به گزارش خبرنگار تشکل‌های دانشجویی خبرگزاری فارس، به همت انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه الزهرا(س) ( عضو اتحادیه دفتر تحکیم وحدت) مراسم ۱۶آذر و روز دانشجو با عنوان «جنبش دانشجویی، آسیبها و نقدها، کارکردها و فواید، وظایف کنونی دانشجویان» برگزار شد.
جواد موگویی کارگردان و مستندساز در این مراسم گفت: یکی از مشکلاتی که در جنبش دانشجویی الان وجود دارد ریشه دوربودن از تاریخ است و ما نمی‌توانیم جنبش دانشجویی سال ۱۴۰۰ را با جنبش دانشجویی دهه ۳۰، دهه ۴۰، دهه ۵۰ و تا دهه ۸۰ مقایسه کنیم چون انزواهاو خواب آلودگی وجود دارد.
وی ادامه داد: دهه سی پیشرو حوادث سیاسی جنبش دانشجویی بود، ولی الان جنبش دانشجویی در وضعیت بیانیه نویسی و تظاهرات و ... هستند.
موگویی افزود: دلیل اصلی این اتفاقات که به جان جنبش دانشجویی افتاده بی‌سوادی می‌تواند باشد و وقتی جامعه دانشجویی بی سواد باشد افکار جامعه به دست سلبریتی ها می‌افتد و حتی رسانه هم بی‌سواد می‌شود، یکی از دلایل آن نقضی است که در دانشگاه‌ها وجود دارد.
وی با اشاره به تاریخچه جنبش دانشجویی گفت: در دهه ۶۰ سواد سیاسی مهم بود چون مثلاً در یک خانواده یک فرزند مسلمان شده و فرزند دیگر مارکسیسم شده بود و همچنین در دانشگاه ها مدام درگیری ایدئولوژیک داشتند. بعد دهه شصت حاکم اصلی دانشگاه‌ها بچه‌های حزب‌اللهی شدند و همچنین در سطح شهر هم همینطور بود چون رقیبی وجود نداشت و با همان افکار دهه ۶۰ فعالیت می‌کردند که مثلا ایست بازرسی و ماهواره گیری و چند موارد دیگر بودند و فکر می‌کردند که با همین افکار دهه ۶۰ حرکت بکنند خوب است.
موگویی تصریح کرد: در دهه ۸۰ آرام آرام به این نتیجه رسیدند که باید افکار دهه ۶۰ و ۷۰ را کنار بگذارند و یک سری جنبش‌ها شکل گرفت مثلا عده‌ای به سمت خانواده و عده ای دیگر به سمت نقد سینما و کادر دانش‌آموزی و عدالت رفتند. و همه اینها شکل گرفت به جز سواد ایدئولوژیک.
وی افزود: بعد از سال ۸۸ آرام آرام سوال هایی ایجاد شد، دلیل اینها هم نبودن سواد سیاسی بود که باعث شد انقطاع به وجود بیاید. مانند روز دانشجو که در سطح کشور از یک مورد کاملا ایدئولوژیک تبدیل به یک جشن شده. دلیل آن هم این است که ما با همه پدیده‌های مان تبلیغی برخورد می‌کنیم نه تبیینی.
موگویی بیان کرد: وقتی انقطاع تاریخی صورت می گیرد ما با سوالات سطحی که جزء موارد بدیهی محسوب می‌شوند روبرو می‌شویم و نتیجه این انقطاع چیزی نیست جز رخوت دانشگاه و به انزوا رفتن جنبش های دانشجویی.
وی با طرح این پرسش که با وجود تاکید رهبری چرا کرسی های آزاد اندیشی بر پا نمی شود؟ پاسخ داد: چرا که در کرسی های آزاد اندیشی دو طرف به صورت نمادین و پوشالی از احزاب مورد تأیید خود طرفداری می کنند و نمی توانند در این زمینه موفق عمل کنند.
موگویی افزود: در این دوره جنبش های دانشجویی در هر مناسبت سیاسی فقط هدفشان بر پایی مراسمی است. در واقع در هر مناسبتی نه تنها جنبش های دانشجویی بلکه همه اقشار و دستگاه ها رویکرد تبلیغی دارند نه تبیینی در صورتی که تبلیغی عمل کردن به درد جامعه نمی‌خورد باید ریشه ی مناسبت ها را برای مردم تبیین کرد بیان کرد البته در کنار تبیین تبلیغ هم لازم است.
وی گفت: راهکار مناسب برای این مشکل چیزی نیست جز افزایش سواد تاریخی و سیاسی و افزایش سواد تاریخی و سیاسی هم با خواندن کتاب صورت میگیرد.
انتهای پیام/
