فارس پلاس؛ شبکه‌های اجتماعی: عاطفه شریعتی در صفحه اینستاگرام خود نوشت: تا چند سال پیش میان سریال‌های هالیوودی، بودند کارگردان‌هایی که احساس وظیفه می‌کردند یکی دو تا شخصیت فرعی را با احتیاط همجنسگرا نشان دهند و دست به عصا و با احتیاط ذائقه‌ی مخاطب را عادت دهند.
تا چندین سال پیش همجنس‌بازها در فیلم‌ها، اغلب آسیب‌دیده در کودکی بودند و برای اینکه مای بیننده دوستشان داشته باشیم، می‌پذیرفتیم در کودکی توسط پدری، برادری به آن‌ها تعرض شده و حالا حق دارند به جنس موافق روی بیاوردند...
طبق قاعده‌ی مشخص و محتوی اما قدم به قدم به جایی رسیده‌اند که شخصیت‌های اصلی داستان در سنین مختلف نوجوان، میانسال و حتی پیرمردان و پیرزنان همجنسگرا را در سریال‌هایشان بچپانند و ملت را هم تشویق کنند به تمایلات‌شان احترام بگذارند. همکلاسی و فرزند و دوست همجنس‌بازتان را بپذیرید و با شجاعت میان خانواده‌ی سنتی یا همکاران و جامعه، انحراف - یا از نظر آن‌ها تمایلات به‌حقشان - را فریاد بزنید.
کودکان شاید در این وانفسای همه‌چیز فدای لذت و پول، کمی از شانس حفاظت بیشتری برخوردار بودند و انیمیشن قدری عقب‌تر از این فضا پیش می‌رفت. حتی سالی که والت دیزنی میکی‌موس و دانلداک را به‌عنوان رفقای همجنس‌گرای هم اعلام کرد، انزجار و واکنش‌های عمومی قدری خیالمان را راحت کرد. حالا اما با دوبله‌ی فارسی کارتن والت دیزنی با صحنه‌های روشن و واضح مواجهیم.
از طرفی دیگر اکثر سریال‌های به‌وضوح مبلغ و قبح‌زدا از همجنسگرایی را با دوبله و زیرنویس و کمی - فقط کمی- سانسور در شبکه‌های نمایش خانگی در اختیار نوجوانان و مردم کشورمان می‌بینیم.
می‌توانم این یادداشت را با فریاد وا مسئولان چه نشسته‌اید و به دادمان برسید و درخواست کمپین و امضا و ... به پایان ببرم، که در نهایت خوش‌بینی منجر شود به عذرخواهی و قدری، فقط قدری سانسور بیشتر برای بازه‌ای کوتاه!
اما سؤال مهم‌تری دارم:
قانون و ساترا و مسئولان چقدر می‌توانند از کودکان و نوجوانان ما و خود ما محافظت کنند؟ شاید خودمان باید از خودمان محافظت کنیم...
این جنگ نابرابر در نهایت برنده‌اش کیست؟
انتهای پیام/
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
