خبرگزاری فارس مازندران ـ زهرا طاهری‌پرکوهی| آخرین بار روزهای نخست اسفندماه سال ۹۸ بود که دانش‌آموزان بی‌هیچ بدرقه‌ای برای مدتی که فکر می‌کردیم کوتاہ است راهی خانه شدند تا از شر ویروس نحسی به نام کرونا در امان باشند.
آن‌روز فکرش را هم نمی‌کردیم برای مدت‌های طولانی لبخندها پشت ماسک‌ها پنهان شود، فکرش را هم نمی‌کردیم صدای شاد و جورواجور حاضر گفتن دانش‌آموزان به استیکرهای بی‌جان یک شکل تبدیل شود.
*پنهان شدن لبخندها پشت ماسک‌ها و حاضر گفتن‌ها پشت استیکرها
آن‌روز فکر می‌کردیم تعطیلات تمام می‌شود و دوباره کلاس‌های درس شروع می‌شود اما چه می‌دانستیم قرار است فضای مجازی جایگزین انسان‌ها و لحظات واقعی شود؟ دانش‌آموزان بیش از حاضر گفتن‌ها، فیلم‌ها و استیکر به صدا، لبخند و حضور واقعی در کلاس‌های درس احتیاج دارند و در این کلاس‌ها است که درس‌های زیادی غیر از انجام تکالیف یاد می‌گیرند ولی این دلتنگی است که بیش از هر چیز خود را نشان داده است.
با توجه به اهمیت تحصیل دانش‌آموزان این معلم‌ها بودند که از زیر بار مسؤولیت شانه خالی نکردند با وجود اینکه کارشان چند برابر شد اما وقت‌شان را صرف تعلیم و تربیت کردند و با تغییرات بروز شدند وقت زیادی صرف گرفتن فیلم‌ها و ارائه کارهای خلاق کردند تا دانش‌آموزان از تحصیل عقب نمانند.
در این مدت گاهی قلب‌شان گرفت از حرف‌هایی که گفته می‌شد، اینکه کار معلم‌ها راحت شده اما واقعا باید جای‌شان بود که بدانند واقعا کارشان کمتر شده، آنهایی که به جای اینکه چند ساعت در روز را صرف تدریس کنند اکنون کل شبانه‌روزشان شده درس، رسیدگی تکالیف، مرور درس‌ها و ....
طی بیست و پنج ماه گذشته از فداکاری‌های معلمان زیاد شنیدیم از تدریس در بیمارستان و خودرو گرفته تا تدریس منزل به منزل و سایر و در این گزارش به سراغ مریم دودی آموزگار پایه سوم دبستان ۱۷ شهریور شرفدارکلا ساری رفتیم؛ کار بسیار ارزشمند این معلم، جذب دانش‌آموزان بازمانده از تحصیل است به‌گونه‌ای که شرایط ادامه تحصیل را برای دانش‌آموزانی که ترک تحصیل کردند، فراهم می‌کند.
*غیبت محمدجواد نظرم را جلب کرد
مریم دودی آموزگار پایه سوم دبستان ۱۷ شهریور شرفدارکلا ساری در این‌باره در گفت‌وگو با فارس، می‌گوید: روزهای ابتدای سال تحصیلی بیشتر وقت‌مان را صرف آشنایی با شرایط دانش‌آموزان می‌کنم که در این زمینه غیبت یک دانش‌آموز نظرم را جلب کرد؛ وقتی غیبت این دانش‌آموز را پیگیر شدم گفتند دانش‌آموز علاقه‌ای به ادامه تحصیل ندارد.
*شغلم را انتخاب کردم دیگر چه نیازی به درس خواندن است؟!
این معلم بیان می‌کند: بیشتر پیگیر شدم و وقتی شرایط خانوادگی کودک را بررسی کردم دیدم که پدرش مسن و مادرش هم سواد ندارد و دانش‌آموز هم می‌گفت که می‌خواهم چوپان شوم شغلم را انتخاب کردم دیگر چه نیازی به تحصیل دارم؟!
تمام تلاشم را کردم تا محمد جواد را به تحصیل علاقه‌مند کنم با وجود اینکه در مقطع سوم بود اما نمی‌توانست کلمات را درست بخواند و همین موضوع او را بی‌انگیزه کرد به همین دلیل وقت اختصاصی برایش گذاشتم.
*انگیزه بالای محمدجواد برای یادگیری
از طریق کلاس حضوری، تماس با واتساپ و صحبت کردن توانستم انگیزه‌اش را برای تحصیل بالا ببرم، باورتان نمی‌شود اکنون محمدجواد به قدری احساس مسؤولیت می‌کند که ساعت‌های کلاس را به من یادآور می‌شود.
*محمدجواد معلم خواهرش هم شد
دودی تصریح می‌کند: حتی محمدجواد اکنون معلم خواهر کوچکش شده که اکنون در پایه اول تحصیل می‌کند، دانش‌آموزی که از هم‌کلاسی‌هایش خیلی عقب بود اکنون هم‌تراز همه بچه‌ها شده، گاهی کلاس‌هایش حضوری هم بود و گاهی مجازی و اکنون هم کلاس‌هایش ادامه دارد.
دودی در پایان می‌گوید: سال آخرین تدریسم است و در تمام طول این سال‌ها با عشق به دانش‌آموزان درس دادم و لذت می‌برم از اینکه توانستم دانش‌آموزی را که قصد ترک تحصیل داشته، به تحصیل برگردانم.
سیدفاطمه ساداتی مدیر دبستان ۱۷ شهریور شرفدارکلا ساری نیز در ادامه در گفت‌وگو با فارس، می‌گوید: غیبت طولانی دانش‌آموز در مهر ماه موجب شد معلم کلاسش پیگیر وضعیتش شود و وقتی دانش‌آموز گفت قصد ادامه تحصیل ندارد باز هم معلم مایوس نشد.
تلاش‌های معلم برای علاقه‌مند کردن محمدجواد به تحصیل و بازگرداندن وی به مدرسه ادامه داشت و با کلاس‌های حضوری و مجازی در این زمینه موفق شد.
معلمش به محمدجواد گفت؛ «حتی اگر قرار است چوپان هم شوی باید سواد داشته باشی تا در کارت موفق عمل کنی و با علاقه‌ای که در دانش آموز ایجاد کرد، موجب شد به مدرسه بازگردد.»
*اشک شوق از بازگشت محمدجواد به مدرسه
ساداتی خاطرنشان می‌کند: الان که این دانش‌آموز را در کلاس درس حضوری و مجازی می‌بینم بغض گلویم را می‌گیرد و در واقع مصداقی بارز بر این جمله است؛ "درس معلم ار بود زمزمه محبتی/ جمعه به مکتب آورد طفل گریزپای را"
*کودک بازمانده از تحصیل نداریم
قاسم مهدوی معاون ابتدایی آموزش و پرورش مازندران درباره شمار کودکان بازمانده از تحصیل در مقطع ابتدایی در گفت‌وگو با فارس، می‌گوید: شاید شمار انگشت‌شماری از دانش‌آموزان در این مقطع بودند که شرایط تحصیل برایشان فراهم نبوده و در این زمینه با درسنامه، حضوری در منزل و به‌صورت پاره وقت معلمان توانستند دانش‌آموزان را به تحصیل برگردانند؛ اینکه دانش‌آموزی در مقطع ابتدایی به دلیل فقدان گوشی از تحصیل مستقیما محروم شده باشد موردی نداریم.
معاون ابتدایی آموزش و پرورش مازندران با اعلام اینکه هیچ کودکی در مقطع ابتدایی در دوران کرونایی از تحصیل محروم نشده است، گفت: آموزش و پرورش دوره ابتدایی خودش را با شرایط کودک تطبیق داد به‌طوری‌که اگر دانش‌آموز کودک کار، بیمار و یا هر مشکل دیگری داشت در هر صورت شرایط تحصیل برایش فراهم شده است.
به گزارش فارس، این روزها هم دانش‌آموزان و هم معلمان دوست دارند زودتر به این دلتنگی پایان داده شود و همانند گذشته با ریشه‌کن شدن کرونا درس و تحصیل به روال قبل بازگردد.
انتهای پیام/۸۶۰۳۴/ج/م
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
