اجتماع عظیم عاشوراییان در حرم مطهر رضوی

به گزارش خبرگزاری فارس از مشهد، همزمان با غروب خورشید هشتیمن روز از ماه محرم، در آستانه ی تاسوعا دسته های عزاداری یک به یک داخل حرم شده و به بست شیخ طوسی می رسند. 

مردم کم کم وارد شده و دسته ها را همراهی می‌کنند. شور مردم را می بینم ، یکی دعا می‌خواند و یکی مشغول عکاسی... 

دعا که شروع می شود عزاداران به رسم ادب سکوت کرده و گوش جان به نوای زیارت عاشورا می سپارند‌ ، نوحه خوانی شروع می شود، سکوت دیگر جایز نیست، مگر می شود روضه امام حسین(ع) را بشنوی و سکوت کنی؟ همچون ابر بهاری اشک از چشمان عاشقان به مولا جاری می شود، بسیاری همزمان نوحه را زمزمه می کنند و اشک هایشان امان نمی‌دهد که دیگر بخواهند به چیزی جز فضا و آن غم فکر کنند.

دسته ها زینت بخش بست شیخ طوسی شده اند، علم ها کنار دیوار به ترتیب و نظم خاصی چیده شده اند و یادآور علمی هستند که در صحرای کربلا عملدارش با اقتدار آن را به دست داشت. در این میان تمام دلخوشی کودکان ایستادن زیر دسته ها و عکس گرفتن با آنها بود . حسینی بودن کوچک و بزرگ نمی‌شناسد.

پیر مردی را دیدم که سخت راه می‌رفت، چشمانش به حرم امام رضا(ع) اما دلش کربلا بود.

به عشق امام حسین(ع) همه در این روضه جمع بودند و هر کسی با توان خودش همراهی می کرد . در این جمع خادمین بسیاری به چشم می‌خورند که با وجود وظیفه خود برای نظم دهی به مراسم اما گاهی هم همنوا با روضه دلهایشان کربلایی می شد.

دست ها یکی یکی بالا می رود و مردم سلام می دهند (شاه سلام علیک آقا سلام علیک) ، شکوه مراسم با برافراشته شدن پرچم ها چند برابر می شود.

به رسم عادت مردم یکی یکی روبه روی هم ایستاده و سینه می کنند. کودکان پرچم هارا تکان میدهند و میخواهند سهمی از این مجلس عزاداری داشته باشند . اینجا عجیب هوای کربلا را دارد.
با تند شدن نوحه ، سینه زدن هم تند تر میشود. یا حسین یا حسین در فضا پیچیده ، کسی دلش نمی‌خواهد مجلس تمام شود اما گویی آخرش است، دست ها باز هم بالا رفته و عرض ادبی به درگاه امام رضا (ع) و همچنین امام حسین(ع) میشود و مردم  به یاد تمام نماز های جماعت امام حسین(ع)  و یارانش آماده نماز جماعت شب تاسوعا میشوند. اینجا دیگر نقطه پایانی است برای شب هشتم اما غم‌ این مردم حسینی اینجا تمام نمی شود.

انتهای پیام/ ۷۰۰۸۵/س