پیشرفت‌ صنایع هوایی ما قابل مقایسه با قبل از انقلاب نیست/ شب و روز صهیونیست‌ها در وحشت است

به گزارش حوزه سیاسی خبرگزاری فارس، برنامه تلویزونی «دستخط » این هفته با حضور امیر سرتیپ خلبان حبیب بقائی فرمانده اسبق نیروی هوایی ارتش روی آنتن شبکه 5 سیما رفت.

متن کامل گفت و گوی این برنامه به شرح زیر است؛

« این هفته مهمان ارجمندی داریم که از فرماندهان شجاع و دلیر ارتش جمهوری اسلامی ایران که 8 سال دفاع مقدس را درک کرده است. از دوستان نزدیک شهیدان عزیزز بابائی و ستاری است. کسی است که عملیات های مختلف را در 8 سال دفاع مقدس حضور داشته و تجربه کرده و از سال 73 تا 80 فرماندهی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران را برعهده داشته است.

از سال 80 تا 84 نیز جانشین فرمانده کل ارتش بوده و هم اکنون از گروه مشاوران مقام معظم رهبری است و قطعاً حرف های گفتنی از امروز و هم از گذشته و هم توانائی و اقتدار ما در آینده، برای ما خواهد داشت.

در خدمت امیر سرتیپ خلبان حبیب بقائی از مشاوران فرماندهی معظم کل قوا هستم که بخشی از سوابق ایشان را عرض کردم؛ از سپیدموهایی که بسیار قابل احترام است.» 

*سلام عرض می کنم و خیلی خوش آمدید.

سلام از بنده است. سپاسگزارم.

*امیر چه خبر؟ چه می کنید؟ الان در کجا هستید و جزو گروه مشاوران رهبری هستید و کارهای دیگر و کارهای پیشرفت عرصه نیروی هوایی را پیگیری می کنید؟

من الان عضو گروه مشاورین هستم، یک شرکت دانش بنیان تشکیل دادیم و جمعی از نخبگان را جمع کردیم که مبانی تکنولوژیک که اوج عزت در تکنولوژی را نصیب کشور کند، از جمله تولید فلزات آلیاژی مخصوص که کاربرد آن در پره‌های هواپیما، پره‌های توربین نفت، صنعت برق، گاز و هر نوع توربینی که برای تولید خودرو نصب می شود. الان نخبگان ما و بچه های دانشگاه های ما توانمندی زیادی دارند. بخش اعظمی از تکنولوژی دنیا به دست ایرانی ها انجام می شود.

*جوانان نخبه ای را داریم که بتوانند این چرخه را به حرکت درآورند؟

یکی از برادران از بچه های قزوین بود که اخیراً با ایشان صحبت می کردیم، می گفت همه این امکانات در کشور وجود دارد. ما همه چیز داریم.

*شما سال 48 وارد دانشکده افسری شدید.

بله.

*و آموزش های پایانی و فراگیرتر را در آمریکا گذراندید؛ در واقع دنیادیده هستید. الان نسبت به آن سال ها چه پیشرفت هایی داریم؟

این پیشرفت ها اصلا قابل مقایسه نیست. الان ما هواپیما را خودمان ساخته ایم. شهید ستاری مرحوم مهندس سنایی را آورد و تمام راه ایشان ادامه یافت. 30 فروند هواپیمای آذرخش تحویل نظام جمهوری اسلامی ایران دادیم. فرد دیگری به من معرفی کردند و از او خواستم ... گفت 30 دکتر نیاز دارم. در دانشگاه شهید ستاری سخنرانی کردم و گفتم شاگرد اول تا سوم در دانشگاه های صنعتی شریف، علم و صنعت، امیرکبیر، دانشگاه شیراز و ... است را تربیت کردیم. محضر حضرت آقا بیان کردم که من این کار را انجام دادم و مسئولیتش را هم می‌پذیرم؛ کوچکترین خطا را نیز می‌پذیرم و گردن من از مو باریک‌تر است! بالاخره حضرت آقا در جلسه بریفینگ تشریف آوردند و ایشان محبت کردند و جلسه را سه ساعت حضور داشتند که منجر به ساخت هواپیمای صاعقه شد. 14 مورد را تحویل نیروی هوایی دادیم.

*یکی از چیزهایی که جمهوری اسلامی و مردم بدان افتخار می کنند، با همه شرایط تحریمی و اقتصادی سختی که وجود دارد، بحث اقتدار و امنیت ماست. یکی از مظاهر اقتدار و امنیت ما امنیت هوایی ماست که در این زمینه شک و شبهه ای وجود ندارد. در زمان قبل از انقلاب، در زمان انقلاب و بعد از انقلاب و در زمان جنگ اوضاع ما چطور بود؟ چطور به این نقطه رسیدیم؟

قبل از انقلاب، ما از نظر تجهیزات، تجهیزات کلانی داشتیم؛ هواپیمای F14، هواپیمای F5، هواپیمای F4 درجه یک را داشتیم و اینها از نظر قانون و کارخانه حداقل 70 سال می‌توانند عمر کنند. از همه مهم‌تر که دنبال این هستیم رادار و دید این هواپیماها را عوض کنیم. یکی از کارهایی که الان مجموعه ما انجام می دهد این است که رادار را در هواپیما نصب کنیم و خود خلبان بجای دو فروند، یک فروند بلند شود و خلبان اطلاعات رادار را در هواپیما ببیند و رهگیری کند و دنبال هدف خودش برود.

این یک چیز جزئی است. یعنی اگر این بستر و میدان باز شود و اینها را پیدا کنیم و به آنها عزت و احترام کنیم، هر کسی جوهره دارد و توانمندی و بستر دارد را میدان دهیم.

* قبل از انقلاب این تجهیزات درجه یکی که اشاره کردید که می‌گرفتید، اجازه داشتیم خودمان با آنها کار کنیم یا فقط امریکایی ها بودند؟

بله، برخی مسائل را نباید بزرگ کنیم. آنها در کنار ما حضور داشتند، هم خلبان امریکایی بود و هم ... بودند؛ اصل قضیه چیز دیگری است، اینها به این دلیل بود که جماعتی پولی ببرند. هدف این بود، هدف اقتصاد بود. من زمانی که در تبریز بودم، به یاد دارم بخش اعظمی از کارهای مکانیک ما را کره ای ها انجام می‌دادند. در صورتی که برای بچه های ما آب خوردن بود.

*بعد از انقلاب این قصه عوض شد

بله. حالا باید بیشتر تغییر کند. باید کسانی داوطلب شوند و میدان را بگیرند و ببینند در این زمینه ها چه کاری می توانند انجام دهند. حتی ارزش دارد 6 ماه روی این کار شود. زمانی که سربازی‌فروشی بود من بیشترین سربازان را گرفتم. گفتند برای چه می‌خواهی؟ گفتم تکنولوژی نیروی هوایی بالاتر است و بهتر می تواند سربازان را آموزش دهد که در زمینه های اخلاق و تکنولوژی و ... ترببیت شوند، نیروی هوایی فرق دارد.

ولی اصل قضیه پول بود. دو میلیارد تومان در اختیار مهندس سنایی قرار گرفت و انبارها را پر از قطعاتی کرد که مورد نیاز بود. این از پول سربازی مردم بود. مردم بدانند این پول در کجا هزینه شده است. انواع قطعاتی که برای کارخانه هواپیماسازی نیاز است با پول سربازی مردم تامین شد. این پول جای بدی نرفته است.

*برخی می گویند هواپیما ساختیم ولی تکنولوژی های اینها با تکنولوژی های روز خیلی فاصله دارد و خیلی جاها بدرد ما نمی‌خورد. این درست است؟

ببینید، وقتی ما به موشک نقطه‌زن رسیدیم این یعنی چه؟ سه چیز اوپتیک، لیزر و ... وجود دارد؛ ... را دکتر منطقی ساخت. این توانمندی ها را در تمامی ابعاد داریم. ما به این عمل کردیم. وقتی می‌گویم «صاعقه» ساخته شد، وقتی می گویم دکتر منطقی .... ساخته اینها در عمل است. تمام .... هایی که روی موشک هاست را آقای منطقی ساخته است.

*در جایی خواندم که گفتید مبدع جهاد خودکفایی نیروی هوایی مقام معظم رهبری بودند.

بله.

*چطور؟

یک فردی به نام جناب بازرگان بنیان گذار جهاد خودکفایی است و در پایگاه کارهای زیادی کرده و آقا آن صحنه ها را دیدند، ایشان را خیلی دوست داشتند و جلسات خصوصی با هم می گذاشتند و خیلی کارهای بزرگی کردند. یکی از کارهایی که انجام شد این بود که تپه ای درست کردیم، گچ ریختیم و سفید کردیم، با موشکی که ساخته بود از 12 کیلومتری به این نقطه زد. این خیلی ارزشمند است.

الان کارهای جهاد به این صورت است که تکنولوژی به صنعت رسیده است، هنوز هم کم است. باید تمام مبانی تکنولوژی را داشته باشیم، باید نیرو پیدا کنیم، بستر پیدا کنیم، جا و مکان بدهیم که فراوان است. صنایع مکانیک وزارت دفاع یک دنیا کارخانه است. آقا یک جمله فرمودند که تا جان در بدن دارم از این مسائل حمایت و پشتیبانی می‌کنم. الان سورنای عزیز خیلی کارها کرده است. اگر قدر کار بیشتری انجام دهند قضایا حل است. اگر توربین وزارت نفت و وزارت نیرو و قطعات کشتی ها، برق و گاز را به حساب بیاورید اینها یک هزینه های بسیار سنگینی دارند و آلیاژ اینها را نداریم. ما باید اینها را چه کنیم؟ برق یکی از مسائل کشور است. از ورامین که بیرون می‌رویم می توان 300-200 مگاوات برق تولید کنیم، در شرق کرمان می توان 60-50 مگاوات برق تولید کرد. اینها را درست و تولید می‌کنند. بیش از 10 هزار تا 20 هزار مکاوات برق تولید می‌شود. این بیش از نیاز ماست. 8 هزار مگاوات بوده و الان 80 هزار مگاوات شده است. سال 74 حضرت آقا به بنده گفتند با آقای ..... جلسه برگزار کنید. جلسه ای برگزار کردیم که ....... گفتم قید 50 میلیون ...... گفتم دستگاه های کوره و غیره ....... آلمان مپنا شده است.

*یعنی مبنای مپنا ...

آنها خودشان کار می کردند ولی مدرک سرمایه آنها دو میلیون تومان بود. سرمایه شرکت در سال 73 چقدر بود؟ الان مپنا بالای 20 میلیارد دلار قیمت دارد، چون چند هزار مگاوات برق را شرکت تولید می کند. آقای دکتر علی آبادی از بچه های متخصص صنعتی شریف هستند. تولید نیروگاه برای اینها به شکل ترکیبی آب خوردن است.

*امیرپورشاسب اینجا تشریف داشتند می‌گفتم پیشرفت های ما غیرقابل انکار است و دنیا این پیشرفت ها را دارد. برای برخی سوال می شود ما پهپاد امریکایی را مقتدرانه می زنیم چطور می شود که سر قضیه هواپیمای اوکراینی پدافند ما اشتباه می کند و آن اتفاق رقم می خورد؟

آن زمان که این اتفاق رخ داد من کرمان بودم؛ مراسم حاج قاسم بود. باید نظم و انضباط یکپارچه‌ای داشته باشیم. تمام مراکزی که شبکه منطقه و موقعیت آن را کنترل می کند باید آدم های بسیار باسواد باشند و یک میکرون خطا قابل گذشت نیست. خطای اول در زدن دکمه، خطای آخر است. اگر مکالمات کمی بد رد و بدل شود و من خودم استنباط کنم که این هواپیمای دشمن است، کسی که پشت دستگاه می‌نشیند فهم داشته باشد و همه این مسائل مهم است. همه این مسائل باید توامان باشد.

*یکپارچگی را دارای نقص می بینید؟

بله.

*یکپارچه کردن قرارگاه پدافند هوایی خاتم الانبیاء برای همین بود؟

بله.

*اینجا یک لطمه ای خوردیم.

باید در کارهای حساس و حیاتی، علم و دانش و تکنولوژی را در اولویت قرار دهیم.

* نکته ای از امیرپوردستان نقل می کنم که یک مراسم روضه ای بود و حاج قاسم سلیمانی تشریف داشتند. امیرپوردستان نقل می‌کنند که یکباره دیدم حاج قاسم به احترام یک نفر بلند شد و سمت امیر بقائی رفتند و ایشان را روی صندلی نشاندند. حاج قاسم برای شما بسیار احترام قائل بود. از رفاقت و ارتباط‌تان را با حاج قاسم بگوئید.

کاش این را نمی‌گفتید. در خوزستان تمام زندگی من با بچه ها بود. از سردار باقری که ارادتمند ایشان هستم، در تمام دوران دفاع مقدس با همه این بچه ها بودم. یک بار لشگر بچه های شیراز رفتم، سردار رودکی فرمانده بود. من با چراغ قوه به عراقی ها چراغ قوه زدم. ما را به خمپاره بستند و ایشان من را داخل سنگر انداخت و خودش را روی من انداخت. من اشتباه کردم و ماجرا این بود که می خواستیم امتحان کنیم.

*از حاج قاسم بگوئید.

با حاج قاسم بسیار صمیمی بودیم.

*آشنائی شما از کجا بود؟

در منطقه بود که صرفاً با حاج قاسم نبود بلکه با همه بچه ها بود. مثلاً عملیات والفجر 8 به مرتضی قربانی گفتم با تمام قدرت هر کاری می توانید انجام دهید. آفند و پدافند را گفتم محیا می کنم. جنگ نفتکش ها شروع شد. از سال 65 به بعد جنگ عوض شد. جنگ پادگان زدن تمام شد، جنگ اقتصادی شد یعنی اول تلمبه خانه و ایستگاههای تولید نفت را می زدند، مارون دو، کارش تولید نفت پالایشگاه ..... را داشت یعنی نصف بنزین و گازوئیل و مازوت و سوخت از پالایشگاه .... بود.

آن زمان مثل الان پالایشگاه های مختلف نداشتیم و این محدود بود. پالایشگاه اصفهان پالایشگاه مادر بود، یعنی تمام سوخت هواپیماهای شکاری و جت را تامین می‌کرد. به همین سادگی در پایگاه امیدیه مستقر شدیم، با شهید بابائی مستقر شدیم و روز دوم مارون دو را زدند. سوار پیکان شدم و با لباس بسیجی رفتم و گفتم فرمانده پایگاه کیست؟ گفتند یک بنده خداست. آقای .... بود که الان بهترین رفیق من است. گفتم باید اعدام شود. به داخل رفت. قبل از این قضیه شهید بابائی من را جزیره خارک برد و با تیمسار غلامی من را آشنا کرد. گفت شما به پایگاه امیدیه بیایید و با هم کار کنید. به آقای غلامی گفتم ..... که اینجا چیده اند را تغییر دهیم. می گفت ...... است و من می گفتم فرمانده پایگاه هستید و این کار را کنید و اجازه را از شهید بابائی می گیریم. آنقدر گفتم تا بعد از چهار تغییر دادند. ساعت ده مستقر شد و ساعت دوازده .... محمد را زدیم. اولین هواپیما را زدیم.

به آقای .... گفتم دیر بجنبید پایگاه های ... روی هوا می رود. آقای آقازاده گفت پیشنهاد شما چیست؟ گفتم خدمت آقای هاشمی برویم، تمام ..... گاردهایی که در نیروی زمینی است به نیروی هوایی بیاید و مناطق نفت‌خیز را دفاع کنیم. خدمت ایشان رفتیم و گفتم دیر بجنبیم صادرات نفت تعطیل می شود. گفتم .... گاردها در پایگاه امیدیه مستقر شود، با امیر غلامی چیدمان می کنیم و اجازه نمی دهیم این اتفاق بیفتد. امروز گفتیم و فردا انجام شد.

*و موفق شد.

این را چیدیم و دیدیم دوباره هواپیما بالای مارون دو آمد. از 50هزار پا عکسبرداری می کردند و می دیدند پالایشگاه کار می کند دوباره می زدند.

*آواکس های آمریکایی بود؟

نه. میگ 25 بود.

*امریکایی ها کمک می کردند.

امریکا در جاهای دیگر بود. امریکا در سیاست است. من روی این نمی خواهم بحث کنم. اخبار و اطلاعات را در فاو می دادند ولی اینجور نبود که اصفهان را امریکا بزند. میگ 25 در 50 هزار پا عکسبرداری می کرد و وقتی پالایشگاه را در حال کار می دید سراغ آن می آمدند.

* داستانی که امیر پوردستان نقل کرد چه بود؟

وقتی فرمانده پایگاه دزفول بودم به همه لشگرها سرکشی می کردم و هر چه می گفتند فراهم می کردم. هر روز حداقل 30-20 سورتی روی اینها لاف و بمباران می کردیم. لشکر 5 نصر آقای قالیباف و لشگر 41 ثارالله که حاج قاسم بود، هر جایی که مورد هدف قرار می دادند با هواپیما بمباران می کردیم و ارادت خاصی به ایشان داشتیم.

*یعنی ارتش و سپاه در این قضیه کاملاً هماهنگ بودند.

خیلی قوی بودند.

*نقش حاج قاسم در ایجاد همدلی و هماهنگی چه بود؟

حاج قاسم یک جذابیت الهی داشت، یک عنصر الهی بود.

*فکر می کردید شهید شود؟

من باید در کنار او می‌بودم و اشتباه کردم. باید او را کنترل می کردم. زمانی که در سوریه عملیات می شد با من تماس می گرفت که چرا اینها اینجوری می کنند. من هم راهنمائی می کردم. وقتی ما عملیات می کردیم تمام مدتی که از رزمنده ها پشتیبانی می کردم یکبار خطا نداشتیم، جا و آدم را مشخص می کردیم. امیر محمدیان یکی از بچه هایی بود که هر زمانی می گفتم کجا را بزنید انجام می داد. بچه ها دقت عمل و با حساب بودند.

*یعنی شهید حاج قاسم پشتیبانی روس ها را با پشتیبانی شما مقایسه می کرد؟

بله. همه بچه های سپاه اینجور بودند. برای حاج قاسم در این مسائل ناراحت بودم و قدری یکسری اخبار و اطلاعات داشتم که چطور ترددهایش انجام می شد و بچه ها را می گفتم مراقبت کنید. با خلبان ها صحبت می کردم که در کابین باشند و اگر مورد بازدید قرار گرفت دیده نشوند. از این اتفاقات می افتاد. به نظر می رسید حاج قاسم به مرحله هجرت رسیده بود.

*آخرین باری که قبل از شهادت ایشان را دیدید چه زمانی بود؟

من مرتب خدمت ایشان می رفتم. خانه ای در نیاوران بود که آخرین بار ایشان را دیدم. هر بار می رفتم کلی ما را شرمنده می کرد و به ما محبت داشت.

*چه می گفتند؟

دو هدیه به ما داد و همیشه به ما محبت داشت و من هم عاشق ایشان بودم. خدا من را ببخشد که باید نامه را می نوشتم.

*قضیه نامه چیست؟

نمی دانم، ولی فکر می کنم می خواست از حضرت آقا مجوز بگیرد. به نظر شما چه بوده است؟

*گفت چه چیزی بنویسید؟

گفت نامه ای بنویسید که رضایت من را بگیرید و محضر آقا بروم. من آن زمان در نیروی هوایی بودم و اگر می خواستم منفک شوم و به گروه مشاوران بروم باید مجوز رااز آقا می گرفتم. می خواست خدمت آقا برود که بعد خود ایشان اعلام موافقت کرد.

*که شما را با خودش ببرد؟

بله. من هرگز خود را نمی بخشم. عذاب وجدان دارم. هر وقت به یاد او، آن روزها و حرف های او می افتم اعصابم خرد می شود. همیشه به من محبت داشتند و من را خجالت زده می کردند.

*وقتی شما به نامه انگشت خونی زدید به معنای موافقت بود.

نه، استنباط من این است که همه کارهای حضرت آقا روی نظم و انضباط است. نظم نظامی زیادی دارند. در سال 78 خدمت 30 سال من تمام شد. اشتباه کردم با کت و شلوار محضر حضرت آقا رفتم. آقا فرمودند چرا با کت و شلوار آمدید؟ گفتم 30 سال خدمت من تمام است و اگر اجازه بدهید از محضر شما مرخص شوم و جوانی با انرژی وارد عرصه شود. آقا من را روی صندلی نشاندند و نصیحت کردند. فرمودند اگر من در این لباس نبودم حتما در نظام بودم. امر کردند من شما را با لباس شخصی نبینم. من هم اطاعت کردم.

*آن زمان موافقت نکردند؟

نه، من الان افتخار می کنم. الان منتهای آرزوی من این است که با توجه به عشق و علاقه ام به ولایت و کشور و آحاد مردم، در بحث تکنولوژی علاقه مند هستم. الان شرکت دانش بنیان گرفتم و کارهای بزرگی به یاری امام زمان (عج) بهینه سازی می کنیم. سعی و تلاش ما این است که آدم های نخبه را بیاوریم و مملکت از جای کنده شود.

*به غیر از شهیدان بابائی و ستاری که رفیق شما بودند، بعد از شما کدام فرمانده نیروی هوایی را موفق تر می دانید؟

همه موفق بودند ولی من فکر کنم باید تجهیزات ساخته شود. نیروی هوایی کارخانه ای به نام «اوج» دارد که نباید هیچوقت تعطیل شود. حضرت آقا نیز فرمودند به آن کارخانه باید جوانان و نخبه ها بیایند. هواپیماها بهینه سازی شود، بازسازی شود.

* کدام فرمانده نمره بهتر دارند؟

همه خوب هستند.

*امیر نصیرزاده نیز به موقع عوض شدند؟

بله.

*اخیراً عوض شدند؟

بله. امیر نصیرزاده نیز از بچه های بسیار خوب و اهل علم بود. خلبان F14 بود. بچه مومن، متدین و خوبی بود و شاید به دلیل تقوا، علم و دانش او همه با او کار می کرد. خلبان F14 نگرش قوی تری به هواپیما دارد. من به چین رفتم F7 را پرواز دادم. هیچ آموزشی در این زمینه نداشتم، یک یاحسین گفتیم. همیشه پروازها با نام یا حسین انجام می شود.

*بعنوان کسی که بخشی از آموزش خود را در امریکا گذرانده اید و پیشرفت ها و درس های آنها را دیده بودید و آن زمان که در لباس آموزش بودید آنها اقتداری داشتند کما این که الان هم اقتدار دارند. شبی که عین الاسد را زدیم باور می کردید یک روزی جمهوری اسلامی پایگاه آمریکایی را بزند؟

بله. آرزوی من بود. با توجه به اطلاعاتی که داشتم وقتی بدانم نقطه را می زند افتخار می کنم. اخیراً کسی چرت و پرتی گفته است، کسی جوابی داده که این چنین نیست، قبل از این که شما کاری کنید تمام تشکیلات شما را ایران روی هوا می برد. الان اقتدار ما به حدی است که کشورهای منطقه جرات نمی کنند تکان بخورند.

*یعنی این که می گوئیم اقتدار ماست در حد حرف و شعار و ژست سیاسی نیست؟

به نظر من از موشکی که به عین الاسد خورد بالاتر هست؟ در تاریخ تاکنون چه کشوری این کار را کرده است؟ همین عین الاسد را زدیم ک حواسشان جمع باشد اقتدار ما ازا ین بالاتر است. منتهی نباید دنبال این باشیم که جنگ ایجاد کنیم. باید استقلال خود را داشته باشیم و بفهمانیم که در کار ما دخالت نکنند. خرید و فروش می کنیم و معامله می کنیم و ما آدم های خودمان را داریم. این که برای ما سیاست تنظیم کنند، آدم بگذارند، هدایت کنند و مملکت را به هر سمتی برانند، درست نیست.

*فرمایش آقا که بزن و دررو تمام شده است.

بله. الان بالاتر هستیم. اقتدار ما زیاد است. هزار موشک ساخته‌ایم و 100 هزار موشک هم بخواهیم می سازیم و برای ما کاری ندارد.

*سوختی که اخیراً به لبنان فرستادیم و اسرائیل و امریکا واکنش نشان دادند و سید حسن و جمهوری اسلامی پیغام داد، نمونه دیگری بود.

یک نکته ای بیان کنم که صهیونیست ها واقعاً ترسو هستند و شب و روز زندگی‌شان در وحشت است.

*متولد 1329 در شیراز هستید؟

بله، متولد 10 خرداد سال 29 هستم.

*پدر و مادر یزدی بودند؟

اصالتاً یزدی بودند.

*در شیراز چه می کردید؟

پدرم از 18 سالگی به شیراز آمد و بعد با مادرم ازدواج کرد. در صنعت سیمان شیراز کار می کرد. من هم آنجا درس خواندم و بزرگ شدم. به پدر و مادرم به رحمت خدا رفتند و خانه آنجا را فروختیم.

*مادر شیرازی بودند؟

پدر ومادرم یزدی بودند و فامیل هم بودند.

*مادر خانه دار بودند.

بله.

*چند خواهر و برادر بودید؟

ما سه برادر هستیم که یکی به رحمت خدا رفته است و دو خواهر هستیم.

* فقط شما نظامی شدید؟

بقیه همه شخصی هستند.

*چه سالی ازدواج کردید؟

سال 56.

*چطور آشنا شدید؟

ازدواج های قدیم سنتی بود. پدرم در سیمان مسئول تولید هوای توربین و کمپرسورهای هوا بود، پدرخانمم مسئول برق این توربین ها بود. با هم رفیق بودند و پدرم امر کردند باید با دختر ایشان ازدواج کنید و ما هم اطاعت کردیم.

*مهریه چقدر بود؟

مهریه 100 هزار تومان در آن زمان بود.

* الان مقدار زیادی می شود.

نه، هر چه مهریه بود پرداخت کردم.

*با خانم رفیق هستید؟

بله.

*در کار خانه کمک می کنید؟

شرایطی پیش آید کمک می کنم.

*چه کمکی می کنید؟

هر چه بگوئید انجام می دهم برای اینکه آمریکا بودم برای 30-20 نفر غذا می پختم. این تجربه را دارم. عشق می کنم برای بچه ها غذا می پزم.

*دو پسر و یک دختر دارید.

بله.

* چند نوه دارید؟

یک نوه داشتم که به رحمت خدا رفت.

*بچه ها الان چه می کنند؟

در شغل آزاد مشغول هستند. تحصیل کرده هستند و در شغل آزاد مشغول هستند. الان وضع بازار سخت است و همه بچه ها کار آزاد دارند. دخترم در مدرسه زمین‌شناسی است.

*دوتا پسرها هم شغل آزاد دارند؟

بله.

*چقدر در خانه نظامی هستید؟

در خانه اینجور نیست. دموکراسی کامل.

*اهل فیلم و سریال هستید؟

برخی موارد را نگاه می کنم ولی بچه ها اکثر مواقع تلویزیون تماشا می کنند.

*آخرین سریالی که نگاه کردید چه بوده است؟

اسم آن را نمی دانم. بیشتر پای اینترنت و در اتاق خودم هستم.

*در بین فیلم های جنگی چطور؟ آن فیلم ها را می بینید؟

در قدیم هر جمعه سینما می رفتم.

*فکر می کنید در زمینه دفاع مقدس در حوزه نیروی هوایی و حماسه های آن کم فیلم و سریال ساختیم؟ برای شهید دوران فکر می کنم فیلم ساختیم.

ما اصلاً فیلمی نساختیم. من خودم دو تا فیلم دارم. یکی زمانی که به درخت خوردم و در بلک اوت رفتم. اگر به کما بروید که برنمی‌گردید؛ بلاک اوت، بیهوشی دو دقیقه ای است و برگشت دارد. هواپیمای من بالا رفت و تا ده هزار پا رفت. اولین چیزی که فکر کردم این است که می گویند بعد از مردن می شنود حقیقت دارد.  شهید اردستانی به شهید ستاری گفت حبیب به زمین خورد و شهید شد. من را یکباره ندید که به درخت خوردم و بالا رفتم.

*چطور متوجه نشدید به درخت خوردید؟

یک لحظه بود و نفهمیدم. او جلو را نگاه می کرد و من بالا رفتم ندیده است. معمولاً بالا می ایستید دیده نمی شود و وقتی بالا رفتم عقب بودم و من را ندید. وقتی دید من نیستم به شهید ستاری گفت حبیب زمین خورد و شهید شد. من این را فهمیدم. من بالا رفتم و 10 هزار پا رسیدم، هواپیما پائین افتاد و اینجا من به هوش آمدم.

*که این جمله «حبیب جانم» شهید ستاری...

بله. بعد به من می‌گفت حبیب جانم کجایی؟ من می‌شنیدم ولی نمی توانستم پاسخ دهم. به شهید اردستانی گفتم یک شیلیکا دارد می زند و الان ترتیب این را می دهم. همانجا انداختم و روی سر او رفتم و ... را زدم.

* قبل از انقلاب فعالیت انقلابی بخاطر ارتشی بودن نداشتید؟

من تمام آن مدت تهران در راهپیمایی و تظاهرات بودم.

* بیعت با امام برای نیروی هوایی ماندگار شد.

بله. پایگاه تبریز یکی از پایگاه های قدرتمند بود که سه خلبان ما به شیراز بردند تا اعدام کنند. فرمانده پایگاه ما نیز اولین فرمانده نیروی هوایی بود. عین جمله ایشان این بود که مردم هرچه تصمیم بگیرند ما سرباز آنهاییم. قبل از انقلاب بود که فرمانده پایگاه در پایگاه تبریز سخنرانی کرد.

* آن بیعت را چه کسی کردند؟ شما هم بودید؟

نه. در 19 بهمن .... در تظاهرات مشهد شرکت کرده بود.

*با شهید بابائی از کجا آشنا شدید؟

شهید بابائی سال 53 در دزفول بود که لباس پرواز خود را در می آورد و دور کمر گره می زند و تنهایی با 4 نفر والیبال بازی می کرد. از آنجا از شهید بابائی خوشم آمد و بعد صحبت می کردم. شهید بابائی از نظر سنی 6 ماه از من کوچک تر بود. انقلاب که شد مدتی به اصفهان رفتم و دوره خلبانی بودم و بعد به دزفول آمدم و همیشه می آمدم و تجربیات خود را انتقال می دادم. من نقشه خوانی، دیده‌بانی را در دانشگاه افسری دوره دیده بودم. روی کاغذ نوشتم عباس جان سرتاسر جاده ها آدم با وسایل و تجهیزات و بی‌سیم بچینید و هر هواپیمایی وارد می شود خبر دهد چون منطقه کوهستانی است و رادار نمی تواند بگیرد. روز بعد 40-30 نفر به دزفول فرستاد و گفت همان که به من گفتید به این افراد بگوئید می‌دانند چه کنند.

*امروز که برنامه ضبط می شود روز 31 شهریور یعنی آغاز جنگ تحمیلی است. صحبت های شما را می خواندم که 3-2 ساعت بعد از حمله عراق به فرودگاه مهرآباد ....

چند نقطه پایگاه همدان را زد. فردا صبح پایگاه تبریز 40 فروند موصل را زد که من نفر آخر بودم. وقتی من رفتم تمام پایگاه می سوخت. پایگاه کرکوک را روی نقشه پاک کردند. 160 بمب در این ساختمان ها زدند. روز اول دو بمب انداخت و هیچ خبری نشد.

*آن زمان که عراق حمله کرد ...

من تبریز بودم و ساعت یک و نیم بود. پشت اتاق گردان 21 بودم. با سعیدی با هم صحبت می کردیم که دیدیم از روبرو دو هواپیما می آید و گفتم این برای عراق است. روز بعد به اذن حق تعالی 140 فروند فقط از پایگاه تبریز بلند شد. تبریز یک یلی بود. اما به شخصه آرزو داشتم خلبان فانتوم بودم.

*چرا؟

فانتوم مثل تریلی است. طیاره مثل بی ام و است و  مثل تریلی است و بار می برد. یکباره 24 بمب با خود می برد. وقتی این چنین باشد ...... F4 یک چیز دیگری است و 100 هزار تا می تواند پرواز کند.

*با شهید دوران هم دبیرستانی بودید.

بله. دبیرستان سلطانی قدیم.

*از آنجا با هم بودید که خواستید خلبان شوید یا ربطی نداشت؟

من دانشکده افسری رفتم و او به خلبانی مشغول شد.

* فکر می کردید چنین کاری کند؟

بیشتر از این انتظار می رفت. عباس در مدرسه همینطور بود. او رئیس بود و من معاون او بودم. او خرابکاری می کرد. (می‌خندد)

* چه کار می‌کرد؟

سقف را سوراخ می کردیم آب داخل کلاس بیاید و تعطیل شود. بخاری و نفت نمی دادند ما از سرما یخ می کردیم. وقتی اراده می کردیم سقف را خراب می کردیم. عباس جلو می رفت. او هر چه می گفت من چشم می گفتم.

*برای بخاری نفت نمی دادند و سرد بود.

بله. دفتر مدیر آقای مولایی کنار کلاس ما بود. آب از کلاس ما به دفتر مدیر می رفت و مدرسه تعطیل می شد.

*اولین عملیات شما بود که به موصل برای جنگ رفتید؟

درباره جنگ نکته ای بیان کنم که دولت خوبی سرکار نبود. ما هر روز از تبریز صبح بلند می شدیم و به دزفول پرواز می کردیم. 20 هزار پا می رفتیم. تمام خاکریزها، جاده ها، مقر توپ و تانک در عمق عراق را می دیدیم. از بالا همه را می دیدیم.

*می دیدید که تحرک می‌کنند؟

نه، اصلا وقتی شما می دیدید خاک روی هم ریختند از بالا معلوم است.

*و گزارش می دادید؟

اصلا برای همین می رفتیم.

*یک اتفاقی که در آن زمان افتاد، مایه افتخاری برای ارتش و نیروی هوایی بود که بیعتی 19 بهمن همافرها با امام داشتند. یک چیزی که بوی خیانت می داد و متوقف شد کودتای نوژه بود.

این طراحی شد تا به هر طریقی این مملکت را از بین ببرند.

*خاطره ای از کودتای نوژه دارید؟

زیاد نیست ولی از این اتفاق ناراحت شدم. ما باید در تمام مسائل دقت لازم را می داشتیم. همه اینها توطئه طراحی شده است تا نیروی هوای منهدم شود و عراق به ایران حمله کند.

*هم افزایی شما، شهید بابائی، شهید ستاری و شهید اردستانی در قرارگاه رعد بود؟

بله؛ قرارگاه رعد بود. ایده از شهید بابائی بود. شهید بابائی فرد متفکری بود. شهید بابائی حرف نمی زد ولی یک جمله مختصر و کوتاه و پرمغز می گفت.

*مطلبی از شما می خواندم که یکی از دفعاتی که شهید بابائی و شهید ستاری را با هم دیده بودید، زمانی بود که در حسینیه بیت‌الزهرا (س) وضو می گرفتند. حالت معنوی در این دو دیدید.

خدا شاهد است که من شهادت این دو را دیدم.

*شهادت شهید بابائی چطور اتفاق افتاد؟

عملیات والفجر 10 بود. من با این عملیات مخالف بودم. از قبل که برویم مخالف بودم و می گفتم فاو را داریم و این بس است. می گفتم باید فاو و شلمچه را محکم بگیریم. شهید بابائی گفت این تکلیف است و من چشم گفتم. سوار هلیکوپتر شدیم و آقای غلامی گفت ... ...... به من گفت یک وام 800 هزار تومان به شما بدهند و ...... نه وام می خواهم ....

گفتند شما پایگاه دزفول هستید و من هم معاون نیروی هوایی هستم، شما سر جای خودتان بروید و من هم دنبال کار خود می روم. من نرفتم و گفتم یا راننده شما هستم یا نمی روم. شب آنجا ماندم و گفتم نمی خواهم از شما جدا شوم. 3-2 نفر همراه ایشان بودند. به اینها گفته بودند من فلان جا می روم، می نشینم و حبیب وقتی از اینجا بیرون رفت به من بگوئید. با سرعت رفت. هر چه دویدم نرسیدم. به محافظ ها هم گفته بود بگوئید جلسه دارد. هر کاری کردم نشد. تقریباً 5-4 ساعت گریه و زاری کردم نشد. نزدیک بعدازظهر پشیمان شدم ولی ناراحت بودم از اینکه با من این طور برخورد کرد و من را رها کرد. گفت راه ما از هم جداست. دزفول بودم که تماس گرفتند که تیر به کاناپی هواپیما می خورد و شاهرگ او را می زند.

*برای شهید ستاری هم خواب دیده بودید و حتی در دزفول مدرسه رفتید و مدیر مدرسه تعریف می کند و شما این خواب را تعریف می کنید.

بله. به شهید اردستانی می گفتم ..... و به شهید ستاری می گفتم جان مادرت نروید. سرویس قابلمه هم گرفتم و سبزی هم می گیریم و پاک می کنید. با خانواده قورمه سبزی بپزید و ما را دعا کنید. گفت من این را می روم و می آیم. گفتم این را نروید. من سانحه شما را در عالم خواب دیدم. به شهید اردستانی گفتم و گفت الخیر فی ماوقع.

* معلوم شد این اشتباه پروازی بود یا خیر؟

اینها بنا نبود در اصفهان بنشینند. بنا بود از کیش به اصفهان بروند. منصور در راه می گوید آنجا بروید. کار او اخیراً این بود که در پایگاه ها در انبارها قطعات را برای هواپیما پیدا می کرد. بعد به زمین خوردند.

* بعد شما فرمانده نیروی هوایی شدید.

بله. آقا خواسته بودند و ابلاغ کردند که به تهران بیایم.

* با آقا دیدار کردید؟

بله.

*آقا چه گفتند؟

محبت داشتند. من را می شناختند و چند بار هم مهمان ما بودند، به ولایت بدهکار هستم. همه بدهکاریم.

*امیر بقائی فکر می‌کنند کدام یک از وزرای دفاع در 40 سال انقلاب کارهای ریشه‌دارتری کردند؟

همه کار کردند. هر دورانی را نگاه کنید، مثلا موشک می‌ساختند، صنایع موشکی راه افتاد. همه کار کردند. از نگاه من بیشتر از این کارها و تکنولوژی های بالا را می‌طلبد.

*با پایان جنگ موافق بودید؟ با این شکلی که جنگ تمام شد.

راه دیگری نداشتیم. ‌

*فرماندهی آقای هاشمی را چطور دیدید؟

آقای هاشمی فرد سیاستمداری بود، به جنگ هم دیگر اعتقادی نداشت.

انتهای پیام/