در برابر هر گونه تعدی، تجاوز و ترور حتی با یک گلوله عملیات دفاعی و تلافی جویانه انجام دهد و چنانچه به این کار مبادرت کند، همه امتیازات سلب و همه محدودیت ها و همه تحریم ها به شکل حداکثری برخواهد گشت و احتمال حمله نظامی نیز خواهد بود.

آیا عاقلانه است که ایران در قبال این امتیازات بسیار رویایی این شرط را بپذیرد؟ خیلی واضح است که پذیرش این وضعیت برای هر انسان عاقل یا جامعه عاقل چقدر حماقت امیز است. چون اصل موجودیت خود را معامله کرده است و اساسا وقتی موجودیتی در کار نباشد، امکان استفاده از ان امتیازات نیز ولو رویایی ناممکن است. حالا با این آزمایش فکری بهتر می توان فهمید که این استدلال دولتی ها که نباید به حملات تروریستی صهیونیست ها به دانشمندانی مثل شهید فخری زاده و تاسیسات طنز پاسخ داد در شرایطی که حتی خبری از ان امتیازات نیز وجود ندارد، چقدر سست و بی مایه و ابلهانه است.

انتهای پیام/