روایت موکب‌داران گراشی/ قدم در مسیری با مبدأ فاتح خیبر و مقصد مظلوم کربلا

به گزارش خبرگزاری فارس از گراش، راهپیمایی اربعین از  بزرگترین اجتماعات بشری حال حاضر در دنیای امروز است و  موکب‌داران بسیاری در سال‌هاى حضور در این اجتماع معنوی، به خدمت رسانی به زوار حسینی مشغول شدند.

موکب آیت‌الله تبریزی واقع در پایه یا عمود 299 در مسیر نجف_کربلا، از موکب های بزرگ مسیر راهپیمایی اربعین، مفتخر به میزبانی زائران اربعین بود و یکی از اعضای آن موکب، اصغر چترابگون گراشی است که از  خاطرات خدمت به زائران اربعینی می گوید.

چترابگون گراشی، از اعضای موکب آیت الله تبریزی در گفتگو با خبرنگار فارس می گوید: چندین سال است که به عشق اباعبدالله الحسین(ع) و یاران وفادارشان به سمت مسیر پیاده روی نجف_کربلا رهسپار می شویم و به زوار حسینی خدمت می کنیم.

چترابگون ادامه می دهد: قبل از اینکه سر و کله ویروس کرونا پیدا شود و همه چیز را تحت الشعاع خودش قرار دهد، هر سال  با جمعیت بسیاری از عاشقان و دلشیفتگان حسینی از گراش راهی مسیر نجف کربلا می شدیم و به مدت یک ماه در موکب آیت الله تبریزی کنار عمود 299 به عشق مولا علی و امام حسین (ع) خدمت‌رسانی می‌کردیم.

او با بغضی که از سایه اندازی کرونا بر زیارت ۲ ساله اربعین، در دل و دیده دارد، می گوید: الان ۲ سال است که با این ویروس جهانگیر، هم از  جمعیت هزاران نفری که از گراش راهی می‌شدیم و هم از مدت یک ماه عاشقی در مسیر نجف به کربلا کم شده است و امسال ما فقط ۱۱ روز توانستیم موکب برپا کنیم و در این مسیر باشیم اما مسیر عشق و ارادتمان به اهل بیت همیشگی است و از آن دست نمی کشیم.

از چترابگون خواستم در مورد جمعیت گراشی که در این موکب به طبخ غذا و خدمت رسانی مشغول هستند برایم بیشتر بگوید و او گفت: حدود ۱۵ نفر از گراش بودیم که در موکب آیت الله تبریزی به کار طبخ غذا از صبحانه، ناهار و شام گرفته تا میان وعده های مختلف مشغول می شدیم که هزینه و آذوقه این مواد غذایی از دستان پربرکت خیرین گراشی تهیه می شد.

او برایم می گوید: الان دیگر نزدیک پنج سال است که آنها اربعین را در مسیر نجف کربلا سپری می کنند اما لحظه ای از این خدمت رسانی به زوار حسینی خسته نشده اند بلکه از کم شدن مدت آن به دلیل شیوع کرونا بسیار ناراحت هستند.گ و دلشان می خواهد هر چه زودتر بساط این ویروس برچیده شود و به روزهای طولانی خدمت در اربعین برگردند.

از چترابگون پرسیدم یک ماه تمام مشغول به خدمت بودن، سر پا ایستادن آن هم در گرمای عراق که همواره سوزندگی اش مشهور است، خستگی ندارد؟ او قاطعانه جوابم داد که خیر، به هیچ وجه! حتی لحظه ای از بیخوابی های آن قابل معاوضه با راحتی و آسایش نیست، خدمت در راه حسین(ع) زحمت نیست، رحمت است و ما خوشحالیم که این توفیق نصیبمان شده است.

هر چقدر که او توضیح می داد من هم سوالاتم بیشتر می شد،گمان می‌کردم حتما چترابگون و دوستانش در این مدت یک ماهه، یک دل سیر به زیارت امام حسین(ع) مشغول بوده اند که این طور شور و شوق دارند، اما او برایم گفت: ما فقط یکی دو روز اولی که به نجف می رسیدیم را به زیارت مرقد مولا علی(ع) و سپس به زیارت امام حسین(ع) می رفتیم و مابقی مدت را در موکب بودیم و مشغول خدمت به زوار حسینی.

خدمتی که برای چترابگون سراسر شوق و اشتیاق بوده است و از لابلای سخنانش می توان متوجه شد که با هر کلمه ای که به زبان می آورد، دلش راهی همان مسیر و خاطرات شیرین اربعینش می شود، مسیری که در آن محور خدمت فقط زائر حسین بودن است و هیچ ملاک‌گزینی قومیتی، ملیتی و مذهبی در آن مطرح نیست.  

چترابگون خاطره جالب و شنیدنی دارد که حدود سه سال گذشته وقتی که مشغول خدمت رسانی به زائرین حسینی بوده اند، آیت الله رئیسی و آقای حداد عادل در مسیر زیارت اربعین، به سمت موکب آنها آمده اند و جلوه این حضور، در ذهن او ثبت شده است.

انتهای پیام/س