به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، در میان این هیاهوی رنگ باختن‌های جادویی، آنچه دل را می‌زند ناملایماتی است که سال‌ها در حق باغ‌های قصردشت روا داشته شده، همان باغ‌های انار و خرمالویی که با طعم‌های خاص و جذاب‌شان به یک برند تبدیل شده‌اند.
باغ‌های قصردشت شیراز همان ریه‌های تنفسی شهر هستند که با تولید اکسیژن نقش مهمی را در حیات موجودات زنده ایفا می‌کنند، درختان سر به فلک کشیده‌ای که می‌توان در سایه‌سارشان ساعت‌ها گذراند و گذر زمان را حس نکرد.
ادغام ستاد آبادگری باغات با شهرداری منطقه شش آغاز ماجرایی نه چندان خوشایند شد تا باغداران قصردشتی را به ستوه آورد، باغدارانی که معتقدند ستاد آبادگری باغات نه آبادی را برای آنها به همراه نداشته؛ بلکه گاهی چوب لای چرخ باغداران گذاشته است.
حدود یک سال پیش در پاییز ۹۹ طی سلسله گزارش‌هایی به اما و اگرهای ستاد آبادگری باغات پرداختیم، پای درددل باغداران نشستیم، از انارهای تکیده و دست‌درازی به باغات فیلم و عکس منتشر کردیم و در نهایت به ساخت و سازهای خلافی رسیدیم که مجوزش برای نورچشمی‌ها صادر می‌شود.
آنجا که باغدار با سابقه قصردشتی که میراث‌دار ملک آبا و اجدادی‌اش است اجازه ساخت یک سرویس بهداشتی یا انباری جهت نگهداری ابزار و وسایلش را ندارد، اما باید چشمش را بر روی دیوارهای سنگی سر به فلک کشیده باغ چند کوچه پایین‌تر ببندد!
صدای آه و ناله این باغداران هنوز هم در گوشم زمزمه می‌کند و به یاد می‌آورم که شهردار فعلی شیراز، آن زمان به عنوان فردی منتقد نسبت به این ساخت و سازها مستندات بسیار داشت، حالا با روی کار آمدن اصنافی به‌عنوان شهردار شیراز، روزنه امیدی باز شده است تا بتوان دست‌های پنهان صادرکننده مجوز برای افراد شناخته شده و ناشناس را رو کرد و هم دل این باغداران را به دست آورد و هم نفس تنگ باغ‌های قصر دشت را آزاد!
حال انتظار می‌رود شهردار شیراز به طور جدی و تا پیش از از بین رفتن باغات، به طور جدی و زیربنایی به این موضوع ورود کند تا دست متخلفان کوتاه گردد.
چرا که منطقه بکر باغات قصردشت در طول سال‌های متمادی دستخوش تهاجمات زیادی شده است تا رفته رفته از وسعت آنها کم شود.
از گفتگویی کوتاه با باغداران قصردشتی چنین برداشت می‌شود که برخی از باغ‌ها که طی سالیان مختلف به تصرف شهرداری درآمده به حال خود رها شده و به این باغ‌ها هیچ‌گونه رسیدگی نمی‌شود و همه در معرض خشکیدگی و نابودی هستند.
باغ‌هایی که به عنوان تولید کننده اکسیژن شهر اگر رسیدگی نشوند، بدون شک تا چهار پنج سال آینده با این ساخت‌و‌سازهای غیرمجاز بعید است چیزی از آنها باقی بماند.
بحث حریم باغات قصردشت موضوع دیگری است که چالش‌برانگیز است چرا که در گذشته سه هزار و ۵۰۰ هکتار برآورد شده اما امروز با تملک‌های اجباری، جدا شدن جبل دراک و مواردی از این قبیل به کمتر از هزار هکتار کاهش یافته است.
همه این موارد نشان می‌دهد که ورود جدی به مساله باغات باید به‌عنوان اولویت کاری شهرداری و شورای شهر مورد توجه قرار گیرد تا این میراث ماندگار، منطقه خوش آب و هوای شیراز و تامین کننده اکسیژن مورد نیاز شهر شیراز بیش از این به یغما نرود و طی سال‌های آتی، این منطقه سرسبز جای خود را به ساختمان‌های غول‌پیکر و سربه‌فلک کشیده ندهد و برای آیندگان هم باقی بماند.
خبرگزاری فارس در راستای مطالبه خود در این حوزه، همچنان مطالبه‌گر این موضوع از شورای ششم و شهرداری خواهد بود.
انتهای پیام/ن
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
