یک عبرت شش ساله؛ چگونه مذاکرات فرسایشی می‌شود؟

به گزارش گروه دیگر رسانه‌های خبرگزاری فارس، محمد ایمانی در صفحه شخصی خود در شبکه‌های اجتماعی نوشت: 

تیم مذاکره کننده، ملاحظات حکیمانه رهبر انقلاب را مراعات نکرد که پس از توافق، مجبور شده ظرف شش سال گذشته سالی چند بار، برای واداشتن طرف مقابل به اجرای تعهداتش مذاکره کند، بی آن که موفقیتی حاصل شود.

عبرت ها را نباید دوباره تجربه کرد. شش سال قبل در اثر فضا سازی غلط، توافقی نامتوازن توسط تیم آقای ظریف انجام شد. مذاکره کننده گان با فشار دولت، امتیازات را نقد دادند و شش سال بعد را سرگم عرق ریختن، برای نقد کردن وعده های طرف مقابل شدند؛ بدون عایدی. آنها وعده فروختند و ما خریدیم!

تیم ما در همین چند دور مذاکرات برجامی در وین، راستی آزمایی کرده و دستش آمده که آمریکا نمی خواهد تحریم ها را به شکل موثر بردارد. به تعبیر رهبری پیشنهادهای متکبرانه آمریکا، حتی ارزش نگاه کردن هم ندارد.

هدف آمریکا از ورود دزدانه (و غیر مستیم) به مذاکرات کمیسیون مشترک برجام این است که اولا در مرور زمان و بدون پرداخت هزینه، خود را عضوی از برجام جا بیندازد که قبل از برداشتن تحریم‌ها، حق دارد طرف مذاکرات باشد. این هدف، به خاطر کوتاهی طرف ایرانی عملا در حال تحقق است!

هدف دوم، فرسایشی کردن مذاکرات، برای عقب راندن ایران از حقوق خویش است که مطابق آن، همه تحریم‌های پسابرجامی اوباما و ترامپ باید یکجا و به شکل قابل راستی آزمایی برداشته شود.

آقای عراقچی درباره نشست دیروز وین می‌گوید: "اروپایی ها نه تنها اقدام خرابکارانه نطنز را نادیده گرفتند، بلکه سرگرم اعمال تحریم های جدید بودند؛ این قطعاً تضعیف مذاکرات و برجام است. آمریکایی ها باید همه تحریم ها را بردارند . ما به لیست تحریم ها نیاز داریم؛ فهرستی که تهیه می‌‌شود باید کامل باشد".

به عبارت دیگر، هنوز لیست تحریم‌ها مشخص نیست! "وانگ کان" نماینده چین در مذاکرات هم گفت: گروه کارشناسی هسته‌ ای، بسیار جلوتر از گروه لغو تحریم‌ ها هستند. آمریکا نه تنها باید تمامی تحریم‌ ها را بردارد، بلکه همچنین باید دست درازی قضایی علیه نهادها و اشخاص ثالت را متوقف کند".

چرا باید گروه کارشناسی مربوط به تعهدات ایران، بسیار جلوتر از گروه لغو تحریم ها باشد؟! جز به خاطر کوتاهی هیئت ایرانی؟ مرور این تحولات، حرکت مذاکرات در مسیر فرسایشی را نشان می دهد. دور جدید وقت کشی ها در حالی است که اروپایی ها سه سال قبل، دو ماه از ایران مهلت گرفتند تا تعهدات خود را عملی کنند.

آنها بعد از چند ماه، وعده راه اندازی کانال اس پی وی را دادند و هفت هشت ماه بعد، پیشنهاد کانال اینستکس را مطرح کردند؛ اما به هیچ کدام عمل نکردند. دولت وقت آمریکا نیز با واسطه تراشی از فرانسه و ژاپن و سوئیس و...، نمایش مذاکره را دائما سر پا نگه می داشت و ضمنا از ایران می خواست از حقوق خود کوتاه بیاید.

مذاکرات سه ساله -و به عبارت دیگر، هشت ساله- به حد اشباع رسیده، اما غرب اصرار دارد همان بازی را بازسازی کند. بازی مار و پله ای که ایران برای برداشته شدن تحریم ها (تعهد شش سال قبل غرب) باید بازی را از خانه اول شروع کند و امتیازات واگذار کرده را به فراموشی بسپارد!

تیم ما در همین چند دور مذاکره اخیر راستی آزمایی کرده و دستش آمده که آمریکا نمی خواهد تحریم ها را به شکل موثر بردارد. بیش از این نباید در زمین و نقشه آمریکا بازی کرد.

رهبر انقلاب روز چهارشنبه فرمودند "سیاست کشور را ما اعلام کردیم و به مسئولین هم گفته‌ایم؛ هم از نزدیک گفتیم، هم با نوشته گفتیم، هم در جلسات گفتیم، هم در صحبت عمومی گفتیم؛ خب حالا تشخیص‌ مسئولین ما این است که برویم مذاکره کنیم تا همین سیاست را اِعمال کنیم؛ ما بحثی در این زمینه نداریم، منتها باید مراقبت بشود که مذاکره فرسایشی نباید بشود؛ نباید جوری باشد که طرفها بخواهند همین طور مدام این مذاکره را کش بدهند که این برای کشور ضرر دارد. اینکه آمریکایی‌های دائم اسم مذاکره را می‌آورند، این جور نیست که آمریکا بخواهد مذاکره کند تا اینکه یک حرف حقّی را قبول کند؛ نه، می خواهد مذاکره کند تا یک حرف باطلی را تحمیل کند! آمریکا زورگو و تحمیل‌کننده است و مسئله‌اش این است. بنابراین پیشنهادهایی هم که می کنند، غالباً پیشنهادهای متکبّرانه و تحقیرآمیزی است که حتّی قابل نگاه کردن نیست".

انتهای پیام/