خبرگزاری فارس-همدان، سولمازعنایتی: «پای دیگ غذا بودیم که خورشت قیمه از دست رفت و خراب شد، خیلی به ساعت ناهار نمانده بود و تصور دست خالی و بی غذا ماندن زائران رنجم میداد، خدایا بعد از این همه پخت و پز، بعد از این همه سال تجربه چه طور ممکن بود کنترل اوضاع از دستمان خارج شود.
حاجی دَر گوشم گفت «به دلت بد راه نده توسل کن و دعای توسل بخوان صاحب موکب خودش کمک میکند» با ناراحتی دعای توسل خواندم و چشم به آسمان دوختم و گفتم « آقا جان ما را شرمنده زوار نکن».
بعد از مناجات و دست به دامن خدا و امیرالمومنین(ع) شدن در دیگ را باز کردم، خورشت قیمه حال آمده بود، از شدت خوشحالی دست پاچه شدم و دور و برم دنبال ملاقه میگشتم و فورا ذرهای چشیدم و چشمه اشک در چشمان جوشید. آن روز زوار خسته و از حرم برگشته را چلو خورشت قیمه با عطر ناب گلاب محمدی مهمان کردیم و بار دیگر ائمه را ناظر و حاضر دیدیم، مگر میشود دست به دعا شوی و چشم به گنبد مولا بدوزی و حاجتت برآورده نشود و دست خالی بمانی!.
از این دست خاطرات تا دلت بخواهد داریم از موکبداری در نجف تا انگیزه بی مثال بچه هیأتیها، فوج فوج جوان مدهوش باده عشق به ما میپیوندند و دست به کار میشوند، میآیند تا جنمشان را در ترازو خدمت به هم نوع سبک و سنگین کنند و ببینند چند مرده جلاح هستند.
خاطره آبجوش هم که دیگر تکراری شده و اکثر بچهها نوازشهای تند و تیز آبجوش سرازیر شده روی دست و پای خود را تجربه کردند اما نه با تورم و عفونت فوقش کمی التهاب و قرمزی بعدش هم زود خوب میشود، معجزات کوچک و بزرگ چاشنی پخت و پز هر روز ماست»
با شنیدن خاطرات و دیدن حال و هوایشان کم آوردم و دست به دامن واژهها شدم کلمات را زیر و رو کردم تا اسمی برای آشپزخانه هیأتیها بیابم، انگشت به دهان آشپرخانه را گز میکردم و ذهن شلوغ پلوغم را میکاویدم تا به «مطبخ معجزهها» رسیدم، حالا دوربین و دم و دستگاهمان را علم کردیم و راوی «مطبخ معجزهها» شدیم.
اینجا جوان و مسن ندارد همه دوش به دوش هم کار میکنند و گوی رقابت در خدمتگزاری را از هم میربایند، مسنترها رعایت سن و سال و کمر خسته و رنجور خود را نمیکنند و با یک «یا علی» دیگ جابهجا میکنند، آخر اینجا مطبخ معجزههاست.
«مطبخ معجزهها» این بار در ماه رمضان برپا شده تا سکوت شبهای یتیمان را بکشند و به رسم پدر یتیمان کوفه کوبه در را نواخته و در تاریکی شب محو شوند، آری خانه ایتام هنوز هم کوبه دارد. هیأتیها روزهای روزهداری را پای اجاق و دیگ میگذرانند و گهگاهی با دل تنگ یاد حرم میکنند و اشک آهسته آهسته رخسار بخارگرفتهشان را نمناک میکند و یکی از مداحان نوای «الهم ارزقنا حرم، حرم، حرم» سر میدهد.
۱۲۰ هیأت معجزه طبخ میکنند
جلال تلطفی، مسؤول جامعه ایمانی مشعر استان همدان از طبخ و توزیع غذای گرم در ماه مبارک رمضان سخن به میان میآورد و میگوید: در پویش «علی یاوران» به همت برادران هیأتی در سراسر کشور، طبخ و توزیع غذای گرم برای نیازمندان به تأسی از مولا امیرالمومنین(ع) انجام میشود و در همدان از ۱۵ ماه رمضان این پویش آغاز و تا پایان ماه مبارک ادامه دارد.
او میافزاید: در برخی از شهرستانهای استان همچون شهرستان ملایر امکان فعالیت از ابتدای ماه مبارک رمضان فراهم شد و در شهر همدان هم با توجه به صدور مجوز لازم از ستاد مبارزه با کرونا از نیمه این ماه و پس از اخذ موافقتهای قانونی فعالیت خود را آغاز کردیم و روزانه بین ۵۰۰ تا یکهزار پرس غذای گرم برای وعده سحر آماده و در وعده افطار هم حلیم، شلهزرد و آش طبخ و توزیع میشود.
مسؤول جامعه ایمانی مشعر استان همدان از مشارکت فعالانه ۱۲۰ هیأت در سراسر استان در این پویش یاد میکند و ادامه میدهد: در شهر همدان ۳۰ هیأت پای کار هستند و هر شب یک هیأت بانی این کار خیر میشود البته طبخ غذا به صورت واحد توسط اعضای هیأت محمدرسولالله صورت میگیرد و هر شب مهیا برای خدمتگزاری هستند.
او یادآور شد: بر اساس هدفگذاری انجام شده تا پایان ماه مبارک در سراسر استان بیش از ۷۰ هزار پرس غذای گرم توزیع میشود که شامل ۱۷ تا ۲۰ هزار خانواده است به طوری که هیأتیها در محلههای خود افراد واجد شرایط را شناسایی کردند و غذاها را پس از بستهبندی بین آنها توزیع میکنند.
تلطفی «پویش علییاوران» را یک فعالیت جهادی میداند که هم جنبه معنوی و هم جنبه اجتماعی دارد از همین رو با توجه به شیوع ویروس کرونا و شرایط امروز جامعه میطلبد که همه آحاد جامعه برای یاری نیازمندان و ایتام به میدان بیایند همانطور که امیرالمومنین آغازگر این حرکت بزرگ بوده است.
او اقدامات انجام شده را به تأسی از این امام بزرگوار میداند و متذکر میشود: بچه هیأتیها جانانه و با تمام وجود پای کار آمدند و از حق نگذریم مشارکت مردم هم چشمگیر بوده به نحوی که از صفر تا ۱۰۰ اقدامات مردمی است.
مسؤول جامعه ایمانی مشعر استان همدان تأکید میکند: بچه هیأتیها اجازه نمیدهند که در این راه خستگی به چهره و وجود آنها راه یابد چراکه وقت آن رسیده هیأتها وارد حوزه مسؤولیت اجتماعی شوند و در این راه گام بردارند.
او یادآور میشود: تکلیف ما فقط عزاداری و برگزاری مراسم نیست، ارائه خدمات اجتماعی به منظور خیر رساندن به مردم با الگوگیری از ائمه و بزرگان دینی جزو اهداف راهبردی هیأتیها به حساب میآید امیدوارم روزی برسد تعداد زیادی از این آشپزخانهها در استان فعال باشند.
یک حس عاشقانه معنوی
تلطفی در ادامه به سخنرانی، مداحی و توسل به اهل بیت(ع) در کنار طبخ و بسته بندی غذا اشاره میکند و میگوید: هر شب در این آشپزخانه مداحی و سخنرانی برقرار است که اوج کار ما محسوب میشود و اعضای هیأت مراسم خود را در فضای آشپزخانه با رعایت پروتکلها برگزار میکند بدان معنا که هیأت هرگز تعطیل نمیشود.
او ادامه میدهد: جیره غذایی خشک توسط مجموعههای دیگر بین نیازمندان توزیع میشود اما هیأتیها کمکهای مومنانه را به شیوه خودشان انجام میدهند و به همین دلیل است که طبخ غذای گرم را انتخاب کردند.
مسؤول جامعه ایمانی مشعر استان همدان با بیان اینکه در این آشپزخانه یک حس عاشقانه معنوی جریان دارد که واژهها از پس بیان و توصیف آن برنمیآیند اضافه میکند: عشق به اهل بیت(ع)، عشق به ائمه اطهار و عشق به خدمترسانی به همنوع این صحنهها را شکل داده و به جز این نمیتوان سخنی گفت.
کرامت اهل بیت(ع) عیان است
علی خوشدلان از فعالان هیأت محمدرسولالله همدان میگوید: پخت غذا از نیمه ماه رمضان با مشارکت هیأتهای همدان آغاز شده و هر هیأت اقلام مورد نیاز یا پول آن را پرداخت میکند و غذای گرم به همت اعضای هیأت محمدرسول الله در آشپزخانه طبخ میشود.
او میافزاید: اینجا همه با زبان روزه و با میل شخصی پای کار آمدند و لحظهای خسته و معترض نمیشوند در واقع لطف پروردگار و کرامت اهل بیت(ع) شامل آنها شده چراکه با وجود گرما و گرسنگی دست از کار نمیکشند و ساعتهای طولانی پای اجاق میایستند به امید اینکه غذای گرم زینت بخش سفره همنوعشان شود.
خوشدلان متذکر میشود: جوان و پیر دور هم جمع شدند و با انرژی مضاعف کار میکنند، از خیس کردن برنج تا شستن دیگ و قابلمه، اینجا شستن و تمیز کردن گوشت و مرغ عبادت است، برنج آبکش کردن عبادت است و خلاصه هر کاری که در مسیر خدمت به همنوع باشد عبادت است، اینجا بچهها روزانه غذای روضه را پخته و به دست آن که باید میرسانند.
انتهای پیام/89033/ع