روایت روز؛ خط ویژه - خط ویژه، رصدی است روزانه از لابه‌لای روزنامه‌های داخلی و عملیات رسانه‌ای پایگاه‌های خبری رسانه‌های ضد انقلاب، در این رصد برآنیم که بتوانیم خطوط مشترک میان بعضی از رسانه‌های داخلی و ضد انقلاب را بررسی و تحلیل کنیم.
*******
استقبال رسانه ضدانقلاب از اظهارات عیسی کلانتری
«عیسی کلانتری» رییس سازمان حفاظت محیط زیست در دولت روحانی در مصاحبه با روزنامه اعتماد گفت:«تفکر آبی کاوه مدنی هم مثل من بود. وزیر اطلاعات سه بار رسما در دولت گزارش داد که کاوه مدنی جاسوس نیست. ولی مجبور شد از کشور خارج شود.»
وی در ادامه گفت: « دولت قدرتش را نداشت که (وی را) حفظ کند. علی‌رغم اینکه وزارت اطلاعات حامی‌اش بود، مجبور شد برود. روحانی هم نتوانست کاری کند. وزیر اطلاعات دنبال کارش بود ولی نتوانستند. مثل همین محیط‌زیستی‌هایی که در زندان هستند.»
اظهارات این مقام دولت سابق با استقبال رسانه های معاند مواجه شد. در همین رابطه سحام نیوز- ارگان رسانه ای اعضای فراری جریان فتنه- در مطلبی به بازنشر همین بخش از اظهارات وی پرداخت.
کاوه مدنی بعد از مفتوح شدن پرونده قضائی خود در پیوند با جاسوسی از مراکز نظامی و اخلال در برنامه‌های محیط زیستی در ایران در حالی که ممنوع الخروج بود، در قالب مأموریت از ایران فرار کرد (و به عبارتی فراری داده شد) و مستقیم به لندن رفت و در بخش مطالعات ایران در مرکز مک‌میلان دانشکده علوم سیاسی دانشگاه ییل مشغول به کار شد. نکته قابل تأمل اینجاست که چند تن از یهودیان صهیونیست از قبیل «دیوید بریون دیویس»، «ریچارد گیلدر» و «لوئیس لرمن» این مرکز ضدایرانی را راه‌اندازی کرده و در حقیقت این مرکز با مدیریت صهیونیست‌ها علیه ایران فعالیت می‌کند.
چندی پیش روزنامه جمهوری اسلامی یادداشتی از کاوه مدنی با عنوان «تکرار دروغ خشکسالی سی ساله» منتشر کرده بود. این جاسوس فراری در بخشی از این یادداشت نوشته بود: «تا زمانی که همه مشکلات بخش آب را بر گردن خشکسالی و تغییر اقلیم و دشمن و نفوذی و جاسوس و ابردزد بیفتد، فقط و فقط فرصت سوزی می‌شود و هزینه تغییر بالا می‌رود. متاسفانه طبیعت برای انسان صبر نخواهد کرد تا عقلش سر جایش بیاید. هر چه جلوتر برویم، خساراتی که به محیط زیست می‌زنیم، جبران ناپذیرتر خواهند شد!».
روزنامه شرق نیز پیش از این مصاحبه‌ای با «کاوه مدنی» جاسوس فراری دوتابعیتی ترتیب داده است. این روزنامه اصلاح طلب در ابتدای این مصاحبه با تعریف و تمجید از این جاسوس فراری نوشته بود: «می‌گوید "امیدوار" است، به همان اندازه هم "نگران". می‌گوید اگر روزی امیدش را از دست دهد، دیگر درباره ایران حرفی نخواهد زد. درباره محیط زیست ایران؛ اما هنوز به جنگل‌ها و تالاب‌ها، به درختان بلوط و هیرکانی، به خرس‌ها و یوزها و گورخرهای ایرانی امید دارد. حتی به دریاچه ارومیه هم امید دارد. دریاچه ارومیه‌ای که این روزها حالش نزار شده و درمانده. کاوه مدنی، پژوهشگر و فعال محیط‌زیستی ایرانی و معاون سابق سازمان حفاظت محیط زیست ایران در گفت‌وگو با «شرق» از این امروز و فردای دریاچه ارومیه گفت.»
کاوه مدنی در بخشی از این مصاحبه گفته بود: «مملکت به هر حال تصمیم گرفته یک مسیر توسعه‌ای را دنبال کند. بعضی از حوزه‌ها برای نظام در اولویت بیشتری بوده و برای آنها حاضر است بها بدهد. محیط زیست و سلامت جزء این موارد نبوده‌اند و به همین دلیل به مرور زمان وضعیت محیط زیست بدتر و بدتر شده است. من به شخصه وقتی در ایران بودم، فرصت‌هایی پیش آمد که جاهای دیگری در دولت هم قرار بگیرم، اما نخواستم این کار را بکنم و دلیلم این بود که باور داشتم نمی‌توانم تغییرات بزرگی را ایجاد کنم... متأسفانه من فکر می‌کنم در خیلی از موارد دستگاه‌های دیپلماسی کشور خوب عمل نمی‌کنند به‌ویژه در حوزه محیط زیست که یک‌سری بدبینی‌های عجیب وجود دارد و یک میزانی هم حرکات غیرتخصصی وجود دارد. من این را در دوران محدود کارم در ایران خیلی دیدم.»
مدنی در پایان این مصاحبه گفته بود: «امیدوار هستم بشود تغییری ایجاد کرد اما این به این معنی نیست که فکر می‌کنم روند کنونی آینده خوشی دارد. قطعاً روند کنونی سرزمین ایران را نابود می‌کند. سرزمینی که همه‌چیزش از بین می‌رود و مردم برای تأمین ابتدایی‌ترین نیازهایشان دچار مشکل می‌شوند. آن موقع دیگر به خیلی از موضوعات دیگری که امروز ما درموردشان وقت فکرکردن داریم، نخواهد پرداخت. من امیدوار، اما بسیار نگران هستم.»
نگرانی BBC فارسی و اصلاح طلبان از انتشار هویت همکاران جاسوس انگلیسی
در روزهای گذشته «حسین شریعتمداری» در یادداشتی در روزنامه کیهان با اشاره به اعدام جاسوس انگلیسی نوشته بود:«اکنون نوبت انتقام به ما رسیده است و انتظار آن است که وزارت محترم اطلاعات برخی از اطلاعات مربوط به سرنخ‌ها، سرپُل‌ها و عوامل سرویس‌های اطلاعاتی انگلیس و موساد را که در بازجویی‌های فنی و کارشناسانه از جاسوس مورد اشاره به دست آورده است، منتشر کند. این حرکت ضمن آن که دروغ‌پراکنی‌های حریف را خنثی می‌کند، ضربه هولناکی بر پیکره سیستم جاسوسی انگلیس (اینتلیجنت سرویس) و بخش اطلاعات و جاسوسی خارجی آن MI6 خواهد بود. ضربه‌ای که جرثومه‌های فساد در انگلیس و رژیم صهیونیستی و... را نقره داغ می‌کند. لطفاً در افشای اطلاعات به دست آمده - و یا حداقل- در افشای بخش‌های رسوا‌کننده دشمن کوتاهی نکنید. از اطلاعات کسب شده باید به موقع استفاده شود وگرنه با مرور زمان و عبور از موقعیت موثر، به کاغذ پاره‌هایی تبدیل می‌شوند که به درد کارخانه‌های مقوا و کارتن‌‌سازی می‌خورند!»
این یادداشت با واکنش بی بی سی فارسی مواجه شد. این رسانه انگلیسی با تندی نسبت به این یادداشت واکنش نشان داد. این عصبانیت، بیشتر از نگرانی و هراس حکایت داشت.
نکته قابل تأمل اینجاست که اصلاح طلبان در داخل نیز عکس العمل مشابهی داشتند. در همین رابطه روزنامه آرمان ملی در مطلبی نوشت:« آنچه شریعتمداری نگاشته درحوزه کاری وزارت اطلاعات و نهادهای قضائی و امنیتی است نه یک روزنامه!«حسین شریعتمداری» مدیرمسئول روزنامه کیهان روزگذشته با اشاره به اعدام علیرضا اکبری به جرم جاسوسی نوشت: «اکنون نوبت انتقام به ما رسیده است و انتظار آن است که وزارت محترم اطلاعات برخی از اطلاعات مربوط به سرنخ‌ها، سرپُل‌ها و عوامل سرویس‌های اطلاعاتی انگلیس و موساد را که در بازجویی‌های فنی و کارشناسانه از جاسوس مورد اشاره به‌دست آورده است، منتشر کند.»
این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت:«نوشتار شریعتمداری محل سوال است. نخست اینکه او در چه جایگاهی است که وظیفه انتقام را بر دوش خود احساس می‌کند؟ شریعتمداری در چه جایگاهی از مفاد اعترافات خبر دارد که از وزارت اطلاعات درخواست انتشار اطلاعات دارد؟ آنچه شریعتمداری نگاشته درحوزه کاری وزارت اطلاعات و نهادهای قضائی و امنیتی است نه یک روزنامه!».
حساب بی بی سی فارسی مشخص است. نگرانی این رسانه ضدایرانی از افشای هویت همکاران جاسوس انگلیسی، کاملا طبیعی است. سوال اینجاست که چرا اصلاح طلبان از این مسئله نگران و عصبانی شده اند؟! مگر جریان اصلاح طلب با جاسوس انگلیسی سر و سری داشته است؟!
پایان پیام/./ ت 43
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
