شروع بی‌کیفیت با پایانی جذاب/ از قهرمانِ با ثبات تا تیمی با دو سرمربی!/ وقتی دست خدا نمایان شد

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، شاید در ابتدا با تعداد تیم‌های زیاد، شیوع ویروس کرونا و انجام متمرکز مسابقات پیش بینی و تصور می‌شد که لیگ برتر بسکتبال مانند سال‌های گذشته نباشد و فدراسیون فقط به دنبال برگزاری مسابقات باشد، اما در مراحل پایانی و رفته رفته کیفیت مسابقات بیشتر شد و توانست انتظار مخاطبان این رشته را برآورده کند، تا جایی که بازی آخر فینال همه را پای گیرنده‌ها میخکوب کرد تا آنها یک بازی دراماتیک و باورنکردنی را مشاهده کنند.

مسابقات  فصل جاری از 15 آبان با حضور 16 تیم در دو گروه 8 تیمی و به صورت رفت و برگشت و به میزبانی سالن آزادی تهران برگزار شد. با پایان دور مقدماتی، تیم‌ها وارد مرحله پلی‌آف شدند و همان طور که از ابتدا پیش‌بینی می‌شد 4 تیم مدعی شهرداری گرگان، نفت آبادان، مهرام و شیمیدر به نیمه نهایی رسیدند. گرگانی‌ها کار راحتی برای رسیدن به فینال داشتند، اما مهرام 5 ماراتن سخت را با نفت آبادان پشت سرگذاشت تا حریف شاگردان شاهین طبع شود.

* از گرگان با ثبات تا مهرامِ دارای دو سرمربی!

دو تیمی که سرمایه گذاری خوبی را در این فصل کرده و صدرنشین گروه‌های دور مقدماتی بودند، در نهایت هم در فینال به هم رسیدند. شهرداری گرگان در این فصل با هدایت مهران شاهین طبع تیمی با ثبات نشان داد و آنها در پایان هم مزد همین ثبات خود را گرفتند و تنها با یک باخت جام قهرمانی را بالای سر بردند.

اما در سوی دیگر فینال، مهرام در مراحل نیمه نهایی و فینال ثبات چندانی نداشت و هرچند علی آرزومندی به عنوان سرمربی مهرام شناخته می‌شد، اما آنطور که از شواهد پیدا بود این تیم یک سرمربی دیگر هم به نام صمد نیکخواه بهرامی داشت! رفتار و حرکات او این حس را کاملا به مخاطبان و علاقمندان بسکتبال منتقل کرده بود که در مسائل فنی او حتی جلوتر از آرزومندی است و تصمیمات با نظر او گرفته می‌شود. همان چیزی که در اواخر بازی آخر فینال مشاهده شد و او علنا به سرمربی تیم اعلام کرد که بازیکنان با نظر من در زمین حرکت کنند! از این نوع حرکات در طول فصل هم چندین بار مشاهده شد و در مورد تعویض نیز خود صمد با نظر خودش این کار را انجام می‌داد و شاید یکی از پاشنه آشیل‌های مهرام در مراحل پایانی همین حرکات خارج از عرف در بسکتبال بود.

* پری پتی، بازیکنی که دست خدا را نمایان کرد

پری پتی نخستین بازیکن خارجی در لیگ برتر ایران است که تا این حد محبوبیت دارد به حدی که گرگانی‌ها قبل از جذب بازیکنان داخلی، دوست دارند که اول او باشد. بازیکنی با کیفیت بالا که ثبات خوبی را در چند سال گذشته در تیم شهرداری گرگان داشته و در میان طرفداران این تیم از محبوبیت زیادی برخوردار است. او در فینال جواب این محبت‌های گرگانی ها را داد و با شوتی استثنایی که به تعبیری دست خدا بود، همه را مات و مبهوت کرد. گرگان بازی چهارم باخته بود، اما او کاری کرد که همان شب جشن قهرمانی برقرار شود.

* تیم‌هایی که در حد لیگ یک هم نبودند

هرچند مسابقات در سطح بالایی به پایان رسید، اما نباید از این نکته هم گذشت که چند تیم که خودشان را به هر شکلی شده به لیگ برتر رسانده بودند، واقعا در سطح لیگ یک هم نبودند و عملکرد آنها کیفیت لیگ برتر را به پایین ترین سطح ممکن رسانده بود. مسئولان فدراسیون با این تفکر که کرونا است و می‌شود لیگ را با تعداد تیم‌های بالا برگزار کرد، درها را باز کردند تا هر تیمی با هر بودجه و کیفیتی خودش را در قامت لیگ برتر ببیند.

* جوانان فراتر از انتظار

در این فصل کار خوبی که انجام شد حضور تیم ملی جوانان در لیگ برتر بود؛ تیمی که باید در رقابت‌های جهانی حاضر شود. شاگردان رضا نوری در ابتدا با لیگ برتر غریبه بودند، اما رفته رفته از آشنا هم آشنا تر شدند و نمایش درخشان آنها مقابل مهرام، شیمیدر و حذف آویژه صنعت مشهد همه را امیدوار کرد تا بتوانند در جام جهانی بهتر از دوره‌های قبل نتیجه بگیرند. آنها در فصلی که گذشت در دور مقدماتی میلی متری به مهرام باختند، اما توانستند شیمیدر را شکست دهند. در مرحله حذفی هم آویژه صنعت را از پیش رو برداشتند، اما حضور در جمع 8 تیم، پایان کار آنها بود و به دست نایب قهرمان لیگ از دور رقابت‌ها کنار رفتند.

* یک دست مثل نفت/ سالاری که می‌تواند منجی منطقه رنگی باشد

نفت آبادان همانند فصل گذشته تنها مدعی ای بود که بازیکن خارجی نداشت و با تیمی یک دست ایرانی وارد مسابقات شد. نفتی ها که آخرین قهرمان لیگ برتر بودند، در این فصل هم با هدایت حماد سامری و کاپیتانی سعید داورپناه وارد مسابقات شدند و تا نیمه نهایی جلو آمدند و در رقابتی جذاب که حواشی بسیار زیادی هم داشت، در 5 مسابقه ماراتن را به مهرام باختند و در نهایت به مقام چهارم رسیدند.

در میان تیم یکدستی که نفتی‌ها داشتند، یک نفر بیشتر به چشم آمد که آن هم کسی نبود جز سالار منجی. بازیکنی جوان که در نیمه نهایی و مقابل مهرام نشان داد که می‌تواند یک بازیکن  5 پسته مناسب برای تیم ملی بسکتبال باشد و در آینده جانشین هم استانی خود یعنی حدادی شود. بازیکنی با استعداد که نیاز به حمایت و توجه ویژه دارد تا رها نشود.

به گزارش فارس، برگزاری لیگ برتر در شرایط کرونایی تجربه جدیدی بود که به بسکتبال ایران اضافه شد. مسئولان فدراسیون زمانی که می‌خواستند لیگ را آغاز کنند شاید خودشان هم نمی‌دانستند مسابقات در این شرایط چطور به پایان خواهد رسید. حالا که فصل تمام شده باید نقاط ضعف را برای فصل برطرف کرده و بتوانند با رعایت پروتکل‌ها بازی ها را با حضور تماشاگران و در تمام شهرها برگزار کنند.

انتهای پیام/