به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری فارس، صبح یک روز زمستانی براساس قراری که از قبل هماهنگ شده بود، برای مصاحبه به دانشگاه تربیت مدرس میرویم، تقاطع بزرگراههای جلال آل احمد و چمران. از در اصلی وارد میشویم، بعد از هماهنگیهای اولیه وارد دانشگاهی میشویم که بر اساس نتایج رتبهبندی شانگهای جزو ۱۱ دانشگاه برتر کشور در لیست جهانی سال ۲۰۲۱ قرار گرفته است.
قرارمان مصاحبه با رئیس دانشگاه است، پس چند دقیقهای در محوطه زیبای دانشگاه قدم میزنیم تا به طبقه دوم ساختمان اداری، دفتر فرهاد دانشجو میرسیم، بالای صفحه اختصاصی دانشجو در دانشگاه تربیت مدرس نوشته شده: استاد دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست.
فرهاد دانشجو متولد ۱۳۳۸ تهران است، رتبه علمی استاد تمامی دارد و دکترایش را از پلی تکنیک مرکزی لندن دانشگاه وستمینستر گرفته است. ریاست دانشگاه تربیت مدرس از شهریور ۱۳۸۴ تا سوم خرداد ۱۳۸۹، ریاست مؤسسه پژوهش و برنامهریزی آموزش عالی کشور، ریاست مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن و چندین مورد دیگر را میتوان از سوابق وی برشمرد اما آنچه در ذهن خبرنگاران حوزه آموزش عالی از وی بیشتر در ذهن مانده است، ریاستش بر دانشگاه آزاد بود.
دانشجو آبان امسال پس از حدود ۱۱ سال مجدد رئیس دانشگاه تربیت مدرس شد. وی در گفتوگو با خبرنگاران گروه دانشگاه خبرگزاری فارس از وضعیت فعلی این دانشگاه گفت و مشکلات مالی که قسمت اعظم آن ناشی از تفسیر دوگانه قانون بوده است.
دانشجو در این گفتوگو تاکید کرد که اگر قانون اصلاح نشود ظرفیت جذب دانشجو کاهش مییابد و خواستار مداخله مجلس برای اصلاح قانونی شد که دانشگاهها را زمینگیر کرده است.
رئیس جدید دانشگاه تربیت مدرس از چرخ زندگی اساتید تازه واردی گفت که با حقوق دانشگاهها نمیچرخد و تاکید کرد که ۸۰ درصد دستاوردهای انقلاب اسلامی پایه علمی دارند که دستاورد دانشگاهیان است و نباید این سرمایهها را مفت از دست بدهیم چرا که برای آنها هزینههای زیادی پرداخت کردهایم.
در زیر مشروح گفتوگوی خبرنگار فارس با فرهاد دانشجو ارایه میشود:
فارس: این روزها دانشگاهها دغدغه بودجه دارند، لذا از بودجه شروع میکنیم. اوضاع بودجه دانشگاه تربیت مدرس چگونه است؟
دانشجو: در بودجه سال ۱۴۰۰ چند مشکل عمده وجود داشت، قانونی تحت عنوان همسان سازی حقوق اعضای هیئت علمی دانشگاهها با حقوق اعضای هیئت علمی دانشگاههای وزارت بهداشت در بودجه پیش بینی کرده بودند، در قسمتی از این قانون آمده است « حقوق ناخالص مستمر و ناخالص مستمر(مجموع دریافتیها)با سقف ۳۳ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان.» قسمت اولی که شروع کردند حقوق ناخالص بعد پرانتز نوشتند مجموع دریافتیها، مجموع دریافتی یعنی خالص ولی آنجا نوشتهاند ناخالص و اینها در تضاد همدیگر بودند لذا دانشگاهها استنباطهای متفاوتی کردند، بعضیها حقوق خالص حساب کردند، بعضیها ناخالص، که حول و هوش ۴ ـ ۵ میلیون تومان تفاوت پرداخت حقوقها به افراد در دانشگاههاست.
حالا خالص و ناخالص یعنی چی؟ یعنی مثلا اگر حقوق من ۴۲ میلیون تومان باشد، کسورات را که شامل مواردی همچون بیمه و حق بازنشستگی میشود را از ۳۳ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان کسر میکنند، به این میگویند ناخالص اما خالص این است که این کسورات را از ۴۲ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان کسر کنند. بنابراین حقوق من ۳۳ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان با خالص ولی با ناخالص مثلا میشود حدود ۲۶ میلیون تومان.
اشتباه دیگر این بوده که در قانون پیش بینی کرده بودند که محل تامین بودجه فروش اموال دولت باشد، یعنی دولت موظف شد اموالش را بفروشد و برای این پرداختها به دانشگاه بدهد ولی دانشگاهها در هیئتهای امنای خودشان پرداختها را مصوب کردند و چون بودجهای نداشتند، از بودجه جاری دانشگاه استفاده و مبالغ را پرداخت کردند. از اول فروردین هم پرداختها را انجام دادند، در حالی که قانون در ماههای ششم یا هفتم تصویب شد.
الان بر اساس همین قانون در دانشگاه تربیت مدرس هر ماه ما ۸ میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان بیشتر پرداخت میکنیم، این مبلغ در طول ۱۲ ماه نزدیک ۷۰ میلیارد تومان میشود، چون این پول تامین نشده بود از سقف سرجمع بودجههای دانشگاه برداشته شد و به همین دلیل ما در ماههای بهمن و اسفند بودجه نداریم و در خزانه دانشگاه پولی برای پرداخت حقوق و مزایا نمانده است.
* تفسیر دوگانه قانون در دانشگاهها
تفسیر دوگانه این قانون مشکلات عمدهای ایجاد کرده است، هر چند که دیوان محاسبات پرداختها را خلاف قانون اعلام کرده است اما چون دانشگاهها هیئت امنایی هستند، معتقدند که میتوانند در هیئت امنای دانشگاه تصویب و اجرا کنند.
* ۴۲ میلیارد تومان بدهی اساتید حقالتدریس و ۴۵ میلیارد تومان بدهی حق عضویت منابع اطلاعاتی
در دانشگاه تربیت مدرس ۴۲میلیارد تومان بدهی حق التدریسی داریم، متاسفانه ۷ ترم است که حق التدریسها پرداخت نشده یعنی از سال ۱۳۹۷ تا حالا حقالتدریس اساتید پرداخت نشده است. این دانشگاه ۴۵میلیارد تومان نیز بدهی حق عضویت منابع اطلاعاتی دارد، این مبلغ در کل دانشگاههای کشور حدود ۷۰۰میلیارد تومان بدهی است. منابع اطلاعاتی دانشگاه در حال قطع شدن هستند، در حالی که خیلی از رشتههای علمی ما به این مقالات احتیاج دارند، مخصوصا رشتههای ازمایشگاهی.
در ساخت و سازها هم بودجه به صورت اخزا پرداخت شده است، یعنی اوراق خزانهای برای ساختمانها درنظر گرفته شده، برای ساختمان آزمایشگاه مرکزی در واحد نور ۴میلیارد و ۳۰۰میلیون تومان به ما اخزا دادند، اول قضیه مثلا فرض کنید اگر پروژه ۶۷ میلیارد تومان است از دید کسی که پول پرداخت کرده ۴میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان پرداخت شده ولی چون این اخزا سر رسیدش ۱۴۰۳ هست ارزشش الان بین ۴۵تا۵۰ درصد یعنی چیزی نزدیک ۲میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان است. دولتی که پول داده است در مکاتبات نوشته ۴میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان پرداخت شده در صورتی که در عمل کسی که پیمانکار است به عنوان ۲میلیارد و ۴۵۰ میلیون تومان قبول میکند، این موضوع باعث میشود که کار بخوابد.
این مشکل برای بودجه پژوهشی دانشگاه هم هست، ۳میلیارد تومان اوراق اخزا دادند که با این روند میتوان نزدیک ۱/۵میلیارد تومان خرید کرد ولی به حساب دولت ۳میلیارد تومان به دانشگاه پرداخت کردهاند.
طی سالهای گذشته ۱۲میلیارد تومان بدهی در پروژههای پژوهشی ایجاد شده است، دستگاههایی که خریداری شده در آزمایشگاه هستند، اما پول آن پرداخت نشده است.
۷/۵ میلیارد تومان هم مطالبات کارمندان بوده که میتوان گفت، ما تنها دانشگاهی بودیم که در وزارت علوم الحمدالله در همین مدت کوتاه این مبلغ را پرداخت کردیم، فراهم کردن این مبلغ کار سختی بود در این دوران بی پولی که الحمدالله انجام شد.
* قانون اصلاح نشود ظرفیت جذب دانشجو کاهش مییابد
در بحث حقوق اعضای هیئت علمی هم نابسامانیهایی داریم، دانشگاه تربیت مدرس ۲۲۰ استاد تمام دارد، به عبارتی حدود یک سوم اعضای هیئت علمی دانشگاه استاد تمام هستند. موظفی استاد با راهنمایی کردن پروژه یک دانشجوی ارشد یا دکترا پر میشود، اگر دانشجوی بیشتری به استاد بدهیم پولش پرداخت نمیشود چون از سقف۳۳میلیون و۷۰۰ هزار تومان بیشتر میشود. با این روند مجبور میشویم دانشجوی ارشد و دکترای کمتری جذب کنیم، مگر اینکه قانون اصلاح شود. آوردن استاد از بیرون هم هزینهها را چند برابر میکند. اصلا مثل اینکه فکر معقول و عاقلانهای در زمان تصویب پشت این قانون نبوده است.
* ۸۰ درصد دستاوردهای انقلاب اسلامی پایه علمی دارند
۸۰ درصد دستاوردهای انقلاب اسلامی پایه علمی داشته است، شما به صحبتهای مقام معظم رهبری نگاه کنید، نمونههایی که مطرح میکنند موشکی، رویان و پزشکی است، اکثر موارد مسائل علمی هستند. روبه روی دانشگاه تربیت مدرس پلی بود به نام پل گیشا، زمان قبل از انقلاب یک سری خارجی آمده بودند این پل را ساختند، جلوی دانشگاه امیرکبیر پل حافظ را هم یک سری خارجی ساختند، همه وسایل حتی پیچها را از خارج وارد کردند، حتی اجازه نداند کارگرها ایرانی باشند.
حالا نگاه کنید تمام پلهایی که الان داریم میسازیم چه در تهران یا سایر شهرهای کشور با پلهای کشورهای توسعه یافته فرقی ندارند. شهردار تهران در زمان آقای قالیباف دوازدهمین شهردار کل جهان شد، برای اینکه شهر پیشرفته و توسعه یافته است. اینها اقداماتی بوده که توسط دانشگاهیان صورت پذیرفته است. با چنین قوانینی با دست خودمان نخبگانمان را ناامید میکنیم.
نجومی بگیر ما نیستیم، اعضای هیئت علمی بابت کاری که میکنند پول میگیرند. نجومی بگیرها آنهایی هستند که بابت کاری که نمیکنند پول میگیرند، در دوازده تا هیئت مدیره بودند که هیچ کاری نمیکردند جز امضا، فقط امضا میکردند و پول میگرفتند.
فارس: اینها مشکلات سال جاری است، بودجه ۱۴۰۱ را چگونه ارزیابی میکنید؟
دانشجو: تا دیروز که جلسه بود هیچ کس نگفت آقایان روسای دانشگاهها شما بودجه پیشنهادی مورد نظرتان برای سال آینده چقدر است؟ بودجه را بستند و فرستادند مجلس بدون اینکه یک سوال از ما بپرسند. فرض اینکه ما میگفتیم ۱۰ میلیارد، شما میگفتید نداریم و ۱۰ درصد پرداخت میشد اما حداقل یک سوال میپرسیدید.
دولت قبلی قانون را بد به مجلس دادند، بد تصویب شد، بد هم اجرا شد، حالا باید بیایند وسط و به ما کمک کنند. در سال ۱۴۰۱ هم تا جایی که من میدانم در قانون چیزی درباره همسان سازی نوشته نشده است،۳۰ درصد در بودجه هست ولی در قانون همچین چیزی نیست.
همسان سازی برای این بود که حقوق اعضای هیئت علمی شبیه افرادی که در وزارت بهداشت هستند، شود که البته محقق نشد، اعضای هیئت علمی ما پولی که دریافت میکنند کمتر از قانون است، یعنی زمانی که قانون نبود ما بیشتر دریافت میکردیم. این قانون حتی ارتباط با صنعت دانشگاهها را هم کم میکند.
یک هدف غایی خیلی خوبی بود، چیزی تصویب شد که کاملا متضاد با هدف بود، مجلس انقلابی الان باید این قانون را اصلاح کند.
در ماه ۳۴میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان حقوق اعضای هیئت علمی، کارکنان رسمی و پیمانی دانشگاه تربیت مدرس است، ۶ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان هم حقوق قراردادیها و شرکتیهای دانشگاه است که روی هم میشود ۴۱ میلیارد تومان در ماه جاری، به دانشگاه تربیت مدرس در سال گذشته ۳۴میلیارد تومان بودجه دادهاند، یعنی من ۸۰۰ میلیون تومان پول داشتم باید ۶ میلیارد تومان حقوق شرکتیها و قرار دادیها را پرداخت میکردم به اضافه پول آب و برق و گاز. دانشگاه تربیت مدرس ۴میلیارد و ۵۰۰میلیون تومان فقط بدهی آب و برق دوسال گذشته را دارد.
البته این را هم بگویم که با شناختی که ما دانشگاهیان ولایت مدار از دولت ایت الله رئیسی داریم و آن چیزی که در این دو سه ماهه داریم، میبینیم، امیدواری ما برای حمایت از سوی دولت خیلی زیاد است.
* درآمد ۲ درصدی دانشگاه تربیت مدرس از ارتباط با صنعت
فارس: میزان درآمد دانشگاه تربیت مدرس از ارتباط با صنعت چقدر است؟
دانشجو: ریل گذاری که برای درامدزایی دانشگاه بوده این بوده در بیست سال گذشته استادان دانشگاها به صنعت رجوع کنند، پروژههایی را بیاورند داخل دانشگاه و انجام دهند و از این کار ۸۰ درصد به محققین داده میشود و ۲۰ درصد هم میشود سهم دانشگاه. یعنی اگر ما ۴۰میلیارد تومان قرارداد ببندیم حدود ۸ میلیارد تومان میشود درامد دانشگاه، در این ریل گذاری هر سال نسبت به سال قبل ارام ارام شرایط بهتر شده ولی مثلا ما در سال۱۴۰۰دریافتی مان از قراردادها ۱۴میلیارد تومان بوده، بودجه ما هم ۵۱۲میلیارد تومان. یعنی ما فقط ۲ درصد متکی به بودجه دولت نیستیم و ۹۸ درصد وابسته به بودجه دولتی هستیم.
فارس: کم نیست؟
دانشجو: دانشگاهها چند نسل هستند. نسل اول ما آموزش محور بودند، دانشگاههای نسل دوم ما آموزش و پژوهش محور بودند و نسل سوم آموزش پژوهش و ترویج علم و کارهای کاربردی. دانشگاهها اصلا دنبال این نبودند که اگر دولت بودجه ندارد، روی پای خود بایستد.
الان دانشگاه نسل چهارم مطرح است، این دانشگاهها در اقتصاد کشور باید موثر باشند و خودشان منابع دیگری فراهم کنند.
* لزوم ریلگذاری جدید برای کاهش اتکای دانشگاهها به دولت
حالا برای اینکه دانشگاهها به بودجه دولتی اتکا نکنند، یک ریل گذاری جدید لازم است.نمیتوان با قطار از تهران به مشهد رفت بدون اینکه ریلی وجود داشته و با این ریل نمیتوانید بیشتر از سرعت ۱۰۰کیلومتر بروید اگر۳۰۰ کیلومتر میخواهید بروید، باید ریل مخصوص داشته باشد تا بشود۶۰۰کیلومتر در ساعت هم حرکت کند.
باید برای دانشگاهها سازمانهای سرمایهگذاری به وجود بیاورند تا دانشگاهها به سمت سرمایه گذاری بروند، ما در دانشگاه تربیت مدرس برای خودمان داریم ریلگذاریهایی انجام میدهیم، پیگیر سرمایهگذار هم هستیم، اما باید توجه داشت که اگر امروز این کار را شروع بکنیم احتمال قوی دو سه سال دیگر به بازدهی خواهد رسید.
برای کوتاه مدت هم کارهایی داریم انجام میدهیم اما اختیاراتی نیاز داریم. بطور مثال ما یک ساختمان بلا استفاده مان را میخواهیم بفروشیم و در یک پالایشگاه سرمایه گذاری کنیم. اگر بخواهیم برویم سراغ مشکلات علمی و انها را حل کنیم همین ۲، ۳ یا حداکثر ۵ درصدها سهممان میشود، فراتر از این نمیشود، در این صورت دولت باید با ما همراهی کند. ولی باید سرمایه گذاری بشود، جلب سرمایه سرمایهدارها در مسائل علمی و حرکت دانشگاهها به سمت درآمدهای پایدار.
دانشگاهها باید بررسی کنند و ببینند دانشگاههای معتبری مثل توکیو چه کارهایی برای کار آفرینی و جذب سرمایه انجام دادند. کارخانه زدند؟ خیر دارند؟ به چه شکلهایی میتوانند درآمدزایی داشته باشند.
فارس: برای جذب نخبگان چه تدبیری دارید؟
دانشجو: مقام معظم رهبری مثل همیشه چندی قبل دست روی یک نقطه حساس گذاشتند، حساس واقعی. ما با حجم عظیمی از فارغالتحصیلها و تحصیلکردهها در مقطع دکترا و کارشناسی ارشد رو به رو هستیم که در حین تحصیل دنبال کشورهایی هستند که برای ادامه تحصیل به آنجا بروند.
شاید این آمار در مرحله اول یک شوک باشد، مثلا ما به عنوان مسئول بگوییم نه اینطوری هم نیست. خیلی از دانشجوها دوست دارند، باشند. بله خیلیها هم دوست دارند، در کشور باشند ولی آنهایی که در تدبیر رفتن هستند، فکر میکنند که بروند وضعیتشان بهتر میشود، اسلام را حفظ میکنند، نظام را دوست دارند ولی تصمیم میگیرند بروند یک جای دیگر که بتوانند زندگی بهتری داشته باشند. این تفکر حتی در بین بچه حزب اللهیها هم هست.
* چرخ زندگی اساتید تازه وارد با حقوق دانشگاهها نمیچرخد
زندگی تعداد زیادی از اساتیدی که تازه آمدهاند، به دریافتیهای دانشگاه نمیگذرد و این در حالی است که پیشنهادهای خیلی خوبی هم از کشورهای دیگر دارند، بعضیها رفتند و بعضیها هم خواهند رفت. آن بخشی که مذموم است و مقام معظم رهبری به آن اشاره کردند این است که من به عنوان هیئت علمی دانشگاه دانشجوها را تشویق به رفتن از کشور کنم، این اتفاق حتی در تعداد محدود هم درست نیست و نباید باشد. مثل محلهای است که یک دزد دارد، امشب در یک خانه دزدی میکند، شب بعد در خانهای دیگر و شب بعدی خانه بعدی، بعد میگویند در این محله دزد زیاد است در حالی که فقط یک دزد است، در این زمینه هم حتی اگر از بین ۱۰۰ نفر عضو هیئت علمی فقط یک نفر اینگونه باشد، آن یک نفر هم زیاد است. ولی خارج از این مباحث باید توجه کنیم که حقوق اساتید، خصوصا آنهایی که تازه وارد دانشگاه شدهاند خیلی کم است و امورات زندگی آنها نمیگذرد.
فارس: دریافتی ماهانه این اساتید چقدر است؟
دانشجو: دریافتی استادهای جدید الورود ۱۳ یا ۱۴ میلیون تومان است، استادها بیزینس من نیستند که از چند راه درآمد کسب کنند، اینها سرشان در کتاب و علم است، خیلی کارهای علمی میتوانند انجام دهند ولی نمیتوانند ماشین بفروشند یا دلار خرید و فروش کنند. اصلا اینطوری کار نکردهاند.مستاجرند و نیاز به حمایت دارند.
اینها اساتیدی هستند که هرجا بخواهند، میتوانند بروند چرا؟ چون اگر در این کشور هم نبودند در هر جایی به این رتبه میرسیدند. ولی تصمیم گرفتهاند در ایران کار کنند.
اینطور نیست که این افراد کشورشان را دوست نداشته باشند، نه اینها هر کجا باشند ایرانی هستند، آنجا هم باشند مسجد خواهند رفت و از انقلاب و ارزشهایش دفاع میکنند.
* سرمایههای کشور را مفت از دست میدهیم
ما اساتید را با حرف نمیتوانیم نگه داریم و متاسفاته ما مفت این گونه افراد را داریم از دست میدهیم، خیلی زحمت کشیدیم که این افراد به اینجا برسند، آنها سرمایههای کشور هستند. افرادی داریم که ۲۰ ساله ۲۵ ساله اینجا هستند، هرکدامشان میتوانند ۵ تا آدم علمی تربیت کنند و به راحتی داریم، ناراحت و اذیتشان میکنیم، از هرجا میزنیم از اینجا نزنیم. طبق بیان رهبر معظم انقلاب از هر جا یک صفر کم میشود، دانشگاه اخرین جا باشد. حالا دانشگاه اولین جایی است که دارند کم میکنند.
در حالی که حقوق ۳۳میلیون و۷۰۰هزار تومانی سقف پرداختی اعضای هیئت علمی دانشگاههاست بعضی جاها سقفشان شده۹۰میلیون تومان، بقیه جاها ۶۰ میلیون و ۵۰ میلیون تومان است. معروف هم شدیم به نجومی بگیر، انگار مشکل نجومی بگیرها ما بودیم. دشمن برای اینکه ضربه بزند باید هرجایی که اعتبار دارد را بزند، اساتید دانشگاه اعتبار دارند. بزرگترین سرمایه ما اعتماد مردم به ماست، نگذاریم این اعتماد مخدوش شود و بگویند دانشگاهها نجومی بگیرند.
فارس: وزارت علوم و ستاد ملی کرونا تاکید بر بازگشایی حضوری دانشگاه برای ترم آینده را دارند، برنامه دانشگاه تربیت مدرس در این زمینه چیست؟
دانشجو: ما نزدیک ۱۰ـ ۱۱ هزار دانشجو در مقطع کارشناسی ارشد و دکترا داریم، حدود یک سوم دانشجویانمان در مقطع دکترا تحصیل میکنند، برای بازگشایی حضوری چند مطلب وجود دارد یکی مبحث دستورالعملهای ستاد کروناست که بر اساس آن تاکید شده که در هر اتاق خوابگاه بیشتر از ۲ نفر دانشجو نباشد، یکی دیگر هم بحث امیکرون که سرعت انتشار بالایی دارد و بحث بعدی واکسیناسیون است.
خوشبختانه کشور در زمینه واکسیناسیون شرایط خوبی دارد، خیلی از کشورها واکسیناسیون را زودتر از ما شروع کردند و سه دوز را تزریق کردند، مثل انگلیس اما هنوز بیش از هزار نفر در روز فوتی دارند و این نشان میدهد.
ما از حجم بالای ابتلا طی چند ماه اخیر به اینجا رسیدهایم و این یک ارزش است و نباید به آسانی از دست بدیم. اگر بخواهیم به سرعت بازگشایی داشته باشیم شاید دچار اختلال شویم، امریکا با همین سرعت بازگشایی دوباره را انجام داد و دچار مشکل شد.
ما باید کم کم و به مرور باید به سمت بازگشایی برویم، در حال حاضر در دانشگاه تربیت مدرس جلسات دفاع رسالهها و پایاننامهها، جلسه هیئت امنا و اساتید حضوری برگزار میشود، ما تعدادی دانشجو داریم که آنها کارهای ازمایشگاهی میکنند، نمیتوانند در آزمایشگاه حضور نداشته باشند، بنابراین کلاسهای آنها هم حضوری برگزار میشود.
امتحانات پایان ترم در مجموع غیرحضوری برگزار شد اما ۱۰ تا ۱۲ درصد آزمونها آزمایشگاهی و عملی بود که امکان برگزاری آنلاین آنها نبود و برهمین اساس برای حفظ کیفیت امتحانها ضرورت داشت حضوری برگزار شوند.
* مشکلات دانشگاه تربیت مدرس در خوابگاههای دانشجویی
امیدواریم در ترم آینده بتوانیم کلاسهای دانشجوهای دکترا را حضوری برگزار کنیم، در زمینه خوابگاههای دانشجویی متاسفانه مشکل داریم، در حال حاضر دانشگاه تربیت مدرس ۵ هزار دانشجوی متقاضی خوابگاه دارد، ۴۵درصد دانشجویان این دانشگاه بومی تهران هستند که خوابگاه به آنها اختصاص نمییابد و حدود ۶ هزار نفر دانشجوی غیرمومی هستند و باید برای آنها خوابگاه درنظر بگیریم، با توجه به دستورالعملهای کرونایی حداکثر پوششی که برایمان مقدور است هزار و ۵۰۰ یا هزار و ۶۰۰ است، یعنی حدود ۳ هزار دانشجو خوابگاه ندارند.
عباس درویش توانگر
انتهای پیام/