به گزارش خبرگزاری فارس از یاسوج، شهید سید محمد حسین غیب پرور فرزند سید عزیزالله سال ۱۳۴۰ در دهنو یکی از روستاهای سرفاریاب در خانواده‌ای که از لحاظ مادی فقیر ولی از لحاظ معنویات غنی به جهان چشم گشود.
ایمان به خدا و عشق به ائمه به وی‍‍ژه به شهید کربلا ابا عبدالله‌الحسین (ع) از ویژگی‌های خاص شهید بود و از همان آغاز تولد طعم تنگدستی و فقر را با وجودش به همراه آورد چرا که پدرش مردی روشن دل از تبار غیور مردان پیشه صدق و صفا و ایمان بود که ذره ذره وجودش را وقف خدا نمو و خواهد نمود تا بدین‌سان معاش خانواده خود را با کشاورزی و کارگری بدست می‌آورد.
فقط غیب پرور در چنین خانواده‌ای رشد کرد و از همان اوایل کودکی با تربیت پاک کربلا طعم شهادت را از چشمه فیض شهادت چشید چرا که در این مدت خداوند او را به بلاها و مشکلات دچار کرد تا در سختی‌های زندگی آبدیده کرد به فیض شهادت نائل شود .
شهید غیب پرور دوران ابتدائی را با مشکلات فراوان در سرفاریاب به پایان رساند و سپس برای ادامه تحصیل به شهر دهدشت هجرت کرد ولی بر اثر فقر مادی خانوادگی و مشکلات دیگر زندگی ترک تحصیل کرد و به ده خود بازگشت و به مدت یک سال به پدر و مادرش در کارهای کشاورزی و دامپروری کمک می کرد و چون سیستم آموزش و پرورش تغییر کرد پنجم ابتدائی نظام جدید را مجدداً گذرانید و سال بعد به دهدشت عزیمت کرد و در مدرسه راهنمائی تحصیلی طالقانی (کیوان) مشغول تحصیل شد و پس از دوران راهنمائی به هنرستان صنعتی دهدشت راه یافت.
با طلوع صبح صادق انقلاب و با ندای عصاره انسانیت معاصر گمشده قرن حاضر امام خمینی که فریاد برآورد ای شبانیان که قرن‌هاست در زنجیر ستم شاهان اسیرید به پا خیزید و طومار حکومت جلادان را به هم بپیچید شهید غیب پرور فعالیت های انقلابی را در زمان خفقان رژیم شاهنشاهی با لبیک گفتن "هل من ناصر ینصرنی" حسین زمان و رهبر کبیرش در شهرستان دهدشت در زمان طاغوت در دیگر صحنه‌های استمرار بخشید.
شهید غیب پرور به فرمان امام امت با جو سیاسی که در نظام جدید بود با نهایت کوشش فعالیت خود را انجام می‌داد و در تظاهرات و راهپیمائی‌ها شرکت می‌کرد.
به این ترتیب در اوایل اوج گیری و پیروزی انقلاب اسلامی ضمن ادامه تحصیل کما فی سابق تابستان‌ها جهت امرار معاش و کمک خانواده و به دست آوردن هزینه ای جهت ادامه تحصیل به شیراز برای کارگری می‌رفت و در زمانی که در بسیج به فرمان امام تشکیل شد با عده‌ای از برادران وارد بسیج سپاه دهدشت و در همین اوایل که تازه جنگ بر ما تحمیل شده بود به اتفاق عده‌ای از برادران رزمنده به جبهه اعزام می شود و به ماهشهر می روند.
مدت پانزده روز در آنجا مهمات به جبهه انتقال می‌دادند و هیچ موقع احساس خستگی نمی‌کرد وی اصرار زیادی داشت که به خط مقدم جبهه برود و به فرماندهان نظامی بارها می‌گفته بگذارید ما به خط مقدم جبهه برویم ولی آنها می‌گفتند چون شما دانش آموز هستید باید به شهرستان برگشته در سنگر مدرسه فعالیت کنند و بالاخره بعد از ۲۰ روز ماندن در آنجا با روحی افسرده به دهدشت برگشت و مشغول ادامه تحصیل شد با عشق و علاقه و شوق فراوانی که به سپاه داشت در سال ۱۳۵۹ ضمن تحصیل در سال چهارم هنرستان عضو هیئت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی دهدشت در آمد و تا در کنار سنگر مدرسه به همسنگران خود در سنگر پاسداری از انقلاب اسلامی کمک کرده باشد.
زمانی وارد سپاه شد که درگیری خوانین از یک طرف و گروهای ضد انقلاب از طرف دیگر و جنگ تحمیلی از طرفی به جمهوری اسلامی حمله‌ور شده بودند و او کار خود را آغاز کرد و نیز در همین سال موفق به اخذ مدرک دیپلم شد و در سال ۱۳۶۰ با شوق و اشتیاقی که به جنگ با متجاوزین بعثی داشت با عده‌ای از برادران پاسدار همچون همرزم شهید عنایت الله پیکانیان عازم جبهه شد و در عملیات بزرگ طریق القدس که منجر به فتح بستان شده و شجاعانه و با ایثار وصف نشدنی در مصاف با مزدوران جنگید و پس از پایان عملیات به علت التهام ماموریت به سپاه دهدشت بازگشت و افسوس می‌خورد که چرا شهید نشده است.
شهید غیب پرور با اخلاص و صداقت و با محبوبیتی که نزد برادران پاسدار داشت تصمیم گرفته او را به سمت مسئول امور مالی پایگاه برگزیند و با جدیت و پشتکاری که داشت شبانه روز کار می‌کرد و هیچ گاه ابراز خستگی نمی‌کرد شهید غیب پرور با وجود تنهایی در انجام وظیفه در این قسمت یک لحظه اوقات برای خود نمی‌خواست و همیشه مشغول انجام وظیفه بود ولی از آنجائی که در تمام زمینه ها الگو و مربی بود با وجود نداشتن وقت و احساس مسولیت در انجام وظایف محوله تصمیم گرفت تا به سفارشات پیامبر اکرم (ص) در زمینه ازدواج عمل کند و به قول آن بزرگوار نصف دیگر ایمانش را حفظ کند.
لذا در سال ۱۳۶۲ با یکی از بستگانش ازدواج کرد که پس از ازدواج مدتی در کنار پدر و مادرش در ده و سپس بر اثر موقعیت کاری خویش وی را به دهدشت انتقال داد.
بعد از یک سال بار دیگر در صداقتی که در وجود او نهفته است فرماندهی سپاه دهدشت تصمیم گرفت او را به عنوان قائم مقام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی دهدشت انتخاب کند او می‌گفت لیاقت چنین مسولیتی را ندارد و کوچکتر از آن است که چنین مسولیتی را بپذیرد ولی چون تکلیف بود و حکم ولایت بر او ایجاب می‌کرد که بپذیرد و در این مدتی که قائم مقام سپاه بود با اخلاص و صداقت بیشتری خدمت می‌کرد ولی چون روح شهادت طلبی و عشق به لقاءالله در او زیاد بود بارها می‌خواست که به جبهه برود ولی بنا به دلایلی از جمله احساس نیاز و همچنین ضرورت وجود وی در پایگاه موافقت نمی‌شود تا بالاخره خداوند میدان را در مورخه ۶۲/۱۱/۱۵ برای او باز می کند و او از زندان دنیا رها می شود و به سوی جبهه می‌رود.
وی از دنیا و میدان وسوسه شیاطین فاصله گرفت و به خدا نزدیک شد ناظر این صحنه حکومت به سوی جبهه خوب می‌داند که وی در چه حالی بود او باید چنین بود زیرا چنین سال‌هایی را که طلب می‌کرد نزدیک شده بود و در پی بدست آوردن آن بود.
شهید غیب پرور پس از پیوستن به صف مجاهدان راسخ خدا در عملیات بزرگ خیبر شرکت می‌کند و از سردمداران و پرچم داران آن عملیات بود همچنین عملیات خداوند لطف خود را شامل حالش می کند و مجروح می‌شود و مدتی در بیمارستان بستری و سپس به خانه باز می‌گردد.
بعد دوباره عازم جبهه می شود و در تاریخ ۶۳/۲/۱۶ در پاسگاه زید عراق دعوت حق را لبیک می گوید و با ۴ عملیات عظیم مصادف با ولادت ابوالفضل عباس خالصانه به سوی معبودی که سالها به دنبالش بود می رود آری شهید غیب پرور با نام حسین به دنیا آمد و در جستجوی فرزندش مهدی صاحب‌الزمان (ع) و سرانجام مهدی گویان به اجداد مهدی پیوست.
انتهای پیام/
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
