تحول در آموزش و پرورش روستایی نیازمند تحول در نگاه مسئولان

پیمان بیگدلی

کارشناس آموزش روستایی

     آموزش و پرورش در مناطق روستایی، از مسائل اساسی در پیشرفت و آبادانی روستاها محسوب می شود. نگاه حداقلی به تاثیر آموزش و پرورش روستایی در پیشرفت اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی مردم روستا سبب شده است تا وقتی صحبت از تحول در آموزش و پرورش روستایی به میان می آید، صرفا نگاه ها در آموزش های خاص برای دانش آموزان روستایی محدود می شود و کم تر یک نگاه جامع و آینده نگر در این زمینه مطرح می شود. بیش تر این نگاه ها معطوف به عدم مهاجرت جوانان نخبه روستایی به شهرها بوده که همین امر در بسیاری از مواقع موجبات سرخوردگی آن ها را فراهم کرده است و در بیش تر موارد نیز نسخه های کوتاه مدت برای آموزش و پرورش روستایی تجویز شده است که بیش تر نقش مُسکن را بر عهده داشته وکم تر توانسته راهگشای حل مسائل کلیدی در این حوزه باشد.

     نگاه به آموزش و پرورش روستایی، در بسیاری از موارد معطوف به محرومیت زدایی است درحالی که نیروی انسانی ساکن در روستاها می توانند زمینه ساز پیشرفت وآبادانی کشور را فراهم کنند. آموزش و پرورش روستایی برخلاف آموزش و پرورش شهری پیچیدگی ها وظرایف خاص خود را دارد که باید به صورت جامع و آینده نگر به آن نگریست. آموزش و پرورش روستایی باید به سمتی پیش برود که مردم روستا را برای زندگی در یک اجتماع بزرگ آماده کند و نباید این آموزش ها به سمتی برود که روستاییان را صرفا به عنوان تولیدکنندگان ماهر در راستای رفع نیازهای مردم شهر تربیت کند، بلکه مردم روستا باید در نقشه پیشرفت وآبادانی کشور، جایگاه خود را به درستی بشناسند و از حقوقی برابر با همه مردم کشور برخوردار باشند.

   فاصله مکانی و زمانی بین شهر و روستا روز به روز کم تر می شود و فضای مجازی نیز در کاهش این فاصله نقش بسزایی دارد. دیگر مثل قدیم نیست که روستاییان در زمینه های مختلف وابسته به مردم شهرها باشند بلکه با توجه به زمینه هایی که در جهت آموزش در زمینه های مختلف برای آن ها فراهم شده است در بسیاری از موارد این مردم شهر هستند که وابسته مردم روستا هستند و به بیان دقیق تر در واقع هر شخصی که توانسته بیش تر آموزش های متناسب با شرایط زندگی مدرن را یاد بگیرد موفق تر بوده و این موضوع ربطی به شهری یا روستایی بودن افراد نداشته است.

تحول در آموزش و پرورش روستایی نیازمند تحول در نگاه مسئولان تصمیم ساز و تصمیم گیر کشور است که نگاه خود را به روستا از نگاه به مناطق محروم به سمت نگاه به مناطق مستعد برای شکوفایی تغییر دهند و روستا و شهر را در مقابل هم نبینند و بلکه مکمل هم در نظر بگیرند.. نوع نگاه باید از برتری شهرها به

روستا به سمت استفاده از تمام ظرفیت های شهری و روستایی در جهت پیشرفت وآبادانی روستاها تغییر کند. این تغییر نگاه سبب خواهد شد تا نگاه به آموزش و پرورش روستایی نیز یک نگاه همه جانبه باشد.

تحول در آموزش و پرورش روستایی نیازمند تحول در نگاه های مسئولان کشور است که اگر این اتفاق بیفتد اثرات خود را در اسناد و قوانین بالادستی خواهد گذاشت و اگر این قوانین و اسناد اصلاح شوند،

زمینه لازم را جهت اثربخشی آموزش و پرورش روستایی در پیشرفت وآبادانی کشور فراهم خواهند نمود. مسئولان کشور باید به این نکته توجه کنند که  شهر و روستا مکمل یکدیگر در جهت پیشرفت وآبادانی کشور هستند و پیشرفت و آبادانی کشور زمانی اتفاق می افتد که هم شهر و هم روستا براساس ظرفیت هایی که دارند به پیشرفت و آبادانی آن ها توجه شود.

انتهای پیام/

از شما صاحبنظر گرامی در حوزه تعلیم و تربیت هم دعوت می کنیم، از نویسندگان، ممیزان و اعضای هیئت تحریریه پنجره تربیت باشید. برای ارسال مطالب و عضویت در هیئت تحریریه، از طریق ایمیل FarsPanjarehTarbiat@gmail.com مکاتبه فرمائید.