اخبار فارس من افکار سنجی دانشکده انتشارات توانا فارس نوجوان

فارس من

مطالبه راننده‌های ماشین سنگین در «فارس‌من»؛ چرا با سختی کارِ رنج‌کشیده‌های بیابان مخالفت می‌کنند؟ +تصاویر و فیلم

یکی از کامیون‌داران می‌گوید: چند سال است انجمن‌ها به دنبال حمایت از سختی کار رانندگان پایه یک در مجلس هستند، در دولت آقای احمدی نژاد، ما توانستیم موافقت مجلس را کسب کنیم اما دولت جدید مخالفت کرد.

مطالبه راننده‌های ماشین سنگین در «فارس‌من»؛ چرا با سختی کارِ رنج‌کشیده‌های بیابان مخالفت می‌کنند؟ +تصاویر و فیلم

 به گزارش خبرگزاری فارس، آفتاب‌ کمی تیزتر از همیشه می‌تابد، هوا به فصل تابستان نزدیک‌تر می شود و صورت آن‌ها کمی سرخ تر از گذشته، نانشان لای چرخ هایی است که صدایش گوش زمین را کَر کرده و حالا آن‌ها باید ساعت‌های بیشتری را در بیابان‌ها باشند تا سفره شان را یک وجب بیش‌تر باز کنند.

 چاشت‌شان را در بیابان‌ها، فرسخ ها آن طرف تر از خیابان‌ها می‌خورند و گاهی در همان بیابان‌ها جان می‌دهند اما نمی گذارند لحظه ای آن سوگندی که دیروز در جبهه ها برای دفاع از مردم مردم خورده اند شکسته شود. انسان‌های شریفی هستند،  ساده زیست و معتقد به انقلاب، همین شاید مهم‌ترین انگیزه آنها در سخت ترین روزهای اقتصادی باشد که یک لحظه هم نگذارند سفره مردم  از کالاهای اساسی خالی شود. تنها یک چیز عرق پشت فرمان آن‌ها را نمی‌گذارد خشک شود، آن هم پای دلالان اقتصادی در بازار کالاهای اساسی.

دلشان نازک‌تر از تصویر صورتشان است، پای درد و دلشان که می‌نشینی همین حس سادگی و با مرام بودن را حس می‌کنی و حالا آن‌ها  تنها یک دغدغه دارند، دردی به نام سختی کار که یا دولت‌ها کوتاه نیامده‌اند و یا آقایان در مجلس.

 این رانندگان  جاده، چندی پیش همین درد دل‌های خود را در فارس من به نام «راننده پایه یک برون‌شهری جزو مشاغل سخت محسوب شود» به ثبت رساندند تا گواهی بر مظلومیت این رنج کشیده‌های بیابان باشد. فارس من به عنوان حامی مردم، در تلاش است  تا صدای این طیف گسترده و تأثیرگذار در جامعه را به گوش مسئولان جامعه برساند تا شایدی دردی از آن‌ها دوا شود.

سعید سعیدپور یکی از همان کامیون‌دارانی است که همواره در جاده بوده و هست، کودکی و نوجوانی فرزندانش را نمی‌بیند و تلاش او بر لقمه‌ای نان حلال است، نانی که امروز پیدا کردن آن دشوارتر از روزها و سال‌های گذشته شده است...

او ادامه داد: شغل رانندگی کامیون‌داران بسیار دشوار است، بسیاری از صنایع و پتروشیمی‌ها و فولادسازی را در بر می‌گیرد و تمام صنایع و بخش ها به حمل و نقل ختم می شوند.

این راننده کامیون تأکید کرد: ما یک جای ثابت نداریم، در تمامی استان‌ها در رفت و آمد هستیم و گرما و سرمای فصل‌ها را با جان و دل درک کرده ایم اما کسی به ما توجه نمی‌کند.

وی یادآور شد: سن من به جبهه نمی‌رسد اما پدر من در جبهه راننده کامیون بوده است، وقتی که سال ۶۲ حضرت امام خمینی(ره) آن فرمان تاریخی را درباره کامیون داران صادر کردند راننده‌ها آمدند آن هم با جان و دل. مردم در جنگ شهدای بسیاری تقدیم انقلاب کرده‌اند اما ما هم جان و هم مالمان در خوزستان بود، عکس آن رزمندگانی که تنها  جانش در کف میدان بود، ما هم جانمان و هم مالمان را طبق اخلاص گذاشتیم آن هم برای دفاع از انقلاب اسلامی.

سعید پور خاطرنشان کرد: چندین سال است که انجمن‌ها به دنبال حمایت از طرح سختی کار رانندگان پایه یک در مجلس هستند، در دولت آقای احمدی نژاد، ما توانستیم موافقت مجلس را کسب کنیم اما دولت آمد و با این طرح مخالفت کرد. گفتند که شغل این‌ها تفریحی بیش نیست و از این شهر به آن شهر می روند، کجای این شغل تفریح است و آیا اساسا می شود این  شغل را تفریح نامید؟ اخیراً هم این طرح مطرح شد و دولت موافقت کرد اما مجلس با سختیکار مامخالفت می‌کند.

این راننده کامیون عنوان کرد: مشکلات ما بسیار است، ما ازخانوادهدوریم، این بدترین نوع از عذاب است که خانواده ات را هفته‌ای یکبار ببینی، آن راننده ترانزیتی که ماهیانه یکبار خانواده خود را می بیند، این درد است. من  نمی‌دانم فرزندم کلاس چندم است و یا در کدام پایه تحصیلی مشغول به تحصیل است، این فاجعه نیست از نظر شما؟

دردنامه کامیون‌داران

وی یادآور شد: من متولد سال ۶۱ هستم اما عکسها و تصاویرم روایتی دیگر را نشان می دهد، این همان پیری زود رس است. امروز ۱۴ سال سابقه کار دارم و تا پایان بازنشستگی باید ۱۶ سال دیگر بمانم. ما مبتلا به پیری زود رس خواهیم شد. چه بسا بسیاری از رانندگان دچار مشکلات گوارشی شده اند، برخی دیگر هم دیسک کمر دارند و این برای رانندگان، سخت است.

بحرانی دیگر راننده کامیون، ابراز کرد: رانندگان ما زیر نظر پیمانکاران هستند و مجبورند روزانه بیش از ۱۲ ساعت کار کنند که عرف قانونی نیست، هرچه بیشتر بتوانند کار کنند آن هم اضافه خواهد شد.حقوق رانندگان نیز براساس وزارت کار پرداخت می شود و بسیار بالا نیست.

وی ادامه داد: راننده ای نیست که از لحظه بعدی خود خبر داده باشد، هر لحظه ممکن است که حادثه ناگواری برای ما رخ بدهد و جان ما به واسطه رانندگی در جاده‌های نامطمئن رانندگی می‌کنند.

این راننده کامیون تأکید کرد: ما نخستین باری است که دغدغه خود را عنوان کرده ایم، آن هم در فارس من، ما جوانان امروز که راننده شده ایم با حق و حقوق قانونی خود آشنا هستیم و خواستار پیگیری این حقوق خواهیم بود.

بحری تأکید کرد: بیمه‌های ما به دو دسته تقسیم می شوند، نخست آن‌که اگر من راننده یک فرد دیگر باشم باید بیمه را خود من پرداخت کنم، یعنی همان مشاغل آزاد و بیمه بیکاری هم ندارد، اگر فرضاً روزی آن خودرو تصادف کند من باید از جیب خودم هزینه کنم و بخورم. سوال این است چرا من باید ماهی حدود ۸۰۰ هزار تومان بیمه آزاد پرداخت کنم آن هم با حقوق وزارت کاری، اما آن جوشکار یا شغل دیگری که روی زمین کار می کند و یا گاها کاری هم نکند مشاغل سخت باشد اما ما که نه روی آسمان هستیم و نه روی زمین، مشاغل سخت نباشیم؟

وی ابراز کرد: تمام راننده ها از جیب خودشان هزینه های بیمه را پرداخت می کنند، ماهی ۵ میلیون حقوق می گیرم و هر روز درجاده هستیم، شاید هفته ای یکبار به خانواده سر می زنیم، شب ها درجاده هستیم. می خواهم یکبار این مسئولان بیایند و وضعیت رانندگان و آن گرمای طاقت فرسا را در پایانه ها ببینید.

مهدی امیری پور

انتهای پیام/

این مطلب را برای صفحه اول پیشنهاد کنید
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری فارس در وب سایت منتشر خواهد شد پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد
Captcha
لطفا پیام خود را وارد نمایید.
پیام شما با موفقیت ثبت گردید.
لطفا کد اعتبارسنجی را صحیح وارد نمایید.
مشکلی پیش آمده است. لطفا دوباره تلاش نمایید.

پر بازدید ها

    پر بحث ترین ها

      بیشترین اشتراک

        اخبار گردشگری globe
        اخبار کسب و کار تریبون
        همراه اول