به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، کتاب «نمایندگان امر/ نمایندگان کلام» تمرکز خود را بر تاریخ و اتفاقات پیرامونی کانون نویسندگان ایران از سال ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۷ می‌گذارد.
در این کتاب شما با روایت‌های متفاوت و تازه براساس خاطرات و یادداشت‌ها و اسناد تا به امروز کامل منتشرنشده سازمان ساواک مواجه می‌شوید؛ روایت‌هایی از افراد نام‌آشنایی همچون جلال آل‌احمد، سیمین دانشور، غلامحسین ساعدی، رضا براهنی، محمود اعتمادزاده، علی اصغر حاج سیدجوادی، احمد شاملو، محمود دولت‌آبادی، اسماعیل خویی و تعداد دیگر از نویسندگان و شاعران. این روایت‌ها تفاوت اصلی خود را در تازه بودن زاویه دید و مبنای روایتی در نظر می‌گیرند. روایت‌هایی براساس منابع دسته اول و کمتر دیده شده.
در بخشی از کتاب آمده است:
روزنامه کیهان ۴ اسفند سال ۴۹ خبر می‌دهد که ساعدی مجروح شده است. ساعدی با پاسبان محل زندگی‌اش دعوایش شده است. ساعدی شرح می‌دهد: «ساعت ۱۲ دیشب به خانه‌ام رفتم. عمویم مرا تا خانه‌ام همراهی کرد. من داخل خانه‌ام شدم دیدم در می‌زنند. لباس پوشیدم. آمدم بیرون. پاسبان گفت: شما نباید وارد این خانه بشوید. گفتم: چرا؟ گفت: بیا بیرون تا بفهمی. مرا از خانه بیرون کشید و با باطوم مرا کتک زد و مجروح کرد.»
یکی از گزارش‌های رسیده به ساواک از طرف منبع ۷۲۲، برای آن‌ها حساسیت برانگیز می‌شود. منبع ساواک نظرِ سیمین دانشور و رضا براهنی را برای ساواک فرستاده است. آن‌ها برای هم تعریف می‌کنند که: «به پاسبان پست خیابانی که ساعدی در آن زندگی می‌کند مسئولین کلانتری سفارش کرده بودند که دکتر ساعدی را «بپا!» پاسبان مزبور نیز فکر کرده بود منظر از «بپا» کتک زدن است. به این سبب آن شب او را مضروب کرده بود و ماجرای از دیوار بالا رفتن ساعدی ساختگی بوده است و منظور از درج آن خبر در روزنامه نیز از بین بردن حیثیت اجتماعی ساعدی بوده است.
اکثر نویسندگان و حتی کانون نویسندگان نسبت به این امر اعتراض کرده‌اند. یک روز سرتیپ رحیمی و یک افسر عالی‌رتبه پلیس تهران از ساعدی در بیمارستان عیادت و معذرت‌خواهی نمودند.»
انتهای پیام/
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
