خبرگزاری فارس- همدان: هوای داغ «جحفه» سوزان است مردم ردای خود را بر سر کشیده تا از هرم گرمای آفتاب در امان بمانند، قسمتی را هم به زیر پا کشیده‌اند تا کف پایشان تاول نزند. صبح ۱۸ ذی‌الحجه سال ۱۰ هجری قمری، کاروان حجه‌الوداع پیغمبر که بیش از صد هزار نفر را به همراه دارد، در راه بازگشت به مدینه، به «غدیر خم»، برکه‌ای در نزدیکی جحفه است می‌رسد. جبرئیل بر پیامبر گرامی اسلام نازل می‌شود و پیام پروردگار را به گوش او می‌رساند: «اى پیامبر! آنچه را از جانب پروردگارت به تو نازل شده، ابلاغ کن؛ و اگر نکنى رسالتش را به انجام نرسانده‌اى...»
و پیام ابلاغ می‌شود؛ من کنت مولاه فهذا علی مولاه، «هر کس من مولای (سرپرست) اویم، علی (ع) مولای (سرپرست) اوست»
غدیر روزی بود برای امتحان یاران پیامبر، آنهایی که مدعی دینمداری بودند و افرادی که در راه پیمانشان ماندند، «غدیر» خود «فرقان» بود و جداکننده حق از باطل، غدیر منظومه‌ای آسمانی بود که تکلیف زمینیان را مشخص می‌کرد و همین طور هم شد.
غدیر در ژرفای تاریخ ادامه دارد و آزمون آن همیشگی است، آزمونی که هر روز و هر جا در حال رخ دادن است تا ببینیم ما در کدامین سو ایستاده‌ایم؟
غدیرخم روزی است که خداوند فرمان نصب حضرت علی را به جانشینی پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم صادر کرد، فقط آن روز است که چهار عنوان ذکر شده در آیه «أَکْمَلْتُ، أَتْمَمْتُ، رَضِیتُ، یَئِسَ الَّذِینَ کَفَرُوا» با آن منطبق است.
کمال دین، به آن دلیل است که اگر مقررات و قوانین کامل وضع شود؛ ولی برای امت و جامعه، رهبری معصوم و کامل تعیین نگردد، مقررات ناقص خواهد ماند، اتمام نعمت، برای آن است که قرآن بزرگ‌ترین نعمت را نعمت رهبری و هدایت معرفی کرده است.
مروری بر بیانات مقام معظم رهبری در خصوص مسئله غدیر
مسئله غدیر یعنی گزینش علم و تقوا و جهاد و ورع و فداکاری در راه خدا و سبقت در ایمان و اسلام و تکیه بر روی اینها در تشخیص و تعیین مدیریت جامعه؛
مسئله‌ی غدیر، یک مسئله ارزشی است و به این معنا غدیر نه برای شیعیان بلکه برای همه مسلمانان آموزنده است، پیغمبر آغازکننده یک راه و بازکننده افق در مقابل بشریت است. اما پیغمبر، ابدی و دائمی نیست. جوامع، هدایت‌کننده لازم دارند. این هدایت‌کننده را اسلام پیش‌بینی کرده است: معصومین در نسل‌های متعدد پشت سر هم بیایند، زمام امور را به دست گیرند، جامعه را با تعلیمات قرآنى ناب و خالص در طول چند نسل و چند قرن هدایت کنند.
حرکت عظیم پیغمبر در برگشت از حج و معرفی کردن امیرالمؤمنین به اینکه «من کنت مولاه فهذا علىّ مولاه»، هیچ معنایی جز تعیین خط حکومت و ولایت در اسلام بعد از رحلت پیغمبر اکرم ندارد.
غدیر در آثار اسلامی ما به «عیداللَّه‌الاکبر»، «یوم العهد المعهود» و «یوم المیثاق المأخوذ» تعبیر شده است. این تعبیرات که نشاندهنده تأکید و اهتمامی خاص به این روز شریف است، خصوصیتش در مسأله ولایت است. آن عاملی که در اسلام ضامن اجرای احکام است، حکومت اسلامی و حاکمیت احکام قرآن است، والا اگر آحاد مردم، ایمان و عقیده و عمل شخصی داشته باشند، لیکن حاکمیت - چه در مرحله قانونگذاری و چه در مرحله اجرا - در دست دیگران باشد، تحقق اسلام در آن جامعه، به انصاف آن دیگران بستگی دارد.
مسأله غدیر، غیر از جنبه‌ای که شیعه آن را به عنوان اعتقاد قبول کرده است - یعنی حکومت منصوب امیرالمؤمنین علیه‌الصلاةوالسلام از طرف پیامبر که در حدیث غدیر آشکار است - اصل مسأله ولایت هم مطرح شده است. این دیگر شیعه و سنی ندارد. اگر امروز مسلمانان جهان و ملت‌های کشور‌های اسلامی، شعار ولایت اسلامی سر دهند، بسیاری از راه‌های نرفته و گره‌های ناگشوده امت اسلامی باز خواهد شد.
امیرالمؤمنین کسی است که برای خدا و در راه خدا از دوران کودکی تا لحظه‌ی شهادت یک لحظه و در یک قضیه پا عقب نکشید و دچار تردید نشد و همه‌ی وجود خود را در راه خدا به میدان آورد... پیغمبر اکرم یک چنین کسی را در رأس جامعه‌ی اسلامی قرار میدهد... این نشان میدهد که برای اداره جامعه‌ی اسلامی معیار‌ها این‌هاست: خداپرستی، در راه رضای خدا مجاهدت کردن، جان و مال را به عرصه آوردن، از هیچ سختی و مشکلی روگردان نبودن، و از دنیا اعراض کردن.
مسأله‌ی غدیر، صرفاً یک مسأله‌ای که ما جمع شیعه به آن اعتقاد داریم و یک عده از مسلمان‌ها هم به آن اعتقاد ندارند، این نیست. در نگاه تاریخی به اسلام و در تحلیل تاریخىِ حوادث صدر اسلام، موضوع غدیر - یعنی نصب جانشین - یک ضرورتی بود که اگر آن‌چنان که تدبیر شده بود - تدبیر رحمانی و الهی، و تدبیر نبوی - عمل می‌شد، بدون تردید مسیر تاریخ بشر عوض می‌شد و امروز ما در جایگاه بسیار جلوتری از تاریخ طولانی بشریت قرار داشتیم.
مسئله امامت و مسئله ولایت و زنده نگهداشتن غدیر، به یک معنا زنده نگهداشتن اسلام است. مسئله فقط مسئله شیعه و معتقدین به ولایت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) نیست. اگر ما مردم شیعه و مدعی پیروی از امیرالمؤمنین حقیقت غدیر را درست تبیین کنیم، هم خودمان درک کنیم، هم به دیگران معرفی کنیم، خود مسئله‌ی غدیر میتواند وحدت‌آفرین باشد.
پیام غدیر از آغاز و برای امروز و فرداها این بوده و خواهد بود «تعیین شایسته‌ترین و باصلاحیت ترین شخص برای بر عهده گرفتن تبیین قرآن و به اجرا در آوردن احکام آن است» آن هم احکام اصولی وگرنه غدیر سرآغاز یک دوره ای بود که پیامبر دیگر حضور ندارند و پس از پیامبر، امام(ع) است که باید آن رسالت را ادامه دهد. از این جهت این امامت و ولایت همیشه باید زنده و جاری باشد و پیوسته این پیام را به همگان برساند.
انتهای پیام/۸۹۰۰۳
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
