حمله سراسری به ازدواج!/ چرا در سریال‌های شبکه نمایش خانگی هیچ زوج خوشبختی وجود ندارد؟

به گزارش گروه دیگر رسانه‌های خبرگزاری فارس، روزنامه جام جم در گزارشی به موضوع ازدواج در سریال‌های شبکه نمایش خانگی پرداخته است که بخش‌های مهم آن در ادامه می‌آید.

این روزها سریال‌های نمایش خانگی پربازدیدتر از قبل شده‌اند و ساختار تولید آثار در این شبکه‌های جدید هم باعث شده دست مولفان آنها به شکلی غیرقابل انکار در ارائه روایت از وضعیت بازتر باشد. بنابراین ارزش‌های مثبت و منفی در این آثار گهگاه رنگ می‌بازند، جابه‌جا می‌شوند و زیر خروارها مساله و مشکل دیگر پنهان شده اما اثرگذار جلوه می‌کنند. تجرد و تاهل، یکی از این مجموعه ارزش‌های تقابلی هستند که در وضعیت امروز جامعه، از بلندگوهای متفاوت فکری به گونه‌های مختلفی طنین انداخته‌اند.
 

مردم معمولی / کمدی فمنیستی

«مردم معمولی» اولین ساخته رامبد جوان در شبکه نمایش خانگی است. سریالی که تا امروز انتقادهای بسیاری را درپی داشته است و خیلی‌ها رامبد جوان خندوانه را بسیار بامزه‌تر و خنده‌دارتر از رامبدِ مردم معمولی می‌دانند.

اتفاقی که در مردم معمولی از حیث روابط زن و شوهری می‌بینیم، حکم‌فرمایی زنان در روابط است. این‌که مرد در یک رابطه زناشویی صرفا برده‌ای است که غلام حلقه به‌گوش و نوکری آماده به‌خدمت همسرش است، در تمام سریال به بدترین شکل ممکن توی ذوق مخاطب می‌زند.

باربارا نه‌تنها همسرش ایرج که برادرش بردیا را نیز تحت سلطه خود دارد و هرجا که بخواهد با اهرم خشم، بر این دو فشار وارد می‌آورد و در هر حالت با تحکم و فریاد از همسرش ایرج (آتیلا پسیانی) انتظار تایید و تصدیق دارد. خسرو نیز در رابطه با رومینا حال و روز بهتری ندارد. رومینا تمام آنچه که خسرو در زندگی با او به دست آورده را با شقاوتی عجیب و غریب از او گرفته و عملا خسرو دیگر هیچ ندارد. اما در وجود خسرو نه‌تنها تنفری نسبت به این اتفاق نیست، بلکه در تلاش است که رومینا را به زندگی برگرداند.

این ماجرا به‌حدی دور از واقعیت است که التماس‌های خسرو برای بازپس‌گیری پرایدش که رومینا از او گرفته، در یکی از قسمت‌ها حوصله مخاطب را سرمی‌برد. از اینها گذشته، دخترخاله‌های خسرو که همگی کارمندان باربارا هستند، لحظه به لحظه با مشاهده حسن اخلاق رومینا، خسرو را تحقیر می‌کنند. به اینها بیفزایید قسمت هفتم را که در آن همین دخترخاله‌ها متوجه می‌شوند که بردیا در دفترش مقدار زیادی دلار دارد و تلاش می‌کنند از او اخاذی کنند. شاید بگویید این سریال، یک کمدی است، اما مگر کمدی نمی‌تواند فمنیستی باشد؟
 

گیسو / ازدواج به مثابه محدودیت

نگاهی که در گیسو به مقوله روابط بین زن و مرد شده، عینا نگاهی است که در عاشقانه شاهد آن بوده‌ایم. مجردها در این دو فصل از سریال منوچهر هادی، اساسا راحت‌تر زندگی می‌کنند و دغدغه چندانی ندارند. حتی رضا که دیگر همسری ندارد، راحت‌ با دیگران (نازی) ارتباط می‌گیرد و علاوه‌براین برای حل مشکلات مالی و قضایی پدرش، خانواده را با مشورت پدر به یک خانه در حاشیه شهر می‌برد تا فارغ از دغدغه زن و بچه به حل مشکلات زندگی و بهبود اوضاع بپردازد. گویی حضور خانواده (به معنای مادر، دختر، عروس) برایش دست‌وپاگیر است.

از سوی دیگر پیمان همانند فصل اول آزاد و رها و حتی غبطه‌برانگیز است. این را می‌توان از اقبال جوانان و نوجوانان در فضای مجازی به این کاراکتر فهمید. سهیل نیز وضعیت مشابهی دارد. سست شدن پیوندهای عاطفی او با پگاه، راه او برای ارتباط با کتایون (هانیه توسلی) را به‌سادگی فراهم می‌نماید.

نویسنده در گیسو و عاشقانه گویی می‌پندارد ازدواج بندی است بر دست‌وپای مردان که با سست شدن یا گسستن آن، می‌توان آزاد و رها زیست و از زندگی لذت برد. مقایسه وضعیت کلی کاراکتر رضا در فصل اول در خلال زندگی با ریحانه و فصل دوم آیینه‌ای تمام‌نما از این حقیقت است.
 

هم‌گناه  / شادزیستی بی‌قیدوبندها

هرچند نمی‌شود اولین تجربه مصطفی کیایی در شبکه نمایش‌خانگی را به‌طور مطلق در یکی از دو قطب تجرد یا تاهل قرار داد اما ازدواج‌های پرمانع و خانواده‌های پرمشکل در مقابل مجردهای شاد و مستقل در شخصیت‌پردازی‌های این سریال به شکلی مشهود پرورانده شده است. سیما صبوری با بازی سوگول خلیق، سامان کامرانی با بازی حسین امیدی به عنوان دوست آرمان (محسن کیایی) سه عضو مجرد داستان هم‌گناه هستند که دست‌کم تا نیمه‌های سریال، جامعه جوانان مجرد طبقه متوسط کلانشهرنشین را نمایندگی می‌کنند.

آرمان یک مجرد بی‌مسوولیت و درعین حال خوشگذران و مستقل محسوب می‌شود که حتی خلقیات درواقع زشتی چون دوستی‌های متعدد با دختران بی‌بندوبار در شخصیت او به شکلی شوخ و بامزه ترسیم‌شده که بیشتر نشانه آزادی‌های مردانه یک جوان مجرد نسبتا پولدار است البته بدون آن که قبحی داشته باشد. دوست او، سامان هم همین ویژگی‌ها را بازتاب می‌دهد با این تفاوت که او حتی خانه مجردی هم دارد و شوخ‌طبع‌تر و بی‌قیدتر از آرمان هم به‌نظر می‌رسد. سیما معادل زنانه همین سبک زندگی بی‌قید مجردی محسوب می‌شود البته تا پیش از آن که روشن شود او یک ترنس است که برای خروج از ایران و انجام عمل جراحی تلاش می‌کند.

فیلم تا میانه، همین دست‌فرمان را ادامه می‌دهد تا این که عشقی نامانوس به شخصیت زیبا (با بازی هدیه تهرانی) بی‌مسوولیتی را از شخصیت آرمان می‌گیرد اما تاهل پرمانع او و عشقی که بیشتر رنگ‌وبوی ترحم بر زنی بی‌سرپرست و بیمار را دارد و به‌خوبی هم جا نمی‌افتد، تصویر مخاطب از ازدواج را در این شخصیت تغییر نمی‌دهد بلکه حتی به پررنگ‌شدن ارجحیت تجرد به این سبک نامطلوب هم کمک می‌کند. درگیرشدن با پدر مقتدر و ریاست‌طلب خانواده، بی‌پولی و بیماری از دیگر مسائلی هستند که وزنه سبک زندگی مجردی قبلی را سنگین‌تر می‌کند.

خرده‌داستان فرهاد (مهدی پاکدل) هم حاوی همین جنس نمایش تجرد پرمنفعت در برابر تاهل پردردسر است. بعلاوه که اغلب ازدواج‌های جوانان این سریال اساسا نه از انگیزه‌های معمول بلکه همگی از نوعی رابطه منفعت‌جویانه آغاز می‌شوند. سیما می‌خواهد با سامان ازدواج کند تا بتواند به خارج برود و سامان دنبال پول پدر اوست. فرهاد برای پاک‌کردن عذاب‌وجدان خود از قتل پدر یک خانواده، دختر او را به همسری می‌گیرد و آرمان عاشق زنی می‌شود که ابتدا می‌خواهد به عنوان یکی دیگر از موارد بی‌قیدی‌های خود او را به بازی بگیرد. سریال هم‌گناه به‌طور ضمنی و در زیرمتن پیرنگ اصلی و خرده‌داستان‌هایش درگیر تقابل تجرد پرمنفعت با تاهل پردردسر می‌شود. این را بیفزایید به نمایش خانواده‌ هسته‌ای پرتنش صبوری که کسی چندان دل‌خوشی از بودن در میان این جمع ندارد.
 

ممنوعه / چند‌ضلعی‌های ارتباطی

آشفتگی و روان‌رنجوی اعضای «ممنوعه» بدون تعریف و پشتوانه نبود؛ ریشه و اساس ناهنجاری‌های هر‌کدام از شخصیت‌ها یا روشن بود یا قابل ردیابی. شاید همین شخصیت‌پردازی کمی دقیق‌تر از سایر تولیدات شبکه نمایش خانگی، باعث شده سریال «ممنوعه» با وجود چنان حجمی از روابط و اتفاقات نامتعارف ناهنجار، دست‌کم از منطق درام خالی نباشد اما اگر قرار باشد این سریال به‌عنوان امکانی برای نمایش ناهنجاری‌های اجتماعی-خانوادگی مورد بررسی قرار بگیرد، سوال مهم و اصلی این است که چگونه و چرا یک زوج موفق یا یک رابطه درست در‌مجموع روابط و زوج‌های این سریال دیده نمی‌شود و چرا حریم خانواده در هیچ گوشه‌ای از این سریال محترم نمانده است؟

روابط شخصیت‌های سریال «ممنوعه» به همین پیچیدگی است و شخصیت‌های فرعی‌تر داستان هم یا در روابطی غیر‌متعارف گرفتار هستند یا اساسا بدون خانواده یا رانده شده از خانواده به نمایش درآمده‌اند مثل طلا، آذر، خلیل و باربد.

سریال «ممنوعه» که بعد از نمایش اولین قسمت‌هایش در شهریور سال ۱۳۹۷ با واکنش‌ها و نقدهای زیادی مواجه شد، انبوهی از خانواده‌های پریشان را به نمایش گذاشت و تمام سهمی که این سریال برای حرمت خانواده در‌نظر گرفت، منولوگ برکه در آخرین قسمت سریال بود که احتمالا در نتیجه انتقادهای فراوان به «ممنوعه» نوشته و به سریال ضمیمه شد.
 

کرگدن / فروپاشی در آستانه تأهل

یک گروه از جوانان مجرد ورزشکار با هم همراه می‌شوند که کمتر می‌شود بین آنها رابطه نسبی یا سببی پیدا کرد. آنان به‌دنبال پول، آزادی و زندگی دلخواه خود هستند. زندگی این گروه مجرد دست‌کم تا ابتدای افتادن گره‌ها در روابط و قصه‌هایشان، آزادانه و پر از تفریح و هیجان به نظر می‌رسد بااین‌حال آنها به ازدواج آن‌قدر جدی فکر نمی‌کنند و روابط ناپایدارشان موجب استحکام وضعیت فعلی است بدون آن‌که تأهل به‌عنوان راهکاری برای برون‌رفت از این مشکلات و ناپایداری‌ها ارائه شود. حتی به شکلی کاملا معکوس، ازدواج می‌تواند روابط را بیشتر برهم بزند همان‌طور که درخواست ونوشه از نوید باعث این اتفاق می‌شود.

دانیال (بانیپال شومون) و نازنین (ستاره پسیانی) زوج دوست دیگر هستند که مشکلات داستان رابطه آنها را به‌هم می‌ریزد و سرانجام به جدایی رابطه‌ای منجر می‌شود که هنوز به پایداری نرسیده است. گیسو (هدی زین‌العابدین) به همراه کاظم (پوریا رحیمی‌سام) دوستان دیگر این گروه هستند که ازقضا توسط مادر گیسو به‌نام گیتی به یک رابطه خراب دیگر در سطح والدین متصل می‌شوند. سرانجام محتوم این رابطه هم نه تأهل بلکه فروپاشی است و این درحالی است که گیتی حتی در ازدواج دوم خودش هم دچار مشکل شده و همسرش، عضو مافیای داروی ونوشه است.

تجرد در سریال کرگدن هم شیرین است و هم ناکام. هرچند این تجرد در مقابل تأهل شیرین و موفق هم قرار نمی‌گیرد اما درهرصورت وزنی بیشتر و چهره‌ای مثبت‌تر از تأهل دارد و خانواده‌های فروپاشیده و بدون گرما و محبت، این وزنه را به سمت تجرد بیشتر هل می‌دهد. مشکلات را نه تجرد حل می‌کند و نه تأهل اما روابط در آستانه ازدواج را به نقطه صفر برمی‌گرداند و طرفین قادر نیستند یا اساسا تمایل ندارند آن‌قدر مقاومت کنند که رابطه پایدار و به ازدواج منجر شود.

ازاین‌جهت کرگدن را باید در زمره آن دسته از سریال‌های نمایش خانگی قرارداد که به شکل روشن‌تر و حتی عامدانه‌تری قدم به گود تقابل تجرد و تأهل می‌گذارد و با سوگیری به سمت تجرد آن‌هم تجردی پر از تلخی و ناکامی و بی‌اخلاقی، از این گود خارج می‌شود.

انتهای پیام/