واکنش عضو کمیته داوران به ادعای معاون استقلال؛ فوتبال ایران را نمی‌بینم زیرا از اعتراض لذت نمی‌برم

علی خسروی در گفت و گو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، درمورد اظهارنظر معاون باشگاه استقلال مبنی بر فعالیت هواداری یک داور و کمک داور لیگ برتری در فضای مجازی، اظهار داشت: فعالیت در فضای مجازی سلیقه شخصی هر نفر است و آدم‌ها می‌توانند به شرط درست‌کار بودن، در هر جایی فعالیت کنند. حضور در فضای مجازی حق طبیعی همه افراد است. مثلا من اکنون در فضای مجازی تیم‌های شهرستانی مثل نفت مسجد سلیمان، استقلال ملاثانی، ملوان انزلی و .... عضویت دارم و خیلی‌ها مرا به این گروه‌ها می‌برند اما در زمان کارشناسی بازی‌های همین تیم‌ها، واقعیات را گفته‌ام.

وی افزود: فکر نمی‌کنم داوران ما در فضای مجازی فعالیت هواداری داشته باشند. آن‌ها به حدی مدیریت بالایی دارند و با حضور در جام جهانی و رویدادهای مهم  نشان داده‌اند خیلی مواقع از سطح فوتبال کشور بالاتر هستند. داوران ما نیازی به این کارها ندارند اما اینگونه نیست که یک داور عضو گروه‌های مجازی یا هواداری باشد. بلکه او را به این گروه‌ها آورده‌اند. ممکن است با عضویت در این گروه‌ها، خیلی از سوال‌ها را جواب بدهد.

عضو کمیته داوران تصریح کرد: شب گذشته یکی از طرفداران استقلال به صفحه شخصی من آمد و با انتقاد شدیدی به من حمله کرد. من هم با روی خوش به او سلام کرده و با تشکر از این فرد توضیحاتی دادم. کارشناسی برخی صحنه‌ها را به وی گفتم و در نهایت همین فرد گفت مرا حلال کن و ببخشید زیرا اشتباه کردم. اینگونه تبادل نظر کردن خیلی فرهنگ خوبی است. در این شب عید که مردم زیادی مشکلات اقتصادی ندارند، نباید همدیگر را ناراحت کرده یا اجازه فعالیت در فضای مجازی را از هم بگیریم.

خسروی درخصوص اینکه آیا اعتراض استقلالی‌ها به اعلام نشدن پنالتی روی مهدی قائدی در بازی با نساجی درست بود، گفت: به این دلیل که فوتبال ایران را دنبال نمی‌کنم، نمی‌خواهم نظر کارشناسی بدهم! برای کارشناسی کردن صحنه‌های داوری فقط با یک برنامه تلویزیونی همکاری می‌کنم زیرا از اعتراض، فحاشی، تهمت زدن و... لذت نمی‌برم. به همین دلیل بازی‌ها را نمی‌بینم. فوتبالی که خودمان در آن قضاوت می‌کردیم لذت داشت. مثلا وقتی بازی استقلال و صنعت نفت را در آبادان سوت می‌زدم، محو زیبایی بازی می‌شدم. به حدی این مسابقه زیبا بود که یادم می‌رفت، داور هستم. سطح فوتبال دهه 70 و 80 خیلی زیاد بود زیرا اخلاق در آن جاری بود اما اکنون فقط اعتراض دیده می‌شود. 

پایان پیام/