گروه خبر خوب: «ما خیلی چیزها داریم که قدرشون رو نمیدونیم، حتی بعضی وقتها یادمون میره چقدر خوبند و چقدر داشتنشون نعمته، مثلاً همین خانواده، ما خوب خانوادههایی داریم» اینها را دوستی عزیزتر از جان برایم میگوید، به فکر فرو میروم و در ذهنم داشتههای دوست داشتنی که باید شکرشان کنم را لیست میکنم؛ خانواده، سلامتی، نیمچه اعتقادم، شغل خوب، داشتن استقلال، دوستان خوب، استعداد نوشتن، حوصله گوش دادن، شوق یاد گرفتن و.... فهرستم بلند بالا میشود و شگفتزده میشوم از این همه دارایی!
«وااای من چقدر ثروتمندم، خدایا شکرت» این جملات ناخودآگاه بر زبانم جاری میشود و میبینم چه خوب است دیدن خوبیها و برشمردنشان و دانه دانه شکر کردن برایشان. به گمانم شکرگزاری هم مراتب دارد، اولیاش همین مدل زبانی است، اما مرتبه بالاترش این است که به واسطه این نعمتها، برای آنها که از این داراییها محرومند ، تلاش کنیم و خوبی را کثیر.
و چه بهتر که اهل دل با حال و حوصله ای پیدا شود و این خوبی را به گوش بقیه برساند، که این نقطه عطف یک شکرگزاری درست و درمان است. حال از آنجا که همیشه میگویند برای تغییر دنیا باید از خودمان شروع کنیم، ما هم با عزم جزم، بسته خبر خوبمان را تقدیم نگاهتان میکنیم و به راستی می دانیم داشتن مخاطبانی چون شما برای چون مایی نعمت است و شکر کردنش جز با خوش خبر بودن برای شما، ممکن نیست.
اهدای 4 میلیار ریال و هدیهای به نام آزادی
تا به حال به نعمت آزادی فکر کردهاید؟ به مقروض بودن و «زندانی» شدن چه ؟ میدانم هیچ کدامش به مذاق من و شما خوش نمیآید، اما بخواهیم یا نخواهیم، در این عالم بعضیها همیشه طلبکارند و بعضی دیگر بدهکار. ولی در بین هیاهو و آمدو شدهای دنیا و در اوج آزادی و خوشحالی و خوشبختی به فکر بدهکارها بودن، خیلی حال خوب کن هست، قبول دارید؟ جوابتان قطعا مثبت است. اما اگر می پرسید این آدمها کجا هستند و مگر از این آدمها هم هست، باید بگویم بله هم هستند و هم دلشان دریاست.
مثلا همین «سید پیام نیازمند» دروازهبازان تیم فوتبال یکی از از دریادل هاست، نیت کرده و با اهدای بخشی از پاداش خود در بازیهای جامجهانی به مبلغ ۴ میلیارد ریال، نعمت آزادی دوباره را به 20 نفر از زندانیان بدهکار مالی غیربزهکار استان اصفهان هدیه داده است، البته در این فرایند آزادی، شکات خصوصی هم با بذل گذشت ۴۰ درصد از رقم بدهیشان، گذشت را بار دیگر معنا کردهاندو بالاخره 2 زن و 18 مرد پس از سه ماه به آغوش خانوادهایشان برگشتهاند.
«سوء پیشینه، شرط استخدام»
حرف از بازگشت زندانیها به آغوش گرم خانوادهها که میشود دل آدم گرم می شود به بودن آدمهای خوب و دستگیر، اما بازگشت زندانیان حتی شده بدهکارهای غیربزهکار به عرصه کار و دوباره شاغل شدنشان، غصه پر غصه ایست.
چراکه هر جا که بروی دنبال کار، گواهی عدم سو پیشینه میخواهند تا بدانند قرار است با چه کسی طرف باشند و آیا قابل اعتماد هست یا خیر. حالا فکرش را بکنید آدمی که تازه از زندان برگشته و قرار است روی پای خودش بایستد باید چه کار کند؟ شاید بگویید « شما هم به چه چیزها فکر میکنید، خب خدای او هم بزرگ است، کاری از دست ما بر نمی آید»، ولی خب یک تولیدکننده محصولات مواد غذایی نه تنها به فکر این سابقه دارها بوده بلکه شرط استخدامش را داشتن سوء پیشینه قرار داده است. فکرش را بکنید یک جایی نوشته باشد «سوء پیشینه، شرط استخدام» واین چند کلام برای ما شگفتی است و برای آن زندانی که حالا آزاد شده، حکم کلید خوشبختی است چرا که فقط پول و درآمد نصیبش نمیشود و پذیرشی از جنس احترام به او هدیه داده میشود.
«سرم انسانی» یک موفقیت دیگر برای دانشمندان ایرانی
حالا که عده ای از ما به فکر آزادی و داشتن شغلی آبرومند برای از راه اشتباه برگشتهها هستند، بیایید به عالم علم هم گریزی بزنیم و ببینیم این بار پژوهشگران و محققانمان برایمان چه کار کردهاند.
از تولید دارو به واسطه مشتقات آب سنگین و ساخت دستگاه ایرانی تشخیص دقیق نواحی درگیر در جراحی سرطان که بگذریم، به تهیه سرم انسانی می رسیم.
بله درست شنیدید، سرم انسانی. محققان یک شرکت دانش بنیان از فرآوردههای کم کاربرد در مراکز انتقال خون، سرم انسانی تولید کردند. جالب است نه؟ حالا این سرم به چه درد می خورد؟ جانم برایتان بگوید این سرم، هم برای محیط کشت استفاده میشود و هم در درمان ناباروری دستی بر آتش داشته و کابرد دارد. حتی در درمان بعضی دیگر از بیماری ها هم موثر است.
سرم انسانی، جایگزین سرم حیوانی برای کشت سلولی شده و کلی حسن که دارد هیچ، عوارض سرم حیوانی را هم ندارد، به این میگویند یک موفقیت علمی که شاید من و شما خیلی زبان توضیحش را خوب فهم نکنیم ولی قطعا نتیجهاش، نعمت سلامتی و خودکفایی است که به تک تک ما هدیه میشود.
طلبهای مردم را از طلاق به آشتی میرساند
بعضیها را دیده اید جانشان در می رود برای خوب شدن حال بقیه و مساعد کردن اوضاع های ناجور؟ چقدر خوب است این آدم ها را در کنار خود داشتن. آخر آدم کم کم شبیهشان می شود و هم بو نشود هم ، بی شک هم خو میشود. بخواهم برایتان توصیفشان کنم شاید سخت باشد، اما «حجتالاسلام نقی یاری» مختصات دقیقی از این مدل آدم هاست.
آقای یاری قصه ما، که اسمش خوب به مرامش میآید، امام روستای «استخر سیاه» صومعه سرای استان گیلان است. از آن روز که پایش را به روستا گذاشته، پای 40 نفر نوجوانان را بیشتر و بهتر از همیشه به مسجد باز کرده و حالا این نوجوانان در فعالیتهای فرهنگی و اجتماعی به امام روستا کمک میکنند و از اذان گفتن تا هر کار که برای مسجد باشد را سر و سامان میدهند.
این امام محله نازنین، تا به حال باعث شده طلاق؛ این تلخ ترین حلال دنیا در بین چند زوج، جای خود را به صلح و آشتی بدهد و دوباره کانون خانواده ها گرم شود. اما او که دلش به کم راضی نیست با اداره بهزیستی هم رایزنی کرده و از خانوادههای معتادینی که اقدام به ترک میکنند، حمایت میکند و به لطف خدا تا به حال هم موفق بوده است و هم و غمش پیگیری مشکلات مردم و پیدا کردن راه حل برای آنهاست. «خدا زیادشان کند و سلامت نگهشان دارد»، دعایی است که حقشان است در موردشان برآورده شود.
بهای اعتماد به خدا
«اعتماد به خدا بهاى هر چیز گرانبها است و نردبانى به سوى هر بلندایى»، این را امام جواد علیه السلام برایمان گفتهاند تا بدانیم یکی از نعمتهای خدا به بندههایش همین توکل است که باعث آرامش دلهاست و هزاری هم حساب و کتاب زمینی کرده باشیم، توکل که بکنیم دلمان قرص می شود و حالمان خوب.
خب این هم از آخرین نعمتی که با هم مرور کردیم و چه حسن ختامی داشت مرور این نعمت ها و شکرش. پس باز هم خدا را شکر.
خوش خبر باشید!
و اما سخن پایانی، خبرهای خوبتان را در قالب دلخواه خود (عکس، متن، فیلم، صوت و…) تولید کنید و آن را با هشتگ #خبر_خوب در شبکههای اجتماعی منتشر کنید تا هم دیگران را در حال خوش خودتان شریک کنید و هم ما بتوانیم اخبار شما را بازنشر کنیم. اگر هم تمایل داشتید در هریک از شبکههای اجتماعی که فعال هستید، خبرتان را از طریق اکانت khabar_khoub_iran@ یا شماره تلفن ۰۹۳۳۰۸۲۶۳۱۲ برای ما بفرستید. در این جشنواره فرقی نمیکند در ایتا و بله و روبیکا و گپ باشید یا در تلگرام و اینستاگرام و توئیتر و واتساپ؛ مهم این است که سهمی در حال خوش اطرافیانتان داشته باشید.
منتظر خبرهای خوب شما هستیم. خوشخبر باشید.
پایان پیام/