به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، امروز (سوم جولای) هشتمین سالی است که از کودتای ۲۰۱۳ ارتش مصر علیه دولت «محمد مرسی» می‌گذرد و در این سال‌ها شرایط منطقه‌ای در مقایسه با سال ۲۰۱۳ تغییرات زیادی کرده است.
به نوشته وبگاه روزنامه العربی الجدید، یکی از این تغییرات به رابطه مصر و امارات باز می‌گردد؛ در حالیکه در سال ۲۰۱۳ این رابطه به صورت تبعیت مطلق قاهره از سیاست‌های ابوظبی پیش می‌رفت، اکنون قاهره و ابوظبی در برخی پرونده‌ها دچار اختلاف شدیدند. پرونده لیبی، سد النهضه و اختلاف با اتیوپی و افشای تلاش امارات برای کودتا علیه عبدالفتاح السیسی که مهم‌ترین آن اسنادی است که در سال ۲۰۱۵ از دفتر السیسی لو رفت، مواردی است که در این سال‌ها موجب شده تا دیگر خبری از آن اتحاد امارات و مصر نباشد.
یک مقام سابق مصری نزدیک به عبدالفتاح السیسی بدون ذکر نام خود به العربی الجدید گفت که همپیمانی مصر و امارات با تبعیت کامل السیسی از ابوظبی آغاز شد و مصر در تمامی پرونده‌های داخلی و خارجی گوش شنوای سیاست‌های امارات و گویی مصر هشتمین امارت شیخ‌نشین امارات متحده عربی بود.
به گفته وی در سال‌های ابتدایی کودتا، «سلطان الجابر» نماینده تام الاختیار امارات در مصر تقریبا تمامی امور هزینه‌کردها را در دست داشت و او تعیین می‌کرد که چه برنامه اقتصادی در پیش گرفته شود و کمک‌های مالی امارات در چه زمینه‌ای هزینه شود.
این مقام سابق مصری در ادامه گفت که همپیمانی کامل بتدریج به اختلاف نظر تغییر مسیر داد تا اینکه اکنون دو کشور در برخی پرونده‌ها رو در روی یکدیگر ایستاده‌اند. اخیرا موضوع جنگ غزه، صلح با قطر، کاهش تنش با ترکیه و مخالفت با حضور تنش‌زای امارات در لیبی به کانون اختلافات دو طرف تبدیل شده است.
العربی الجدید در ادامه به نقل از یک منبع دیگر نوشت که پس از چند سال دوستی و روابط گرم میان دو کشور، مصر بتدریج متوجه تغییر موضع امارات شد. اماراتی‌ها در حالیکه در رسانه‌ها و مواضع رسمی خود را حامی مصر نشان می‌دهند، اما در خفا از پشت خنجر می‌زنند و با اتیوپی در موضوع سد النهضه ائتلاف می‌کنند. ابوظبی همچنین با رژیم صهیونیستی برای انتقال گاز به اروپا از طریق خط لوله «عسقلان-ایلات» به توافق رسیده و این موضوع منافع اقتصادی مصر در کانال سوئز را تهدید می‌کند. در لیبی نیز دو کشور به اختلاف خورده‌اند. اماراتی‌ها همچنان حامی «خلیفه حفتر» و بحرانی ماندن اوضاع لیبی هستند، اما مصر با توجه به همرزی با این کشور، ضمن گفت و‌گو با مقامات دولت وفاق ملی، خواستار پایان هرچه سریعتر جنگ داخلی در لیبی است.
آنگونه که به نظر می‌رسد، تغییر شرایط منطقه و پایان بحران قطر و نزدیکی میان ترکیه و قطر با مصر، همپیمانی امارات با رژیم صهیونیستی، جنگ غزه، بحران سد النهضه، طولانی شدن جنگ لیبی و نگرانی مصر از تهدید امنیت داخلی، به منبع اختلاف قاهره و ابوظبی تبدیل شده است. مصر در تمامی موارد ذکر شده نقش تدافعی دارد، در مسأله لیبی به دنبال دور کردن تهدید از مرزهای خویش است، در اتیوپی به دنبال دور کردن تهدید آبی و به تبع آن بحران اجتماعی، اقتصادی است، در رابطه با قطر و ترکیه ضمن اینکه می‌خواهد به بحران سیاسی و موضوع اخوان‌المسلمین تا حدودی فائق آید، نیم نگاهی نیز به قدرت اقتصادی دو کشور دارد. اما امارات هیچ دغدغه امنیتی، اقتصادی یا سیاسی، آنگونه که مصر به آن‌ها مواجه است، ندارد و تنها به دنبال توسعه‌طلبی و خودمحوری است.
انتهای پیام/ص
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
