رئیس جمهور محبوب و محترم، جناب آقای رئیسی!
مواظب پوست خربزه هائی که در حوزه نظام تربیت کشور، زیر پای شما و نظام قرار می گیرد باشید!
- تعطیلی مدارس و دانشگاهها به بهانه آلودگی هوا، سرما و ...! آیا کودکان ما مرغ عزا و عروسی هستند که با هر ماجرائی باید قربانی شوند؟ آیا متوجه هستید که با این کار چه چیز را به شاگردان و دانشجویان آموزش می دهید و در آنها نهادینه می کنید؟ که با کمترین مانع، کارشان را تعطیل کنند! که تقیدی برای تحمل سختی و انجام کار در هر شرایطی را نداشته باشند! که بدانند آنها و تربیت، برای حکومتشان جزو اولویتهای دست چندم هستند! ...
- تعطیلی امور اجرائی جامعه (با تعطیلی اینترنت و به تبع آن، تعطیلی هزاران بستر مبادله اطلاعات و نرم افزار از امور بانکی گرفته تا انواع نرم افزارهای کاربردی امور روزمره مردم و ...) به بهانه کنکور! هنوز یاد نگرفته‌ایم که نحوه حکمرانی در تمدن جدید، باید با سازوکارهای متناسب همین تمدن اتفاق بیفتد. نه کنکور شما متناسب ویژگیهای حکمرانی تمدنی جدید است، و نه خاموش کردن اینترنت، به بهانه احتمال تقلب در آن!
حکمرانی در تمدن جدید، باید با سازوکارهای متناسب همین تمدن اتفاق بیفتد.
- و پوست خربزه بزرگتر از همه اینها، شکاف عاطفی است. مدارس و دانشگاهها، با تبدیل شدن به نظام یک اداره رسمی و یک کارخانه صنعتی بزرگ بی احساس و بی توجه به نیازهای عاطفی و انسانی مخاطبان اصلی خود، رابطه عاطفی کودکان، نوجوانان و جوانان را با نظام تخریب می کنند.
سال به سال ارتباط عاطفی شاگردان با مدرسه، ضعیف تر و ضعیف می شود.
با صنعتی‌تر کردن نظام تربیت، و جدی‌تر گرفتن سازوکارهای ماشینی این نظام، سال به سال ارتباط عاطفی شاگردان با مدرسه خودشان، در چرخه نظام ماشینی کنونی، ضعیف تر و ضعیف می شود. بچه ها به ندرت علقه‌ای نسبت به مدرسه خود دارند؛ و فقط برای آنکه به جبر روزگار باید این دوران را طی کنند، و از ترس تحدیدها و تهدیدهای اجتماعی ناشی از قطع ارتباط، در آن حاضر می شوند. و بدیهی است که این تضعیف علاقه و ارتباط با مدرسه، به تضیف علاقه آنها به نظام جمهوری اسلامی ایران هم منجر می شود.
اینها فقط نمونه هائی از پوستهای خربزه است. آیا سیلی وقایع اخیر، هنوز برخی دولتمردان ما را بیدار نکرده است؟
اردوان مجیدی
انتهای پیام/
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
