رباعی هایی از جنس نور/ قیام شاعران مشهدی برای امام رضا(ع)

به گزارش خبرگزاری فارس از مشهد، همزمان با شهادت امام رضا(ع) مشهدی ها تمام تلاش خود را برای میزبانی شایسته از زائران امام هشتم(ع) می کنند.

در این بین شاعران نیز از این قافله عاشقی عقب نمانده، دست به قلم شده اند و در وصف مولا اشعار عاشقی سروده اند.

خبرنگار فارس در مشهد، اقدام به جمع آوری بخشی از این اشعار که در قالب رباعی می باشد، کرده است. 

سید حسین سیدی 

تا شمع رضا نگردی آبت نکنند
در زمره ی عاشقان حسابت نکنند
اینجاست حریم مهربانی یعنی
در هیچ شرایطی جوابت نکنند

همسایه مهربان من حضرت ماه
ای در شب قبر نیز با من همراه
با آمدن ات نکیر و منکر گفتند
لا حول و لا قوت الا باالله

گم شد دل من به شوق دیدار رضا
دستی ببرد مرا به دربار رضا
شهر تن من نقشه ی مشهد شده و
هر مویرگم شده است بولوار رضا

مجتبی ابوالقاسمی رهگذر

حرفی که نهفته در دلم ، فریاد است
آنکس که بریده از همه آزاد است 
با اشک من این پنجره بغضش ترکید 
هر چند که این پنجره از فولاد است

در شهر کسی مثل شما نیست که نیست
عیسی نفسی مثل شما نیست که نیست
آنکس که غریب است در این شهر منم
فریاد رسی مثل شما نیست که نیست

در ساحل احسان تو ای شمس شموس
ما قطره ناچیز و تویی اقیانوس
تا آنکه به پای زائرت بوسه زنند
از عرش فرشتگان بیایند به توس

جوادحاجی زاده

از روز ازل مرا که دادار سرشت
نه صومعه می روم نه مسجد نه کنشت
تنها به حرم می روم از این رو که
هر جا که رضا هست همان جاست بهشت
با حال و هوای نادری آمده ام 

پابوس عجب جواهری آمده ام 
من مورچه ام از رهِ دوری آقا!
با سفره یِ نان زائری آمده ام

هر چند که کشته مرده ی دیدارم 
سویت نتوانم که قدم بردارم 
پایی که برای آمدن در من نیست 
من کفش به جا مانده ی یک زوّارم

انتهای پیام/