به گزارش گروه دیگر رسانه‌های خبرگزا ی فارس، سعید لیلاز در گفت‌وگو با خبرآنلاین با اشاره به بروز برخی اختلافات میان اعضای دولت، اظهار کرد: این روزها از یک طرف بین آقای همتی با آقای دژپسند و از سوی دیگر میان آقای دکتر نمکی با سایر اعضای دولت بحث‌هایی هست که نه بازتاب بین‌المللی و نه بازتاب داخلی مطلوبی دارد. و از جهت سوءاستفاده معاندان، برای دوستان دولت و کسانی که به آقای روحانی و به موفقیت ایشان علاقه‌مند هستند، از هیچ جنبه‌ای قابل دفاع نیست.
وی افزود: اولا به لحاظ اخلاقی اگر شبهه این باشد که چون اواخر عمر دولت دوم آقای روحانی است، کسی دارد زنبیل خودش را در سایر جاهای حکومت جاسازی می‌کند که در چیدمان منافع و قدرت در دولت‌های آینده جایی برای خودش دست و پا کند، این نهایت بی‌اخلاقی است و اگر فقط و فقط بحث‌های کارشناسی است، جای آن به هیچ عنوان در محل مناظره‌ها و در مناظر عمومی نیست.
لیلاز تاکید کرد: ما در ایران از آنجایی که در ۳۲ سال گذشته تحت نظام حاکمیت دوگانه قرار داشتیم، همواره در ماه‌ها پایانی عمر دولت‌های دوم دچار چنین حالت‌هایی می‌شدیم ولی به نظر می‌رسد که این با مقدار این وضعیت شدیدتر شده است؛ بعضی بحث‌های فوق‌العاده کارشناسی از جمله اینکه آیا بانک مرکزی به دولت بدهکار است یا دولت به بانک مرکزی بدهکار و حتی بعضی بحث‌های کارشناسی‌تر از آن و تخصصی‌تر از آن مثل اینکه آیا باید واکسن را تولید کرد یا باید وارد کرد، اگر باید وارد کنیم چه کسی باید وارد کند و از کجا وارد کند، اینها به جای اینکه در تخصصی‌ترین و محرمانه‌ترین سطوح دولتی و حکومتی کشور بحث شود الان به منظر عمومی آمده است.
وی افزود: در سنت‌های ریاست جمهوری در همه دنیا ۱۰۰ روز اول را داشتیم اما این ابتکار جالبی بود که آقای روحانی گزارش ۱۰۰ روز آخر را هم مطرح کردند و اتفاقا شواهد و شرایط نشان می‌دهد که ما در ۱۰۰ روز آخر چه در حوزه سیاست خارجی و چه در حوزه سیاست داخلی و همین‌طور در جنبه‌های اقتصادی و مبارزه با پاندمی کرونا کارهای بسیار بزرگی می‌توانیم انجام دهیم. اولین شرط این است که بر دولت آرامش درونی حکمفرما باشد و در این زمینه توجه آقای جهانگیری، آقای واعظی جلب شود که انسجام دولت را به عنوان یک اصل خدشه‌ناپذیر بدانند و با شکنندگان این اصل برخورد شود.
لیلاز گفت: به هر حال لازم است هشدارهایی داده شود که فورا در این ۱۰۰ روز آخر جلوی این شکاف‌ها گرفته شود.
اصل حرف لیلاز که اختلافات دولتمردان نباید به عرصه عمومی کشیده شود درست. اما نسبت دادن آن به حاکمیت دوگانه خلاف واقع است. وارونه‌گویی عضو کارگزاران درباره حاکمیت دوگانه در حالی است که اختلافات موجود میان اعضای دولت است و نه مثلا دولت با حاکمیت!
به عنوان مثال بحث جدی میان رئیس بانک مرکزی، وزیر اقتصاد و رئیس سازمان بودجه درگرفته که کدام یک از این دستگاه‌ها، مقصر ایجاد کسری بودجه و نقدینگی و تشدید تورم است. یا مثلا وزیر بهداشت نسبت به سوءتدبیر آقای روحانی در شب عید و برداشتن محدودیت‌های سفر که موجب 6 برابر شدن قربانیان روزانه کرونا تا به دیروز شده، حرف دارد و این حرف مورد تایید و اتفاق همه کارشناسان است.
از طرف دیگر همین آقای لیلاز یادش رفته که در گفت‌وگوی علنی با شبکه تلویزیونی یورونیوز به سوءمدیریت روحانی حمله کرد و گفت اگر با اختیارات داده شده، چوب خشک به جای روحانی بود، وضعیت اقتصاد بهتر از وضعیت فعلی بود(!) همین‌طور بیانیه شدید و غلیظی که حزب کارگزاران منتشر کرد و دولت روحانی را متهم به ناتوانی، بی‌کفایتی و سوء مدیریت نمود.
دیگر فعالان اصلاح‌طلب مانند عبدالله رمضان‌زاده و علی صوفی و دیگران هم بارها گفته‌اند روحانی فاقد توان مدیریت دولت است و همین موجب حل نشدن اختلافات اعضای کابینه و عدم انسجام آن شده است.
منبع: روزنامه کیهان
انتهای پیام/
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
