اظهارنامه فریمن به یک ادعای سرقت هنری

به گزارش خبرنگار موسیقی خبرگزاری فارس، چندی پیش اظهارات علی بیرنگ آهنگساز موسیقی کلاسیک راجع به یک مورد ادعای سرقت هنری منتشر شد. حالا طرفی که ادعای سرقت ادبی درباره او مطرح شده، جوابیه‌ای را در قالب یک اظهارنامه قضایی در اختیار خبرگزاری فارس قرار داده و این رسانه بنابر رسالت بی‌طرفی خود، اظهارنامه مذکور را منتشر می‌کند.

اصل ماجرا از زبان «علی بیرنگ» به این قرار است که آقای فریمن پیشنهاد ساخت اثری بین‌المللی به ایشان می‌دهد که قرار است در این اثر که با موضوع پساکرونا است، «آلبانو» خواننده شهیر ایتالیایی هم خوانندگی کند. بعد که آقای بیرنگ آهنگ را می‌سازد و تمام پروژه و لاین‌های صوتی را در اختیاز آقای فریمن قرار می‌دهد و از آن پس منتظر ادامه کار می‌شود، اما آنطور که انتظار دارد در ادامه کار او را دخیل نمی‌کنند و بعد که ویدیوی آهنگ بدون حضور و اذن علی بیرنگ که خالق اصلی آهنگ است، بیرون می‌آید، آقای بیرنگ اینچنین تلقی می‌کند که اثری از او به عنوان خالق اثر دیده نمی‌شود بلکه تنها به صورت جزئی و بدون ذکر نام او به عنوان آهنگساز اثر، و اینکه در مراحل بعدی ضبط و میکس و مسترینگ باید می‌بوده و او را در این روند دخیل نکرده‌اند و آقای فریمن خود با اراده شخصی خودشان کار را پیش می‌برد و به اصطلاح، اثر را مصادره به مطلوب می‌کند و آنطور که باید، نام و جایگاه علی بیرنگ در اثر مشخص و معرفی نمی‌شود. حالا این اظهارنامه که از سوی آقای فریمن جبارزاده خوئی در اختیار خبرگزاری فارس قرار داده شده، جوابیه‌ای است بر این ادعای آقای علی بیرنگ که در ادامه شرح اظهارنامه مذکور پیش روی مخاطبین قرار می‌گیرد:

قوه قضاییه
اظهارنامه
اظهارکننده «فریمن جبارزاده خوئی»
مخاطب «علی بیرنگ»

مخاطبین محترم( مدیران مسئول و صاحبان امتیازهای شماره های ۱ -۷۰۰۱۷؛ ۲ -۲۲۲۶۸؛ ۳ -۸۸۵۶۱؛ ۴ -۷۰۰۰۶)

باسلام
درخصوص مصاحبه‌ای که از آقای علی بیرنگ و پدر و دوست ایشان در تاریخ ۲۱/۰۴/۱۴۰۱ منتشر نموده‌اید، (به استناد: ۱ -ماده ۲۳ قانون مطبوعات که مقرر می‌دارد:«هرگاه در مطبوعات مطالبی مشتمل بر توهین یا افترا، یا خالف واقع و یا انتقاد نسبت به شخص (اعم از حقیقی یا حقوقی) مشاهده شود،ذینفع حق دارد پاسخ آن را ظرف یک ماه کتباً برای همان نشریه بفرستد. و نشریه مزبور موظف است آن گونه توضیحات و پاسخها را در یکی از دوشماره‌ای که پس از وصول پاسخ منتشر می‌شود، در همان صفحه و ستون و یا همان حروف که اصل مطلب منتشر شده است، مجانی به چاپ برساند،به شرط آنکه جواب از دو برابر اصل تجاوز نکند و متضمن توهین و افترا به کسی نباشد.
تبصره ۱ - اگر نشریه عالوه بر پاسخ مذکور مطالب یا توضیحات مجددی چاپ کند، حق پاسخگویی مجدد برای معترض باقی است. درج قسمتی از پاسخ به صورتی که آن‌ را ناقص یا نا مفهوم سازد و همچنین افزودن مطالبی به آن در حکم عدم درج است و متن پاسخ باید در یک شماره درج شود. ...»؛ ۲ -ماده ۶۹۷ قانون مجازات اسالمی که در تعریف افتراء مقرر می‌دارد: «هر کس به وسیله اوراق چاپی یا خطی یا به وسیله درج در روزنامه و جراید یا نطق در مجامع یا به هر وسیله دیگر به کسی امری را صریحا نسبت دهد یا آنها را منتشر نماید که مطابق قانون آن امر جرم محسوب می‌شود و نتواند صحت آن اسناد را ثابت نماید جز در مواردی که موجب حد است به جزای نقدی درجه شش محکوم خواهد شد.»
۳ -ماده ۲۳ قانون حمایت از حقوق مولفان، مصنفان و هنرمندان که مورد جرم انگاری آنچه نسبت داده شده مقرر می‌دارد: « هر کس تمام یا قسمتی از اثر دیگری را که مورد حمایت این قانون است به نام خود یا به نام پدیدآورنده بدون اجازه او و یا عالماً عامداً به نام شخص دیگری غیر از پدید آورنده نشر یا پخش یا عرضه کند به حبس تادیبی از سه ماه تا هجده ماه محکوم خواهد شد.»)، پاسخ مطالب مشتمل بر افتراء و خالف واقع را جهت انتشار به آگاهی می‌رساند: «علت این که آقای علی بیرنگ تا کنون علی‌رغم این که در مصاحبه‌های گذشته مدعی پیگیری موضوع از طریق مراجع قضایی بودند به جای پیگیری قضایی با سوءاستفاده از شهرت خود سعی در اضرار به اینجانب و تشویش اذهان عمومی دارند این است که به واهی بودن ادعاهای خود واقف است.
به ویژه این که تا قبل از این ایشان همواره مادر خود را وکیل پایه یک دادگستری عضو کانون وکالی دادگستری مرکز و حتی عضو هیات مدیره آن کانون در ادوار گذشته معرفی می نمود. یکی از تفاوت‌های افرادی که هنر را حرفه و شغل خود قرار می‌دهند با افراد آماتور که اتفاقی یک کار هنری را انجام می‌دهند آشنایی آنها با حقوق و قراردادهای کاری خود است. ژست ناآگاهی از چنین شخصی پذیرفتنی نیست. وانگهی اصل بر صحت و لزوم قراردادها است پس این که ایشان می‌گوید قرارداد خود به خود فسخ شده است، یک ادعا است و محل به قضاوت گذاشتن ادعاها دادگاه است مگر این که هدف از طرح ادعا صرفا تشویش اذهان عمومی باشد. دنبال کنندگان این اخبار اگر به مصاحبه های آقای بیرنگ دقت کنند متوجه مطالب ضد و نقیض زیادی می شوند، مثال ایشان درجایی می‌گوید ادعایی در ارتباط با حقوق مادی ندارد، که البته با توجه به قرارداد نمی‌تواند داشته باشد.
در مورد قرارداد هم ابتدا منکر امضاء بودند سپس مدعی مغایرت آن با قانون شدند و حال مدعی فسخ آن به بهانه تاخیر در اجرا شده اند. حق معنوی طبق قانون به حق انتساب اثر گفته می شود. ایشان در قسمتی از مصاحبه های خود، صفر تا صد کار را منتسب به خود معرفی می کند و در جای دیگر ۹۰ الی ۹۵ درصد آن را مختص به خود معرفی کرده است. صرفنظر از مبنای ایشان در محاسبه میزان مشارکت، که از حیث حق معنوی یعنی انتساب اثر نقشی ندارد، باالخره ایشان یا اثر را مشترک با من می‌داند یا مختص به خود!؟ ناقض حق معنوی کسی است که صد درصد اثر مشترک را مختص به خود معرفی کند. ایشان در جایی صحبت از نقض حق معنوی به واسطه نام نبردن از خود می کند و در جای دیگر صحبت از نقض حق معنوی به واسطه نام بردن از اشخاص دیگری عالوه بر علی بیرنگ کرده است، ولی به خوبی می‌داند که من در هیچ جایی تنظیم موسیقی(پرودیوس) را به هیچ شخصی غیر از آقای علی بیرنگ و خودم انتساب نداده‌ام.
جایی که از تیم همکاران تشکر نموده‌ام، از روی شرط ادب مفهومی اعم از همکار را مدنظر داشته‌ام که شامل هنرمندان مجری و نوازندگان هم می‌شود. در پایان خطاب به ایشان که دوستشان آقای مهران فرهادی از طریق پیام شخصی در اینستاگرام سعی در وساطت برای اخذ رضایت می نماید، خاطر نشان می‌سازد هر بار تکرار افتراء و نشر اکاذیب تا قبل از صدور حکم نه تنها مشمول تعدد جرم و موجب تشدید مجازات است، که راه کسب رضایت را نیز بر ایشان می‌بندد.» شایسته است نسبت به نشر پاسخ اقدام شود.
باسپاس

انتهای پیام/ ت 94