فعال دانشجویی: سند مکتوب طرح دارویار در دسترس عموم قرار بگیرد

طه نظری پور دانشجوی پزشکی و عضو سابق دفتر تحکیم وحدت در گفتگو با خبرنگار تشکل‌های دانشگاهی خبرگزاری فارس، با اشاره به طرح دارویار گفت: دارویار قرار است ما به تفاوت ارز نیمایی و ارز ترجیحی را در قالب یارانه بجای داروسازان به بیمه ها و از طریق آنها به مردم بدهد. 

وی افزود:شرایط به گونه ای شده که بیمه ها شاکی هستند، تولیدکننده های دارو ظرفیت تولید گسترده دارو ندارند، دولت و سازمان برنامه و بودجه مشکل تامین بودجه مورد نیاز اجرای دارویار را دارند، پزشکان ناراضی و مردم از گرانی و کمبود دارو به ستوه آمده اند و در یک کلام سلامت جامعه مان شرایط خطرناکی را تجربه می‌کند.

این فعال دانشجویی تاکید کرد: عدم هماهنگی دستگاه ها در تامین بودجه، فشار مضاعف به بیمه نشده‌ها، مشخص نبودن راهکارهای نظارتی، بدقولی بیمه‌ها، عدم همراهی هلدینگ‌های دارویی و مشکل ترخیص مواد اولیه از گمرک و تبدیل ارز نیمایی از معضلات این طرح است.

وی ادامه داد: زمانی کشور ایران بزرگترین صادر کننده دارو در خاورمیانه به حساب می آمد اما پس از اجرای دارویار در همین ماه های اخیر، شاهد افزایش شدید واردات دارو از جمله انواع آنتی بیوتیک‌ها هستیم به شکلی که واردات این اقلام حدودا چهار برابر افزایش داشته است.

نظری پور گفت: کلان چالش اجرای دارویار مشکلات زیرساختی است که عبارت اند از عدم اجرای پزشک خانواده که یکی از کلیدی ترین عوامل تحول در امر درمان به حساب می‌آید، عدم تحقق صحیح نظام ارجاع و پیاده سازی ناقص و غیرکارشناسی نسخه الکترونیک به شکلی که هنوز در خیلی از مناطق کشور اساسا زیرساخت نسخه الکترونیک آماده نشده و آموزش های لازم به مردم داده نشده است. 

وی ادامه داد: زمانی که شما قصد داشته باشید طرحی با این اهمیت را مطالعه کنید، متوجه می شوید که اساسا هیچ طرح مکتوبی در دسترس نیست. وقتی با این حد با عدم شفافیت مواجه هستیم و به سوالات جدی منتقدان پاسخ داده نمی‌شود، منطقی هست که هم مردم و هم نخبگان در مورد راهگشا بودن دارویار دچار تردید جدی شوند. 

نظری پور در پایان گفت: آینده دارویار تابع تصمیمات و عملکرد متولیان آن است. انتظار می‌رود ابتدا سند مکتوب آن در دسترس عموم قرار گیرد، طرح های جایگزین هم بررسی شوند و حرف های منتقدین شنیده شود. وگرنه هیچ بعید نیست دارویار به سرنوشت شوم طرح تحول تحول نظام سلامت دچار شود و ضربه جبران ناپذیری به سیستم درمان و اعتماد و سلامت مردم وارد کند.

پایان پیام/