به گزارش گروه دیگر رسانههای خبرگزاری فارس، روزنامه وطن امروز به مناسبت میلاد فرخنده امام رضا(ع) گفتوگویی با دکتر محمدحسین رجبیدوانی، استاد تاریخ انجام داده است که مشروح آن پیش روی شماست.
آقای دکتر رجبیدوانی! چرا حضرت علی بن موسیالرضا(ع) در زمان خود ملقب به رضا بودند و اساساً این لقب از جانب چه کسی یا گروهی به حضرت داده شد؟
لقب رضا برای امام هشتم مشهورترین لقب آن وجود مقدس برای ما است، البته القاب دیگری هم آن حضرت داشتند اما این لقب بیش از همه درباره آن حضرت به کار برده شده و عمدتا با این عنوان حضرت شناخته میشوند. رضا به معنای مورد پسند و پسندیده است، آن صفای باطن حضرت، روی گشاده و تلاش برای رفع حوائج مردم، باعث شده بود ایشان مورد پسند و رضای همگان واقع شوند. آنقدر این محبوبیت عمومی زیاد بود که برخی معتقدند این لقب را مأمون به آن وجود مقدس داده است ولی آنچه مسلم است اینکه آن حضرت بیش از ائمه دیگر در میان جامعه مورد توجه و احترام و مورد پسند مردم، حتی کسانی که اعتقادی به ولایت و امامت آن حضرت نداشتند واقع شده بود. زمانی که مأمون اصرار کرد حضرت ولایتعهدی را بپذیرد و ایشان استنکاف میکرد، جملهای به مأمون فرمود با این مضمون که پیش از آنکه تو بخواهی چنین اقدامی کنی، امضای من در سراسر عالم اسلام مورد توجه و قبول است. یعنی با کاری که تو میکنی اعتباری بر من افزوده نمیشود. امام تقریبا در بخش مهم عالم اسلام شناختهشده و مورد احترام بودند و آنچه مسلم است اینکه هیچ کسی چه شیعه و چه غیرشیعه وقتی با آن حضرت مقابل میشدند و برخورد و دیداری داشتند، ناراضی از آن حضرت برنمیگشت.
در تواریخ منسوب به عصر حضرت رضا(ع) آمده است حضرت با گروههای مختلف عقیدتی به بحث و گفتوگو میپرداختند. لقب رضا در این عرصه چگونه خودش را در آن زمان نشان میداد؟
امام رضا(ع) زمانی که در مرو خراسان تشریف داشتند، میفرمایند: زمانی که من در مدینه بودم بعدازظهرها به مسجدالنبی میرفتم و تا هنگام غروب آفتاب، انبوه علمای عامه یعنی اهل تسنن گرد من جمع میشدند و مسائل شرعی و فقهی را از من جویا میشدند. یعنی شیعه که جای خود دارد، حتی علمای اهل تسنن نیز حضرت را به عنوان عالم آلمحمد(ص) میشناختند؛ یعنی ایشان را بهمثابه دریای عمیقی از معارف دینی و بویژه فقه قبول داشتند. فقها عمدتا خدمت امام رضا(ع) میرسیدند و امام هم با رویی گشاده کسانی را که به ولایت و امامت ایشان اعتقاد نداشتند، از دریای بیکران علم خود نهتنها محروم نمیکردند، بلکه بسیار هم سیراب میکردند. البته بعد که حضرت به ناچار به مرو آورده شدند، ارتباطات مردمی حضرت توسط مأمون محدود و محصور شد. در آن برهه ارتباطات و جلساتی توسط دولت و حاکمیت برای حضرت برقرار میشود که حضرت مجبور بودند در آن محافل حضور پیدا کنند. دلایلی را برای این اقدامات مأمون گفتهاند از جمله اینکه میخواسته علما، اندیشمندان و دانشمندان حوزههای گوناگون فکری و علمی و حتی از ادیان گوناگون را به نظر خود در مقابل امام رضا(ع) قرار بدهد تا شاید حضرت نتواند بعضی از این سوالات را پاسخ گویند. یا اینکه مأمون خود بر علم بیپایان امام رضا(ع) واقف بود و میخواست افتخار کند و به دیگران فخر بفروشد که چنین شخصیت عظیم علمی در حکومت ما وجود دارد و ولیعهد ما است. به هر صورت در آن جلساتی که مأمون هدایتگر آنها بود و تشکیل شده بود، آنجا هم حضرت بدون هیچگونه تعصب و رفتاری که بخواهد صرفا حریف را منکوب خود کند -بلکه بر مبنا و روشی کاملا عالمانه و حکیمانه- با آنان بحث میکردند و همه آنها را مغلوب میکردند. همه آن دانشمندان مقهور علم بیکران حضرت میشدند و بسیاری از آنها بر این حقیقت معترف بودند. البته این روش همه امامان ما تا جایی که موقعیت برایشان فراهم میشد بوده است کما اینکه وجود مقدس جد آن حضرت امام صادق(ع) هم همینگونه بود. امام صادق(ع) در مناظره و بحث حتی با ملحدان و کسانی که منکر مبدأ و معاد بودند، بدون هیچگونه تعصب و سخن تحقیرآمیزی در مقدسترین اماکن مثل مسجدالنبی و مسجدالحرام با آنان به بحث و مناظره مینشست و به آنها جواب میداد و آنها را محکوم میکرد.
جناب دکتر! متأسفانه اخیرا شاهد رونمایی از فیلمی بودیم که تیتراژ موهن آن به ساحت مقدس حضرت رضا(ع) موجب خشم و ناراحتی جمعیت میلیونی ارادتمندان امام رضا شد، به نظر حضرتعالی چرا دشمن سناریوی هتاکی به مقدسات اسلامی را در پیش گرفته است؟
پیروزی انقلاب اسلامی که انقلابی بر مبنای دین و باورهای دینی و ارزشهای الهی بود، در دورانی اتفاق افتاد که بیدینی و لامذهبی بر دنیا حاکم بود و لذا انقلاب اسلامی توانست جو حاکم غرب بر جهان را بشکند و دین را به عرصه سیاست و اداره جامعه بازگرداند و حتی در این راه موفق هم شود و بتواند غرب را به چالش بکشد. مراد از غرب هم یعنی دنیای استکبار و فرقی هم نمیکند سرمایهداری آمریکایی و اروپایی باشد یا مارکسیسم و کمونیسم شوروی و اروپای شرقی، هر ۲ جریان فاسد از غرب برخاسته بود و انقلاب اسلامی هر ۲ جریان را به چالش کشید و شکست داد لذا بعد از مدتی که نتوانستند از حربههای دیگر مثل جنگ تحمیلی و حمایتهای گسترده از گروههای تبهکار و جنایتکار مثل کومله و دموکرات در تجزیهطلبی و جنایتکاران خونخواری مثل منافقین، برای از بین بردن این انقلاب بهره ببرند، راه دیگری را در پیش گرفتند.
آنها دیدند مردم به خاطر اعتقادات دینی و مذهبی پای نظام ایستادهاند، لذا تلاش کردند این اعتقادات را مورد خدشه و حمله قرار دهند و مردم و باورهای آنها را هدف قرار دهند تا دست از حمایت نظام بردارند. بنابراین میبینیم که بویژه در ۲ دهه اخیر یک برنامه خائنانه و هماهنگی را بر ضد ارزشهای دینی رقم زده و اجرا میکنند؛ از توهین و جسارت به ساحت قدسی پیامبر اکرم(ص) گرفته تا قرآن مجید و به بهانه دروغین و مسخرهای مثل آزادی بیان به مقدسات مسلمانان و بویژه در چند سال اخیر به مقدسات شیعه، حملاتی را سازماندهی کردند تا از طرفی هم باعث مرعوب شدن مردم و هم سست شدن اعتقادات آنها شوند.
تا به حال این اعمال توسط خود غربیها صورت میگرفت و جسارتها به بهانه دروغین آزادی بیان انجام میشد اما این حرکت یعنی ساخت چنین فیلمی و جسارت به ساحت قدسی امام رضا(ع) با همراهی برخی افراد ایرانی بیسابقه بود. اما این احمقها که به تعبیر امام سجاد(ع) «سپاس خدا را که دشمنان ما را از احمقها قرار داد»، فکر این را نکردند که حتی کسانی که در داخل ایران با نظام مساله دارند، اما عشق به امام رضا(ع) در دل ایرانیان حتی ایرانیان غیرمسلمان هم نهادینه است. ما از هموطنان زرتشتی، کلیمی و مسیحی سراغ داریم که عرض ارادات به امام رضا(ع) میکنند و به زیارت آن حضرت میروند، مسلمانان و شیعیان که جای خود دارند. اهل تسنن هم چند سال است که با پای پیاده به زیارت امام رضا(ع) میروند، لذا آنقدر جاهل بودند که خیلی احمقانه وجود مقدس امام رضا(ع) را مورد هتک قرار دادند؛ قطعا این قضیه نهتنها باعث سست شدن اعتقادات مردم نمیشود، بلکه ارادت آنها را به ساحت امام رضا(ع) مضاعف میکند و خشم، نفرت و کینه مقدسی را بر ضد این تبهکاران خائنی که چنین جسارتی را کردهاند، برمیانگیزد. چه آن کارگردان خبیث و پلید و وطنفروش این فیلم که علاوه بر ساحت قدسی امام رضا(ع)، کل جامعه امام رضایی ایران را مورد اهانت قرار داده و چه بازیگران وطنفروش این فیلم و چه هنرمندان مغرض یا جاهل یا بیاطلاعی که در داخل از این فیلم و جوایزی که آن فیلم موهن گرفته حمایت کردند، همه اینها خود را در چشم مردم ایران خوار و رسوا و بدبخت کردند.
انتهای پیام/ ت 318