کلیه این مادر در بدن دخترش آرام گرفت

به گزارش خبرنگار سلامت خبرگزاری فارس،انتقال اعضای یک فرد به فرد دیگر برای نجات زندگی یا بهبود کیفیت زندگی وی را اهدای عضو می‌گویند.

اهدای عضو می‌تواند از افراد زنده (در مورد کلیه و یا اهدای قسمتی از کبد یا ریه بزرگسالان به فرزندانشان) یا از افراد مرگ مغزی و یا از افراد مرگ قلبی در شرایط خاص و با تجهیزات و تمهیدات ویژه انجام شود.

چه اعضاء و بافت‌هایی قابل اهدا است؟

 قلب، ریه‌ها، کبد، روده‌ کوچک، لوزالمعده و کلیه‌هاست. علاوه بر این اعضا، برخی از بافت‌های بدن (قرنیه، تاندون، پوست، دریچه قلب و ...) نیز قابل پیوند است. با اهدای قرنیه چشم می‌توان بینایی را به فردی که دچار صدمه شدید به چشم شده باز گرداند.

خلاصه آنکه هر فرد مرگ مغزی می‌تواند با اهدای ارگان‌های حیاتی خود جان 1 تا 8 نفر را از مرگ حتمی نجات داده و با اهدای بافت و نسوج خود 1 تا 53 نفر را از معلولیت رهایی بخشد.

خانم مصباح جواهری، مادری است که فرزندی به دنیا می‌آورد و برای حیات دوباره او، اعضای بدن خود را نیز به فرزند اهدا می‌کند، اوج فداکاری که همراه با دانش پزشکی در بیمارستان رسول اکرم(ص) دانشگاه علوم پزشکی ایران به عنوان پیشرو در پیوند اعضای اطفال محقق شد.

خانم مصباح جواهری، مادر فرزندی به نام نورالرضا جواهری است که فرزند ۱۰ساله‌ او مبتلا به بیماری "سیستینوزیس" است که نوعی اختلال ژنتیکی نادر است در آن تجمع ماده‌ای به‌نام "سیسـتین" موجب اختلال کارکرد اعضای مختلف بدن می‌شود.

وی درباره بیماری فرزند خود عنوان می‌کند:دخترم نورالزهرا یک‌ ساله بود که متوجه شدیم به این بیماری مبتلا است. از سال ۹۸ مشکلات کلیوی دخترم آغاز شد و در سال ۱۴۰۰ دیالیز برای او انجام شد. فرزندم از یک ماه ابتدایی دیالیز مشکل قلبی پیدا کرد و دیدن اینکه او دچار رنج ناشی از بیماری شده بود برای ما خیلی سخت بود.

وی ادامه می‌دهد: برای حل مشکل نورالزهرا، او باید در صف پیوند عضو قرار می‌گرفت. قرار گرفتن در صف اهدای عضو مستلزم این بود که خانواده یک فرد مرگ مغزی که شرایط مطابق با این دختر ۱۰ساله باشد نسبت به اهدای عضو بیمار خود اقدام کنند، فرآیندی که مشخص نبود تا چه‌ زمانی به طول می‌انجامد و هر لحظه ممکن بود نورالزهرا از دست برود.

مادر نورالزهرا می‌افزاید:دخترم درد زیادی داشت و تحمل این درد برای من نیز سخت بود. مادران همیشه دوست دارند فرزندانشان در سلامتی به‌سر ببرند و برای همین تصمیم گرفتم هر کاری را که از دستم برمی‌آید برای دخترم انجام دهم؛ بنابراین برای آنکه مشکلات دخترم بیشترنشود؛ تصمیم گرفتم کلیه خود را به او اهدا کنم.

 رحیم‌زاده، نفرولوژیست کودکان بیمارستان رسول اکرم(ص) درباره این موضوع عنوان می‌کند: از سال ۱۳۹۰ پیوند عضو اطفال در این مرکز آغاز شد و تاکنون حدود ۲۰۰ مورد پیوند اعضای اطفال در سنین ۴ تا ۱۸ سال داشته‌ایم.

وی ادامه می‌دهد: تا چندسال پیش، پیوند کلیه بیشتر از افراد زنده به افراد نیازمند عضو انجام می‌پذیرفت اما از سال ۱۳۹۸ آمار بیماران پیوندی که از فرد دچار مرگ مغزی به آنها کلیه اهدا می‌شود بیشتر شده است که این امر به‌دلیل افزایش فرهنگ اهدای عضو از افراد دچار مرگ مغزی است؛ براین اساس مادری نیز که کودک ۱۰ساله‌اش نیازمند کلیه بود؛ کلیه خود را به فرزند خود اهداکرد.

رحیم زاده خاطرنشان می‌کند:بیمار گیرنده عضو، دختری است که بیماری زمینه‌ای ارثی دارد که دو سال بود دیالیز شده و قرار گرفتن او در نوبت و فهرست دریافت عضو، به‌ دلیل طولانی بودن این فهرست، ممکن بود طولانی شود؛ زیرا باید از بیمار مرگ مغزی کلیه دریافت می‌کرد؛ به همین دلیل مادر او داوطلب شد تا کلیه خودش را به فرزندش اهدا کند. هم اکنون نیز عمل جراحی موفقیت آمیز بود و بیمار در بخش پیوند تحت نظر است.

انتهای پیام/