به گزارش فارس پلاس، چهارمین بسته «انتخابات پلاس» را در حالی آماده انتشار میکنیم که افشای سخنان ظریف همه نگاهها را معطوف به خود کرد و بسیاری از وقایع انتخاباتی تحت الشعاع این شوک خبری قرار گرفت. شاید یکی از اتفاقاتی که چندان مورد توجه قرار نگرفت و به سرعت روبه فراموشی رفت نامه دعوت نمایندههای مجلس از آیت الله رئیسی برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری بود. خبری که در همان چندساعت انتشارش تا قبل از انفجار بمب خبری ظریف، واکنشهای متعددی را در پی داشت.
یکی از نقدهای جدی که متوجه نمایندگان مجلس شد از سوی عبدالله گنجی بود. مدیر مسئول روزنامه جوان در توییتی نوشت: "۲۲۰ نماینده محترم مجلس که از جناب رئیسی درخواست حضور در انتخابات کرده اند حتما دلسوزانه است. اما نگاه فرامتنی به درخواست خود نداشتهاند. در نظام پارلمانی چنین امری معقول است اما در نظام ریاستی این سؤال طرح میشود که با فرض پیروزی، فردای انتخابات چگونه میخواهند بر دولت نظارت کنند؟"
جدای از چنین واکنشهایی این اتفاق باعث شد برخی رسانههای اصلاح طلب هم با طعنه و کنایه به آن بپردازند. روزنامه آرمان ملی امروز تیتر زد: "حالا قالیباف از رئیسی عبور می کند؟ "
این روزنامه در این مطلب با یک شروع تند و تیز نسبت به اردوگاه اصولگرایان تاخت و نوشت: " تصور دارند آنچه در اتاقهای تاریک اردوگاه اصولگرایی میگذرد پنهان میماند و مشخص نیست که تعارفات انتخاباتی مانند اینکه «اگر رئیسی کاندیدا شود، قالیباف به عرصه وارد نمیشود » فقط برای جریانسازی سوخته رسانههای دلواپس است و بس. مردان اردوگاه اصولگرایی در هیچ دورهای نتوانستند وحدتی که شعار آن را میدهند در عمل نمایان کنند و در بیشتر مواقع تنها ۲۴ ساعت از این شعار میگذرد که تنش در اردوگاه اصولگرایی آغاز میشود. این بار هم نوبت انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ است."
اما بگذارید از زاویهای دیگر به این نامه نگاه کنیم. هرچند که برخی نقدها شاید درست و منطقی باشد اما خوب است یک بار مرور کنیم و ببینیم این نامه خطاب به کیست و آیا میتوان از چنین نامهای، آنگونه که این رسانههای اصلاح طلب برداشت کرده اند تفرقه یا عدم وحدت را فاکتور گرفت؟ یا میتوان تیتر زد: عبور قالیباف از رئیسی کلید خورده است؟ خوب است کمی در مورد شورای ائتلاف نیروهای انقلاب حرف بزنیم.
شورای ائتلاف نیروهای انقلاب چگونه شکل گرفت
مسئله وحدت برای جریان انقلاب از دیرباز یک مسئله حیاتی بوده است. شاید ریشه اصلی وحدت به مبارزات پیش از انقلاب بازگردد که حضرت امام خمینی(ره) بارها از «وحدت کلمه» به عنوان رمز پیروزی یاد میکردند. همین منطق بود که پس از انقلاب اسلامی نیز باعث شد برخی بزرگان دور هم جمع شوند و حزب جمهوری اسلامی را تأسیس کنند. و این همان ورود مفهوم وحدت به حوزه رقابتهای سیاسی درون نظام جمهوری اسلامی ایران بود که پس از انقلاب رخ داد. همین وحدت با وجهه حزب جمهوری هم در دوره خود برکات زیادی داشت. یادمان باشد که پس از انحلال حزب جمهوری و عدم وحدت بود که شخصی مثل بنی صدر رئیس جمهور شد و کشور تا آستانه سقوط پیش رفت. و مصادیقی از این دست که در نبود وحدت شکل گرفت کم نیست.
پس از روی کار آمدن دولت اصلاحات، مقام معظم رهبری بارها در بیاناتشان به مسئله وحدت میان نیروهای انقلاب پرداختند. تذکراتی که در نهایت باعث شد شورای هماهنگی نیروهای انقلاب در سال ۷۹ شکل بگیرد. این شورا با وحدت نسبی که میان جریان انقلابی ایجاد کرد باعث شد در چندین انتخابات متوالی نامزدهای نزدیک به جریان انقلاب پیروز شوند.
همین روند ادامه یافت تا مسئله وحدت میان نیروهای انقلاب رسید به مجموعههایی تحت عنوان جبهه متحد اصولگرایی و بعدها جمنا و در انتخابات مجلس یازدهم تحت عنوان شورای ائتلاف نیروهای انقلاب. دستاندر کاران این شورا تصمیم گرفتند پس از انتخابات مجلس دیگر نام این شورا تغییر نیابد و با همان نام قبلی ادامه حیات دهد. در دورههای فطرت این روند وحدت برخی اختلافات به طوری بود که وحدت شکل گرفته چندان چنگی به دل نمیزد و معمولا پس از انتخابات این مسئله فروکش میکرد. اما این همه ماجرا نیست. اصل قصه شورای ائتلاف نیروهای انقلاب باز میگردد به پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶.
موسس شورای ائتلاف کیست؟
از اینجای ماجرا رجوع میکنیم به گفتوگوی پرویز سروری دبیر شورای ائتلاف نیروهای انقلاب با برنامه پاتوق انقلاب. سروری در گفت و گوی اخیر خود در این برنامه میگوید: پس از کنارهگیری آقای قالیباف در سال ۹۶ به نفع آیت الله رئیسی، نتیجه انتخابات یک رکورد بی سابقه را شکست و می توان گفت کسب ۱۶ میلیون رای توسط نفر دوم انتخابات مقتدرانهترین رقیب تاریخی یک رئیس جمهور مستقر را متعلق به جریان وحدت انقلابی کرد. پس از انتخابات، آیت الله رئیسی به فکر حفاظت و مراقبت از این سرمایه رای مردمی برای جریان انقلاب میافتد. جلسهای را برگزار میکند و برخی بزرگان و نامزدهای جریان انقلابی را در ادوار مختلف انتخابات دعوت میکند. آقای رئیسی اعلام میکنند که این رای ۱۶ میلیونی متعلق به جریان انقلاب است. برای مراقبت از این باید فکری کرد. از همینجا جرقه جلسات منظم این جمع شکل میگیرد.در ابتدا این جلسات نام خاصی نداشت و حتی برنامه انتخاباتی خاصی هم مد نظر نبود. اما روند وحدت و شورای ائتلاف از همین جا شروع شد و به واقع میتوان گفت موسس شورای ائتلاف نیروهای انقلاب خود آیت الله رئیسی است.
حداد عادل چگونه رئیس شورای ائتلاف شد؟
سروری در خصوص نحوه انتخاب حداد عادل به ریاست شورای ائتلاف نیز میگوید: پس از گذشت مدت زمانی از عمر جلسات وحدت با حضور آقای رئیسی و دیگران که معمولا حدود ۲۰ نفر میشدند، با انتصاب آیت الله رئیسی به سمت ریاست قوه قضائیه ایشان اعلام میکنند که دیگر با توجه به ماموریت حساسشان در قوه قضائیه امکان تداوم این فعالیت سیاسی را ندارند. لذا در جلسه یک رای گیری میشود و آقای حداد به عنوان رئیس جدید جلسات انتخاب می شوند و مسوولیت اداره جلسات بر عهده ایشان گذاشته میشود.
سوء استفاده جریانهای مخالف وحدت از نامه نمایندگان مجلس
حال که مشخص شد آیت الله رئیسی خود موسس و محور وحدت در جریان انقلابی است آیا میتوان تصور کرد خروجی نامه دعوت نمایندگان از رئیسی را نشانهای بر اتمام پروسه وحدت تلقی کرد؟
اما مسئله اصلی که اکنون جریان انقلاب با آن مواجه است تعبیراتی است که از مفهوم وحدت میشود. برخی از هواداران یک نامزد جریان انقلابی میگویند وحدت گفتمانی، برخی میگویند وحدت بر روی فرد اصلح، برخی میگویند وحدت برای پیروزی و ... بگذارید این سوال مهم را اینگونه بپرسیم که وحدت حول چه چیزی درست است؟
وحدت حول چه چیزی شکل میگیرد؟
حجت الاسلاموالمسلمین کاظمی استاد علوم سیاسی دانشگاه امام صادق(ع) در این خصوص میگوید: اساسا وحدت حول مبانی ایجاد میشود. ما در اصول باید وحدت کنیم و در فروع می توانیم کمی سعه صدر به خرج بدهیم. روایات متعددی وجود دارد که ائمه (ع) نسبت به یاران خودشان که علیه یکی دیگر از یاران خود بدگویی کردهاند و به اصطلاح وحدت میان مسلمین را برهم زدهاند واکنشهای تندی داشتند. اساسا وحدت سطح پایینتری است. یعنی ما در اسلام توصیه به «ولا» داریم. یعنی بالاتر از وحدت، باید نسبت به هم محبت داشته باشیم.
سوال دیگری که دکتر کاظمی به آن پاسخ دادند این بود: مرز وحدت تا کجاست؟ اگر کسی خطا کرد و حتی در مبانی هم خطا کرد تکلیف چیست؟
استاد فقه سیاسی دانشگاه امام صادق(ع) در پاسخ به این سوال میگوید: آنچه از روایتها و احادیث بر میآید این است، مادامی که این خطا تبدیل به سجیه فرد نشود و او توبه کند، نباید وحدت با او را بر هم زد و این تکلیف است که باید با تمام مومنین وحدت داشته باشیم. اساسا انسان دائما در حال آزمون الهی است و خب مومن گاهی میشود که خطا هم بکند. اما این خطا نباید تبدیل ذات او بشود و اصطلاحا تبدیل به سجیه او نشود. تا این اتفاق نیافتاده است نباید وحدت شکنی کرد.
یک سوال مهم دیگری که دکتر کاظمی به آن پاسخ دادند این بود: آیا وحدت حول گفتمان ایجاد می شود یا نه؟ کاظمی در پاسخ به این سوال نیز گفت: اساسا وحدت حول مواضع شکل نمیگیرد. وحدت حول مبانی اسلام است که ایجاد می شود. لذا این مفهوم خیلی دقیق نیست
انتهای پیام/م