خودباوری که منجر به کارآفرینی شد/ ایجاد ۹۰ شغل برای بانوان واحد تولیدی پوشاک در فاز اول

به گزارش خبرگزاری فارس از خرمبید، چند مدت پیش، یک فراخوان آموزش و جذب نیروی کار خانم، توسط یک تعاونی تولیدی پوشاک با هدف ایجاد بزرگترین کارخانه تولید پارچه گرد باف و پوشاک تریکو استان فارس در شهر صفاشهر نظرم را به خود جلب کرد.

تصمیم گرفتم سری به این این کارگاه تولیدی بزنم و از نزدیک در جریان روند اجرایی این طرح قرار گیرم.

بر همین اساس وقتی تنظیم کردم و به مرکز فنی و حرفه ای شهرستان که در بحث آموزش و حرفه آموزی با کارآفرین طی یک تفاهم نامه همکاری داشت مراجعه کردم در آنجا بود که با خدیجه صادقی بانوی جوان ۳۶ ساله کارآفرینی روبرو شدم که در برخود ابتدایی مملو بود از شور خواستن و حس توانستن.

کارآفرین جوان ما، مرا به بازدید از سالن آموزش و سالن های تولید دعوت کرد، در سالن آموزش دیدم که کارآموزان با ذوق وصف ناپذیری تحت نظر استادکاران به حرفه آموزی مشغول بودند، چراکه قرار بود پس از کسب مهارت لازم در سالن های تولید به کار گرفته شوند و این امنیت شغلی ایجاد شده در تسریع آموزش آنها و اهتمام یادگیری و کاهش دوره آموزش های لازم به صورت فشرده نقش موثری داشت.

سپس به سالن های تولید رفتم، کارگران هر کدام کار خود را انجام می‌دادند، یکی یقه می‌دوخت، یکی آستین، یکی دکمه نصب می کرد، یکی اتو می‌زد و دیگری هم بسته‌بندی می‌کرد و در کارتن می‌گذاشت تا بارانی های تولیدی سفارش گرفته شده قبل از آغاز فصل پائیز آماده و روانه بازار شوند خلاصه صدای زندگی و اعتماد به نفس کارفرما و کارگران در این سالن‌ها جاری و ساری بود و من نیز از فرصت پیش آمده نهایت استفاده را کردم و در کنار میز کار سردوز یکی از کارگران که مرا به صرف یک چای دعوت کرد، زمینه یک گفتگوی صمیمی با کارآفرین را فراهم کردم:

از او خواستم ابتدا خودش را معرفی کند و از اهداف و انگیزه های کار خود برای من و خوانندگان این گزارش سخن بگوید:

صدای دوخت چرخ ها، سردوزی پارچه های دوخته شده و اتو کاری سمفونی موزونی را در راستای تولید در گوشم می نواخت که کارآفرین گزارش گفت: خدیجه صادقی هستم ۳۶ ساله  و اهل صفاشهرم، دارای سه فرزند و قریب به ۱۹ سال است در تهران زندگی می کنم، ابتدا در سال ۸۷ برای یکی از دوستان نزدیکم که دارای یک واحد تولیدی تجهیزات پزشکی و منسوجات مربوطه بود کار می کردم و یک روز برای گرفتن یک سفارش کار به یکی از بیمارستان های تهران مراجعه کردم، علی رغم مراجعه قبلی مسئول بازاریابی این واحد تولیدی به این بیمارستان و عدم موفقیت اخذ سفارش، من توانستم با بازاریابی مناسب و معرفی محصولات تولیدی ضمن جلب اعتماد مسئول بیمارستان سفارش قابل توجهی از این مرکز درمانی بگیرم که خود این موفقیت باعث تعجب و تشویق دوستانم و مسئول فنی تولیدی گردید.

وی گفت: از سال ۸۹ نیز خودم با علاقه و تجربه به دست آمده با دست خالی و اعتمادی که حاج آقا طراوت، یک عمده فروش قدیمی بازار پارچه تهران به من کرد و ۵۰۰ میلیون تومان پارچه اقساطی در اختیار من قرار داد، کارگاه تولید پوشاک تریکو را راه انداختم و تا سال ۹۸ بنا بر نیاز بازار و ثبت سفارش، انواع تی شرت، پلوشرت، سوئی شرت، مانتو، شلوار، ست های ورزشی و ... را تولید و روانه عمده فروشی و خرده فروشی های بازار تهران و حتی صادرات به کشور های عراق، ارمنستان، آذربایجان و افغانستان می کردم.

از او پرسیدم چه عاملی شما را به فکر تاسیس کارگاه بزرگ تولیدی دیگری در شهرستان خرم بید و شهر صفاشهر ترغیب کرد؟

صادقی افزود: استان فارس در بحث تولید پوشاک و نساجی هنوز خیلی جای کار دارد به نحوی که علی رغم وجود چندین کارگاه تولیدی نظامی‌دوز در سطح استان، به عنوان یک استان مصرف کننده در حوزه نساجی و پوشاک هستیم که غالب نیازهای استان از سایر استان ها خصوصا تهران و یا حتی خارج از کشور تامین می گردد که خود این امر باعث افزایش هزینه های تولید و مصرف بوده و به تبع آن استفاده از ظرفیت های فرهنگی و سنتی استان و شهرستان ها علی رغم داشتن فرهنگ و پیشینه غنی آداب و رسوم و پوشش ها در محصولات تولیدی لمس و دیده نخواهد شد. 

وی ادامه داد: بنابر این از سال ۹۸ با توجه به شناختی که ازظرفیت های خوب شهرستان خرم بید در راستای وجود نیروی کار بانوی ماهر و خلاق در حوزه هنر خیاطی و صنایع دستی داشتم و از همه مهمتر رسالتی که به عنوان یک کارآفرین اجتماعی بومی و تعلق خاطر به زادگاهم با هدف ایجاد اشتغال و کمک به تولید پوشاک با چاشنی طراحی و مدل ایرانی و نیز مشارک و توانمند سازی زنان جامعه خود استارت اقدامات اولیه اداری و ارائه طرح این کار را در شهرستان زدم.

وی گفت: نوع و ظرفیت خاص فعالیت اقتصادی شهرستان، زمینه اشتغال بانوان را تحت تاثیر و کاهش قرار داده است بنابر این طرح ایجاد این واحد تولیدی مورد استقبال کارگروه اشتغال شهرستان و اقبال بانوان قرار گرفته و با ثبت یک تعاونی با عنوان شرکت تولیدی خرم‌کوک فارس چند ماهی است که از طریق فراخوان دعوت به همکاری در سطح شهرستان نسبت به نام نویسی از بانوان خیاط ماهر و علاقه‌مند و هنر آموز اقدام نموده‌ایم و حدود ۵۰۰ نفر در مراکز کاریابی ما ثبت نام کردند که در فاز اول ۱۸۰ نفر از این افراد را بر اساس سطح تجربه و نیاز که اغلب سعی کردیم از مدد جویان تحت پوشش نهادهای حمایتی کمیته امداد و بهزیستی و همچنین زنان خود سرپرست و بد سرپرست و آسیب پذیر گزینش نمائیم و تحت آموزش رایگان مهارت آموزی از طریق فنی و حرفه ای شهرستان قرار دهیم و در پایان دوره، ضمن اخذ گواهی مهارت در کارگاه تولیدی مشغول به کار شوند.

این بانوی کارافرین همچنین توضیح داد: الان نیز علاوه بر واحد آموزش، دو واحد تولید با حدود ۹۰ bنفر از کارگران مشغول به فعالیت می باشد که با توجه به آماده بودن سه هزار متر سوله و درخواست واگذاری ۱۶هزار متر زمین، در صورت تامین زمین مورد درخواست توسط مسئولین حداکثر ظرف شش ماه فازهای کامل نساجی و تولید پارچه گردباف با استفاده از نخ و طراحی کاملا ایرانی و همچنین واحد برش و تولید پوشاک و فاز تولید جوراب را فعال خواهیم کرد.

این کارآفرین جوان تصریح کرد: خط تولید سالانه ۱۵۰۰ تن پارچه تریکو در یک پروسه کامل رنگرزی، گلدوزی، آهار،  چاپ ، منجوق دوزی و سپس برش و نهایتا تولید سه میلیون پوشاک در سال با توجه به آماده بودن بازار هدف مختلف در کشور و صادرات به بازار های هدف در خارج از ایران از اهداف این طرح ظرف دو سال آینده می باشد که برای تکمیل این فرایند و زنجیره تولیدی ظرفیت و آمادگی به کار‌گیری و آموزش ۹۰۰ نفر نیروی کار در یک سال آینده به صورت فصلی در دستور کار توسعه این تعاونی می باشد.

وی اضافه کرد: اکنون به صورت سه شیفت شبانه روزی به همراه دیگر پرسنل مشغول تولید لباس‌های فصلی مورد نیاز بازار هستیم و در این خصوص بنا بر نیاز بازار یک فصل جلوتر تولیدات را آماده می‌کنیم و شاید باورتان نشود در طول شبانه روز کمتر از سه ساعت خواب و استراحت دارم.

از وی خواستم از موانع موجود در سر راه کارش برایمان بگوید و او اینچنین توضیح داد: در شروع کار با موانع بسیاری در بحث تامین زمین برای احداث کارخانه مد نظر مواجه شدم و با توجه به اینکه کار تولیدی مختص بانوان است چندین بار مکان زمین پیشنهادی را به نفه بانوان مشغول به کار تغییر یافت ولی با حمایت و پیگیری نماینده مجلس، فرماندار و همکاری اداره فنی و حرفه ای کار خود را در سالن‌های این مرکز آغاز کردیم ولی مشکل واگذاری نهایی زمین همچنان ادامه دارد که امیدوارم با حمایت این عزیزان به زودی این امر اتفاق افتد؛ چرا که با آماده بودن سوله، سالن های لازم، تجهیزات و عناصر سرمایه گذاری این فرایند معطل واگذاری زمین می باشد.

سخن آخر بانوی کارآفرین در ایجاد این کارگاه تولیدی این بود: سعی کردم هدف اصلی‌ام به‌کار گیری و توانمند سازی زنانی از جامعه باشد که برای زندگی نیازمند نهادهای حمایتی کمیته امداد و بهزیستی و سرپریت خانواری باشد که در جامعه محروم واقع شده‌اند و گاها اعتماد به نفس خود را از دست داده و سرخورده می‌شوند.

وی گفت: لذا با هدف ایجاد تعادل جنسیتی در جامعه تلاش کردم تا انها نیز در تلاش برای تامین نسبی معاش و اشتغال باشند، چرا که در کار می‌بینم این افراد دارای توانمندی‌ها و مهارت های عجیبی هستند که گاها افراد سالم از آن بی بهره اند، به عنوان مثال یکی از معلولین جسمی مشغول به کار، یکی از بهترین سردوز های منطقه است و یا معلولی دارم که کر و لال می باشد و خود در حد استادکار اقدام به رفع نواقص کار دیگر خیاط ها می پردازد و یا مدد جویی دارم که از فرط فقر کارت بانکی دریافت یارانه خود را در نانوایی گذاشته تا بتواند نان مورد نیاز خانه خود را تامین نماید.

صادقی گفت: سعی کردم با توجه به بضاعت موجود با تامین هزینه های آموزشی و هزینه های ایاب و ذهاب و در نظر گرفتن حقوق اداره کار (قابل افزایش تا شش میلیون تومان) و هزینه بیمه و حتی تشکیل صندوق حمایتی در باب تامین هزینه های پیش بینی نشده ضروری درمان، جهیزیه و در نظر گرفتن مهد نگهداری فرزندان خردسال این کارگران زمینه مشارکت و اشتغال آنها را فراهم نمایم و امیدوارم بتوانم چراغ امیدی که در دل این بچه ها روشن شده روز به روز پر فروغ تر و روشنای راه پیش پای من به عنوان عهده دار این مسئولیت باشد.

در حالی که چایی ام سرد شده بود پای درددل تعدادی از کارگران این تولیدی نشستم:

ابتدا سراغ فاطمه که دارای معلولیت جسمی- حرکتی و تحت حمایت بهزیستی بود رفتم و نظرش را در مورد کارش در این تولیدی پرسیدم، سرپرست کارگاه به من گفت، فاطمه یکی از بهترین سردوزهای شهرستان است.

فاطمه نیز گفت: من بخاطر معلولیت کلامی و پایم مشکلاتم بسیار بیشتر از سایر بانوان است، چرا که متاسفانه در جامعه ما به افرادی که دارای معلولیت جسمی هستند کمتر اعتماد می شود و در واقع  می ترسند اگر به ما کار بدهند کار تحویلی به آنها خراب شود و فکر می‌کنم بزرگترین مانع برای ورود به عرصه اشتغال و کارآفرینی تفکرات برخی از افراد است ولی در این کارگاه من به خودباوری رسیدم و در کنار سایر دوستان با علاقه وصف ناشدنی در زنجیره تولید نقش دارم و از این حیث اول از خدا و بعد از خانم صادقی که به من اعتماد کرد ممنونم.

طاهره یکی دیگر از کارکنان این واحد تولیدی بود که با او گفتگو کردم.

او نیز در سخنانی کوتاه گفت: من همیشه به این نوع کار علاقه خاصی داشتم و سعی می کردم آینده شغلی روشنی در این خصوص داشته باشم علاوه بر اینکه کارشناسی ارشد کامپیوتر دارم ولی با علاقه زیادی که به خیاطی داشتم چند سال قبل مدرک فنی مهارت خود را گرفتم ولی به دلیل اینکه پدرم از دو چشم نابینا می باشد و مادرم سال های پیش فوت کرده است به نوعی من سرپرست خانواده در تامین معاش و مدیریت خانواده هستم که با توجه به عدم بضاعت کافی هیچ وقت نتوانستم برای خودم زمینه ایجاد کار فراهم کنم و الان که این ظرفیت آماده است خدارا شاکرم که می توانم قدمی در خصوص کاهش مشکلاتم بر دارم.

روح انگیز نیز دیگر کارگر این واحد تولیدی بود که در حالی که بغضی پنهان در گلو داشت، گفت: دارای دو دختر هستم و سرپرست خانواده و به دلیل بدسرپرست بودن تحت پوشش نهاد حمایتی هستم که پس از کار در این واحد تولیدی ضمن اینکه به استخدام کاری درآمدم که بسیار به آن علاقه مندم، امیدوارم بتوانم با تامین هزینه اجاره مسکن خود، درآمدی نیز جهت امرار معاش و آینده فرزندانم داشته باشم.

انتهای پیام/ن/س