اخبار فارس من افکار سنجی دانشکده انتشارات توانا فارس نوجوان

فرهنگ  /  غرب از نگاه غرب

گریز کوچ نشینان دیجیتال از شهرهای بزرگ آمریکا

بیشتر کوچ نشینان در ابتدا از اینکه در مشاغل پرطرفدار و برای کارفرمایان معتبر مشغول به کار شده اند هیجان زده بوده اند. آنها با نقل مکان به شهرهایی چون نیویورک و لندن می خواستند وقت آزادشان را صرف ملاقات با افراد جدید، رفتن به موزه ها و امتحان کردن رستوران های جدید کنند اما بعد خستگی مفرط و سرخوردگی از راه رسید.

گریز کوچ نشینان دیجیتال از شهرهای بزرگ آمریکا

خبرگزاری فارس ـ گروه غرب از نگاه غرب: اگر درباره دورکاری یک نکته روشن شده باشد این است که عده زیادی از افراد این شکل از کار کردن را ترجیح می دهند و دوست ندارند رؤسایشان آنها را وادار کنند به ادارات خود بازگردند.
بعد از آنکه همه گیری کرونا کارکنان اداری را وادار به تعطیلی مشاغل خود و از حضور فیزیکی در کنار همکارانشان محروم کرد، آنها تقریبا بی درنگ متوجه شدند که به نسبت رویه ها و هنجارهای اداری سنتی خود، دورکاری را ترجیح می دهند.
در حالی که کارکنان دورکار از هر سنی  به آینده خود می اندیشند – و همزمان با بازگشایی تدریجی برخی ادارات و مدارس - بسیاری از آمریکاییان با این پرسش های دشوار مواجه شده اند که آیا دوست دارند به زندگی قدیمی شان برگردند یا نه و اینکه تمایل دارند در سال های پیش رو کدام چیزها را فدا کنند و به چه چیزهایی استمرار ببخشند. حتی قبل از این همه گیری، مردم از خود می پرسیدند که آیا زندگی اداری  مانع از رسیدن آنها به از آرزوهایشان شده یا نه.
ما سال های زیادی را صرف مطالعه «کوچ نشینان دیجیتال» کرده ایم؛ کارکنانی که  خانه ها ، شهرها و بیشتر مایملک خود را  ترک کرده اند تا چیزی را در پیش بگیرند که به آن زندگی «همراه با استقلال مکانی» می گویند. ما در تحقیقات خود چندین درس مهم را درباره شرایطی آموخته ایم که کارکنان را وادار می کند از ادارات و مناطق سکونت خود در کلان شهرها بیرون بزنند و به سمت سبک های زندگی جدیدی سوق داده شوند. هم اکنون گروه های زیادی از مردم این فرصت را به دست آورده اند تا عمدتا به همین شکل، رابطه خود را با کارشان از نو تعریف کنند.

اغوای شهرهای بزرگ
بیشتر کوچ نشینان  در ابتدا از اینکه در مشاغل پرطرفدار و برای کارفرمایان  معتبر مشغول به کار شده اند هیجان زده بوده اند. آنها با نقل مکان به شهرهایی چون نیویورک و لندن می خواستند وقت آزادشان را صرف ملاقات با افراد جدید، رفتن به موزه ها و امتحان کردن رستوران های جدید کنند اما بعد خستگی مفرط و سرخوردگی از راه رسید.
هر چند این شهرها قطعا میزبان نهادها و موسساتی هستند که می توانند الهام بخش خلاقیت باشند و بذر روابط تازه ای را در افراد بکارند، اما کوچ نشینان دیجیتال ندرتا وقت کافی برای بهره مند شدن از این فرصت ها را دارند. از آن طرف هزینه های بالای زندگی، محدودیت های زمانی و مطالبات کاری در شکل گیری یک فرهنگ سرکوب کننده مادی گرایی و اعتیاد به کار نقش داشته اند.
پائولین 28 ساله که با کار در حوزه تبلیغات به مشتریان یک شرکت بزرگ کمک می کرد تا هویت برندهای خود را از طریق موسیقی توسعه دهند، زندگی شهری برای حرفه ای های شاغل در گروه شغلی خودش را به یک «چرخ همستر» شبیه می کند. او می گوید: «یک نکته مربوط به نیویورک شباهتش به جنگی از شلوغ ترین هاست. آهان، شما سرتان خیلی شلوغ است؟ نه من خیلی سرم شلوغ است.»
بیشتر کوچ نشینان دیجیتالی که مورد مطالعه قرار داده ایم  وسوسه چیزی شده اند که ریچارد فلوریدای شهرشناس از آن تحت عنوان مشاغل «طبقه خلاقه» نام می برد؛ سمت هایی در حوزه های طراحی، فناوری، بازاریابی و سرگرمی. آنها بر این گمانند که این شغل برای جبران آنچه که به جای وقت گذراندن برای برآورده کردن خواسته های اجتماعی و خلاقه شان فدا می کنند، به قدر کافی ارضا کننده هست.
با این حال این کوچ نشینان دیجیتال به ما گفته اند که مشاغل آنها بسیار کمتر از چیزی که انتظار داشته اند هیجان آور و خلاقانه است. بدتر آنکه کارفرمایانشان همچنان از آنها انتظار دارند «به طور کامل» خود را وقف کارشان کنند و جنبه های کنترل گرانه زندگی دفتری را بپذیرند، بی آنکه توسعه، استادی یا کار معناداری که احساس می کنند وعده اش به آنها داده شده بود را برایشان تامین کنند.  آنها وقتی به آینده نگاه کرده اند، فقط سال ها تداوم همین وضعیت را پیش چشم دیده اند.
الی 33 ساله یک روزنامه نگار کسب و کار سابق که اکنون نویسنده و کارآفرین مستقل است، به ما گفته است: «خیلی از مردم مدل های نقش مثبتی در عرصه کار نیستند، در نتیجه به جایی مثل این می رسند که «چرا من دارم از نردبان بالا می روم و سعی می کنم خودم را به این شغل برسانم؟ ظاهرا که این راه خوبی برای سپری کردن بیست سال بعدی زندگی ام نیست.»
کوچ نشینان دیجیتال واقع در دهه های 20 و 30 زندگی شان، فعالانه در جستجوی راه هایی برای ترک مشاغل پر طرفدار خود در شهرهای جهانی به شدت لایه بندی شده هستند.

در جستجوی شروعی تازه
هرچند آنها برخی از پر زرق و برق ترین شهرهای جهان را ترک کرده اند، ولی کوچ نشینان دیجیتالی که ما مورد مطالعه قرار داده ایم، کسانی نبوده اند که وسط طبیعت در خانه خود کارشان را انجام دهند. آنها برای مولد بودن نیاز داشته اند که به امکانات رفاهی زندگی معاصر دسترسی داشته باشند. آنها با نگاه به خارج از کشور به سرعت فهمیده اند که جاهایی نظیر بالی در اندونزی و چیانگ مای در تایلند زیرساخت های لازم  را برای تامین  نیازهای آنها با صرف بخشی از هزینه زندگی سابقشان دارند.
با توجه به اینکه هم اکنون شرکت های بیشتری  گزینه دورکاری را به کارکنانشان پیشنهاد می کنند، هیچ دلیلی وجود ندارد فکر کنیم که کوچ نشینان دیجیتال برای ایجاد دگرگونی در زندگی شغلی شان، مجبور به سفر به جنوب شرق آسیا– یا حتی ترک آمریکا- هستند.
در طول همه گیری کرونا عده ای تا همین حالا از  گران ترین بازارهای املاک و مستغلات کشور به شهرهای کوچک تر رفته اند تا به طبیعت یا خانواده خود نزدیک تر باشند. در بسیاری از این مکان ها هنوز  فرهنگ های محلی پویایی حاکم است. با حذف رفت و آمد های همیشگی به محل کار از زندگی روزمره، چنین حرکت هایی می تواند درآمد قابل دسترسی و وقت آزاد بیشتری را برای کارکنان دورکار فراهم کند.
کوچ نشینان دیجیتالی که ما مورد مطالعه قرار داده ایم اغلب از ماحصل صرفه جویی هایشان در وقت و پول خود، برای محک زدن چیزهای تازه مثل امتحان کردن مشاغل جانبی موقتی استفاده کرده اند. حتی یک مطالعه جدید در یافته ای تناقض آمیز نشان داده که احساس قدرتی که از آغاز به یک کار جانبی موقتی حاصل می شود، عملا باعث بهبودی عملکرد افراد در مشاغل اولیه شان می گردد.
 آینده کار هرچند به طور کامل از راه دور نخواهد بود، اما بی شک  گزینه های دورکاری بیشتری را برای عده بسیار بیشتری از کارکنان ارائه خواهد کرد. هر چند برخی رهبران کسب و کارها هنوز اکراه دارند تمایل کارکنانشان را برای ترک دفاتر خود بپذیرند، اما دولت های محلی در حال استقبال از این گرایش هستند و چندین شهر و ایالت آمریکا بعلاوه چندین کشور در گوشه و کنار جهان، سرگرم تدوین طرح هایی برای جذب کارکنان دورکار هستند.
این مهاجرت چه در داخل کشور و چه در سطح بین المللی، این پتانسیل را دارد که به غنای اجتماعات مختلف بیفزاید و زندگی های شغلی رضایت بخش تری را موجب شود.
نویسنده: ریچل ولداف  (Rachael A. Woldoff) استاد جامعه شناسی در دانشگاه ویرجینیای غربی
منبع: https://b2n.ir/h03457

انتهای پیام/ 

 

این مطلب را برای صفحه اول پیشنهاد کنید
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری فارس در وب سایت منتشر خواهد شد پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد
Captcha
لطفا پیام خود را وارد نمایید.
پیام شما با موفقیت ثبت گردید.
لطفا کد اعتبارسنجی را صحیح وارد نمایید.
مشکلی پیش آمده است. لطفا دوباره تلاش نمایید.

پر بازدید ها

    پر بحث ترین ها

      بیشترین اشتراک

        اخبار گردشگری globe
        اخبار کسب و کار تریبون
        همراه اول