حجت‌الاسلام‌والمسلمین محمدحسین راجی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در بجنورد، بر لزوم حضور آحاد جامعه در انتخابات تأکید و اظهار کرد: شرایط در هیچ کشوری ایده‌آل نیست؛ اما حضور مردم باعث می‌شود که یک کشور رفته‌رفته به ایده‌آل نزدیک شود و در مقابل، هر رأی خاموش، رسیدن به بلوغ کامل سیاسی را کُند می‌کند.
وی گفت: شرکت ما در انتخابات یک تصمیم فردی نیست، بلکه واکنشی است جمعی، که برآیند آن تأثیر مهمی در جامعه خواهد داشت و به زبان ساده‌تر یک رأی مهم است، چون من تنها کسی نیستم که می‌گوید یک رأی مهم نیست.
استاد دانشگاه و مسئول گروه علمی انقلاب اسلامی آستان قدس رضوی تصریح کرد: باید توجه داشته باشیم که هیچ کشوری از روز اول تاریخ به‌طور کامل دموکراتیک نبوده است و کشور ما نیز برای رسیدن به امکان انتخاب، بهای زیادی داده است. باوجوداین، فرایند مردم‌سالاری، فرایندی است که به‌آرامی رخ می‌دهد. لازم است مردم با حقوق و وظایفشان در یک نظام مردم‌سالار آشنا شوند و آرام‌آرام به‌سوی شرایط ایده‌آل اجتماعی حرکت کنند.
وی تأکید کرد: شرایط در هیچ کشوری ایده‌آل نیست؛ اما حضور مردم باعث می‌شود که یک کشور رفته‌رفته به ایده‌آل نزدیک شود. در مقابل، هر رأی خاموش، رسیدن به بلوغ کامل سیاسی را کُند می‌کند.
حجت‌الاسلام راجی افزود: وقتی درصد مشارکت پایین باشد، نامزدها، جمعیتِ رأی‌دهنده‌ها را تحلیل می‌کنند و اگر متوجه شوند که بیشتر رأی‌دهنده‌ها جوان هستند، برنامه و شعارهایشان را برای قشر جوان تنظیم می‌کنند. ممکن است یک نامزد، اقشار پردرآمد را هدف قرار بدهد یا مخاطب نامزدی دیگر، دانشجویان و فارغ‌التحصیلان دانشگاه باشد. به‌این‌ترتیب، نامزدها می‌توانند با صرف انرژی کمتری، حداکثر آراء را به دست بیاورند اما اگر تمام واجدین شرایط پای صندوق‌های رأی بیایند، نامزدها به‌جای آن‌که به گروهی خاص توجه کنند، مشکلات و مسائل تمام کشور را مدنظر قرار خواهند داد و مجبورند برنامۀ خود برای تمام اقشار را بیان کنند که این مسئله در شناخت هرچه بهتر آن‌ها نیز مؤثر خواهد بود.
وی در ادامه بیان کرد: به همین ترتیب، اگر در گروهی خاص قرار دارید با شرکت در انتخابات، سهم خود و دوستانتان را از مطالبات سیاسی و اجتماعی افزایش می‌دهید و پیشنهاد می‌شود برای یک‌لحظه به جواب این سؤال‌ها فکر کنید که:
یارانه بنزین به خودروها داده شود یا به مردم؟
تقویت خدمات درمانی با خصوصی شدن صورت گیرد یا با دولتی بودن؟
دولت به بازار مسکن وارد شود یا بازار را رها کند؟
شرکت‌های دولتی به طلبکارانش واگذار شود یا به کسانی که اهلیت دارند، داده شود؟
دولت به دنبال ورود در بازار کشورهای دیگر است یا بازارش در اختیار کشورهای دیگر قرارگرفته است؟
دولت به دنبال تأمین بودجه از طریق نفت است یا رونق تولید در صادرات؟
دولت به دنبال اعطای حقوق نجومی به مدیران برای ایجاد انگیزه بیشتر است یا کار کردن مدیران را وظیفه آن‌ها می‌داند؟
دولت به دنبال حمایت از تولیدکننده داخلی است یا با رقابت با کالای خارجی او را تنها می‌گذارد؟
نویسنده کتاب صعود چهل‌ساله خاطرنشان کرد: پاسخ به هرکدام از این سؤالات بر زندگی شخصی شما تأثیر گذاشته وزندگی شمارا متحول می‌کند، قابل‌توجه است که اختیار تمام این موضوعات با رئیس‌جمهور است و باید توجه داشت که در انتخابات، موضوع فقط انتخاب یک فرد برای تصاحب یک جایگاه شغلی نیست. هرگز برای انتخاب مدیر یک بانک، انتخابات سراسری برگزار نمی‌شود؛ بلکه رأی دادن، به معنای حمایت یا عدم‌حمایت از یک جریان فکری اقتصادی است. تورم، نرخ بیکاری، نسبتِ صادرات به واردات، میزان تولید نفت، حداقل دستمزد، قیمت نان و حتی سطح آب‌های زیرزمینی، به سیاست‌های رئیس‌جمهور، اعضای کابینه و مدیران دولتی بستگی دارد.
وی اضافه کرد: در کتاب کلیات علم اقتصاد، نوشته گریگوری منکیو، می‌خوانیم: «افراد عاقل به حاشیه فکر می‌کنند.» او این جمله را به‌عنوان یکی از اصول ده‌گانۀ اقتصاد در نظر می‌گیرد. اگر قرار باشد برای تعطیلات آخر هفته، بین شرکت در مهمانی و درس خواندن یکی را انتخاب کنیم، تمام فاکتورها به نفع مهمانی است و درس خواندن در محیطی کسل‌کننده، عاقلانه نیست. اما خوشی مهمانی، گذراست؛ درحالی‌که درس خواندن می‌تواند آیندۀ ما را به‌طور کامل متحول کند. پس ماندن در خانه و درس خواندن، عاقلانه‌تر است.
حجت‌الاسلام راجی ادامه داد: تأثیر نرفتن پای صندوق گذراست. بعد از یک ماه، دیگرکسی از تعداد رأی‌های رئیس‌جمهورِ منتخب حرف نمی‌زند؛ اما تأثیر آرای اخذشده، بیش از چهار سال دوام دارد، بر اساس نظر پروفسور من کیو استاد دانشگاه هاروارد شرکت در انتخابات، انتخابی عاقلانه‌تر است، چراکه اثرش دوام بیشتری دارد.
این پژوهشگر و روحانی فعال تصریح کرد: بارها و بارها این جمله را شنیده‌ایم: «فلان شخص طی چهار سال مسئولیت، برای کشور چه‌کار کرد؟»
ما طی چهار سال برای کشور چه‌کار کردیم؟ آیا انداختن یک رأی در صندوق، آن‌‌قدر کار دشواری است که به استدلال‌های منطقی و دلایل محکمِ آکادمیک نیاز داشته باشد؟! آیا برای همۀ تصمیم‌هایمان ماه‌ها فکر می‌کنیم؟! آیا نمی‌خواهیم برای توسعۀ مردم‌سالاری در کشور، هر چهار سال یک‌بار، فقط نیم ساعت وقت بگذاریم؟ فقط نیم ساعت!
وی اظهار کرد: یکی از شبهات ذهنی برخی افراد در ایران، «نبود آزادی» است که به‌تبع این گزاره، انتخابات را هم غیرآزاد می‌دانند و دلیل شرکت نکردن خود را «عدم آزادی در ایران» مطرح می‌کنند.
مسئول گروه علمی انقلاب اسلامی آستان قدس رضوی گفت: این موضوع نیز مانند سایر موضوعات، بستر طرح شبهات و جنگ روانی دشمنان شده و به موج سازی و موج‌سواری درباره آن می‌پردازند. آنچه موجب به ثمر نشستن این موج‌سواری‌‌‌ها می‌شود، دروغ‌گویی و کتمان حقایق، در کنار عدم شناخت نسبت به تاریخ و واقعیت روز دنیاست.
همچنین بررسی‌های تاریخی نشان می‌دهد که صدای معترضانِ خاموش، شنیده نمی‌شود.
وی عنوان کرد: انتخابات زیادی در طول تاریخ و در کشورهای گوناگون وجود دارد که در آن‌ها اکثر مردم رأی ندادند. به‌عنوان معروف‌ترین مثال می‌شود به انتخابات سال ۱۹۹۶آمریکا اشاره کرد. در انتخابات سال ۱۹۹۶ ایالات‌متحده، نزدیک به ۴۹ درصد از واجدین شرایط، در انتخابات شرکت کردند و ۴۹.۲ درصد از این افراد به بیل کلینتون رأی دادند.
حجت‌الاسلام راجی تأکید کرد: به‌بیان‌دیگر، تنها ۲۴ درصد از واجدین شرایط آمریکایی رئیس‌جمهور کشورشان را انتخاب کردند. همچنین در انتخابات امسال که شلوغ‌ترین انتخابات سال‌های اخیر این کشور است، جوبایدن رأی غالب را آورد و رئیس‌جمهور شد.
آیا فریاد سکوتِ مردمی که به‌پای صندوق‌های رأی نرفته بودند شنیده شد؟ آیا رأی مخالف ۷۶ درصد جمعیت امریکا، از ورود کلینتون به کاخ سفید جلوگیری کرد؟ آیا بیل کلینتون کمتر از اوباما رئیس‌جمهور بود؟ در انتخابات سال ۲٠٠۸ همین کشور، میزان مشارکت به بالاترین حد خود در طول چهار دهه رسید؛ انتخاباتی که اولین رئیس‌جمهور سیاه‌‌پوست امریکا را به کاخ سفید رساند، سیاست‌مداران آمریکایی به‌وضوح این پیام را شنیدند.
وی گفت: حتی یک مثال، از یک کشور، در یک دوره وجود ندارد که رأی ندادن، بر یک‌چیز تأثیری مثبت گذاشته باشد.
انتهای پیام/ج/
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
