خبرگزاری فارس؛ یادداشت- مهدی فضائلی: در عرصه دیپلماسی مثل دیگر عرصه‌ها، ارزیابی طرف مقابل که در موضع ضعف است یا قوت، آماده امتیاز دادن است یا امتیاز گرفتن، اهمیت بسیار دارد و بخشی از اشتباه محاسباتی که می‌تواند به اشتباه در تصمیم‌گیری منجر بشود نیز به همین موضوع ارتباط دارد.
یکی از خطاهای نابخشودنی در برخی ادوار گذشته مذاکرات، دادن پیام ضعف به دشمن و گستاخ کردن طرف مقابل در امتیازخواهی بود؛ خطایی که آثارش به‌راحتی از بین نمی‌رود.
مذاکرات دور اخیر نیز دو ماه و اندی است که در ایستگاه بلاتکلیفی سرگردان است! چراکه جمهوری اسلامی ایران بدون دستیابی به نتایج واقعی حاضر به دادن امتیاز نیست و طرف‌های آمریکایی و اروپایی هم به‌دلیل تجربه ناشی از رفتارهای گذشته همچنان به‌دنبال امتیازات زیاده‌خواهانه هستند.
در این میان، یک پیام روشن و مهم که واقعی باشد و نه بلوف، می‌تواند در سرنوشت مذاکرات تاثیرگذار باشد.
آمریکا و اروپا به‌دفعات تلاش کردند با بلوف‌هایی مانند مهلت تعیین کردن برای مذاکرات و تهدید به متوقف و بی‌نتیجه اعلام کردن آن، به نتایج موردنظر خود دست یابند که با هوشیاری طرف ایرانی ناکام ماندند.
تهدیدات بدون پشتوانه آمریکا و اروپا، اتفاقا نشان داد، دستیابی به توافق چقدر برای آن‌ها مهم است؛ البته نه هر توافقی بلکه توافقی که ثمره‌اش برای آن‌ها حداکثری باشد و برای ما هیچ یا حداقلی!
مهم‌ترین هدف از همان آغاز تحریم‌های بی‌سابقه و کمرشکن اقتصادی (به اعتراف خود غربی‌ها) که برخی عناصر مزدور داخلی و اپوزیسیون نیز مشوق آن بودند، فشار به مردم و تحریک آن‌ها به اعتراض و سپس مقابله با نظام بود، هدفی که با بی‌تدبیری‌های دولت قبل، در مقاطعی به آن نزدیک هم شدند که البته با هوشیاری مردم و تدابیر مجموعه نظام، ماجرا به‌سرعت خاتمه یافت هرچند هزینه‌هایی به مردم و کشور تحمیل شد! به نظر می‌رسید، دشمن در این دوره نیز کماکان منتظر تاثیر تحریم‌ها بر زندگی مردم و ناگزیر کردن دولت به پذیرش یک توافق ناهمگن برای رهایی از این مساله است اما تصویب و اجرای قانون مردمی‌سازی و توزیع عادلانه یارانه‌ها، علی‌القاعده باید خیال آن‌ها را از این جهت راحت، البته در واقع ناراحت، کرده باشد!
این قانون، آب صافی و پاکی را روی دستان ناپاک آمریکا و اروپا ریخت چرا که در عمل و کاملا واقعی نشان داد دولتی که در چنین شرایطی به اجرای چنین قانونی اقدام می‌کند دیگر حاضر به دادن باج نیست!
اگر تلاش رسانه‌های بیگانه و شبانه روزی شدن آن‌ها در این مقطع را برای اعتراض‌سازی یا آشوب‌پردازی می‌بینم، تلاش مذبوحانه‌ای است برای اینکه شاید بتوانند پیام اجرای این قانون را کمرنگ کنند و ناامیدی صاحبان‌شان از باج گیری را ترمیم کنند اما خیلی زود درمی‌یابند که به دلایل گوناگون این‌بار وقایع دی‌ماه ۹۶ یا آبان۹۸ تکرار نخواهد شد. الان بهترین فرصت برای دولت است تا با اتمام حجت به طرف‌های مذاکرات وین، به سرگردانی و بلاتکلیفی موجود خاتمه ببخشد.
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
