سیاست، بازنده بی‌تدبیری دولت مدعی تدبیر

به گزارش گروه دیگر رسانه‌های خبرگزاری فارس، مهدی گیوه‌کی فعال رسانه‌ای طی یادداشتی در روزنامه صبح نو نوشت:

حسن روحانی درحالی تا چند روز دیگر به کار خود پایان می‌دهد که سیاست‌ورزی در دولت هشت‌ساله او با بحران‌هایی جدی روبه‌رو بود.  روحانی که در مناظره‌های انتخاباتی۹۲ می‌گفت، سرهنگ نیست و حقوقدان است، مدعی احیای سیاست‌ورزی و توجه به احزاب و گروه‌های سیاسی بود.

او که در سال‌های پیش از ریاست‌جمهوری، دستی بر مسائل دیپلماتیک داشت، ادعا می‌کرد زبان دنیا را می‌فهمد و می‌تواند با جهان به تعامل برسد.

روحانی منتقدانش را متهم می‌کرد که به‌دنبال سرکوب مردم بوده و او می‌تواند آزادی‌های سیاسی را بازگرداند. با اینکه روحانی و کابینه‌اش، امنیتی‌ترین دولت پس از انقلاب را تشکیل دادند، روحانی مدعی بود که می‌تواند ثبات را در کشور حفظ کند.

بااین‌حال آنچه در پایان دوره هشت‌ساله روحانی رقم خورد، نشان می‌داد که دولت تدبیروامید، در هر سه حوزه سیاسی، یعنی مسائل سیاست داخلی، سیاست خارجی و مسائل امنیتی شکست خورده است.

در عرصه سیاست داخلی، روحانی در آخرین انتخاباتی که برگزار کرد، رکورد پایین‌ترین نرخ مشارکت را شکست؛ موضوعی که حکایت از عدم موفقیت دولت در افزایش نشاط سیاسی داشت.

دولت روحانی در نرخ نارضایتی هم رکورد شکست و سطح امید به آینده را به پایین‌ترین درجه رساند که این خود، فضای سیاست داخلی را کم‌رونق کرد.

هرچه سیاست داخلی در این دولت به رکود و انزوا منتهی شد، فعالیت‌های ضدامنیتی در این دوره به اوج رسید. برای اولین‌بار، در یک دوره چهارساله، دو بحران امنیتی جدی و سه دوره التهاب سیاسی - امنیتی رقم خورد. وقایع دی‌ماه ۹۶ و آبان‌ماه۹۸ بحران‌های جدی امنیتی بودند و تحولات ارزی تابستان۹۷، آشوب‌های پس از سقوط هواپیمای اوکراینی و وقایع اخیر خوزستان هم التهاباتی بود که ممکن بود فراگیر شود.

به این ترتیب، دولت مدعی رشد تحزب و نشاط سیاسی، در فرجام به یأس و ناامیدی دامن زد و زمینه خشونت سیاسی و بی‌ثباتی را تقویت کرد.

در حوزه سیاست خارجی هم اوضاع بهتر از دو حوزه دیگر نبود. با وجود اینکه روحانی و کابینه‌اش، بیشترین وقت را صرف مذاکرات هسته‌ای کرده و رکورد طولانی‌ترین گفت‌وگوهای بین‌المللی را شکستند اما در فرجام، نه توافقی که با ۱+۵ امضا شد، عملیاتی شد و نه چشم‌اندازی برای بهبود روابط وجود دارد.

رئیسی درحالی سکان سیاست خارجی را در دست می‌گیرد که نقض برجام از سوی واشنگتن و عدم بازگشت دولت جدید ایالات‌متحده به آن، تنش در روابط ایران و غرب را بیشتر کرده و تحریم‌های دوره ترامپ، اقتصاد ایران را که به برجام خوش‌بین بود شکننده کرده است.

نزدیکی به غرب در این دوره، متحدان قدیمی ایران ازجمله روس‌ها را رنجانده و این رنجش با رسوایی فایل صوتی محمدجواد ظریف بیشتر شده است.

در این دوره، مناسبات با کشورهای منطقه نیز به‌شدت تضعیف شد و برای اولین‌بار، سفرای برخی از کشورهای عربی، تهران را ترک کردند. دولت روحانی همچنین نتوانست نفوذ در برخی مناطق دیگر مانند آمریکای‌جنوبی را حفظ کند.

همه این‌ها، افزون بر ناکارآمدی استانداران در اداره مناطق مختلف کشور و ضعف دولت در مدیریت فضای رسانه‌ای، باعث شد تا شرایطی به سیدابراهیم رئیسی منتقل شود که چیزی بیش از زمینی سوخته نیست. زمینی مملو از بی‌اعتمادی که دولت رئیسی برای حاصلخیز کردن آن نیاز به تلاش بسیار دارد.

انتهای پیام/