خبرگزاری فارس لرستان- نسرین صفربیرانوند؛ لیلا نورعلی ۴۱ ساله و کارشناس ارشد برنامهریزی شهری و در مقطعی مدرس دانشگاه هم بوده، با این وجود روحیه کارآفرینی بسیار بالایی دارد.
او که کشت زعفران را از سال ۹۳ با ۳ میلیون تومان و در مساحتی ۱۵۰۰ متری شروع کرده، حالا یک هکتار و نیم زمین دارد و سالانه ۵۰ کیلو زعفران برداشت میکند.
این بانوی کارآفرین که زعفران خود را نه تنها به کشور بلکه به خارج از کشور هم صادر میکند، میگوید: پس از چند سال فعالیت شرکت افق کشت پردیس تنها شرکت تخصصی زعفران کوهدشت را ایجاد کردم.
بانو نورعلی به عنوان تنها زعفران کاری که توانسته برند محصول سالم و ارگانیک را کسب کند، امسال به عنوان یکی از برگزیدگان جشنواره بانوی تمدن ساز لرستانی در بخش روستایی معرفی شد، او سال گذشته هم به عنوان زعفران کار نمونه استان انتخاب شده بود.
با بیکاری بیگانه بودم
لیلا نورعلی از چگونگی ورودش به کشت زعفران، میگوید: من کارشناس ارشد برنامهریزی شهری هستم، همسرم هم فرهنگی، هم مالک و هم کشاورز است و به لحاظ مالی کمبودی نداشتیم، اما برایم سخت بود که از همسرم درخواست حتی شارژ ده هزار تومانی داشته باشم.
با بیکاری و یک جا نشینی هم بیگانه بودم همین شد که به فکر کشت زعفران افتادم که با روحیهام سازگار بود.
وقتی به همسرم گفتم یک قطعه زمین را برای کشت زعفران به من بدهد، ابتدا مخالفت کرد چون معتقد بود اذیت میشوم، اما بالاخره موافقت کرد و من کارم را با ۱۵۰۰ متر شروع کردم.
سال اول ۳ میلیون تومان پیاز خریدم اما چون تجربه نداشتم و کیفیت پیازی که از جهاد کشاورزی تهیه کرده بودیم پایین بود کل محصول من در حد یک قوطی کبریت بود.
با وجود اینکه محصول چندانی برداشت نکرده بودم اما خسته نشدم، سال بعد خودم پیاز مورد نیاز را تهیه و هر سال سطح زیر کشت را افزایش میدادم.
امروز پس از حدود هشت سال که کشت زعفران را شروع کردم حدود یک هکتار و نیم سطح زیر کشت زعفران من است و سالانه پنجاه کیلو زعفران برداشت میکنم.
زندگی را کامل تعطیل میکردم
اوایل که کار را شروع کرده بودم به من میگفتند تو ارتش یک نفرهای، چون تمام کارها را خودم انجام میدادم از سم پاشی گرفته تا چیدن و پاک کردن و بسته بندی و فروش، خوب یادمهست چند روز زندگی را کامل برای بسته بندی زعفران تعطیل میکردم، واقعا نمیدانستم باید چه کار کنم اما به جایی رسیدم که برای انجام همه امورات نیروی کار بگیرم.
در حال حاضر ده نفر به طور ثابت مشغول فعالیت هستند، اما آبان ماه و آذر بانوان به طور فصلی نیروی کار قابل توجهی مشغول کار میشوند، البته در شهرهای مختلف کشور هم بازاریاب داریم.
عمده نیرویی که من جذب میکنم زنان بد سرپرست و بدون سرپرست هستند. زعفران همه هم و غم من بود از همه تلاش خودم برای بازاریابی استفاده میکردم ، تا جایی که برای پیدا کردن مشتری به مدارس هم سر میزدم.
خیلیها به من میگفتند تو مدرس دانشگاه هستی چرا برای بازار فروش همه جا میروی ، اما من در سر رویاهایی داشتم.
زعفران کاری با من کرده که دانشگاه و مدرک را فراموش کردم و تمام هم و غم خود را روی توسعه زعفران گذاشتم.
علاقه و شوق بانو نورعلی به زعفران در کلامش هویدا است.« اگر زمان به سال ۸۱ برگردد که کارشناسی پذیرفته شدم و بعد از آنهم کارشناسی ارشد که برای آن کلی هزینه و بدو بدو کردم، زعفران را انتخاب میکردم، من اگر یک روز زعفران در خانه نباشد فکر میکنم بچهها در خانه نیستند».
او میگوید: بانوان کوهدشتی وقتی به من میرسند تنها چیزی که میپرسند، این است که چکار کنیم مثل تو موفق باشیم؟
هیچ کاری نشد ندارد، سال اول با خودم میگفتم میشود صد گرم زعفران برداشت کنم؟ و حالا سالانه بالای پنجاه کیلو زعفران جا به جا و بسته بندی میکنم.
کمی که جلوتر رفتم و توانستم درآمد خوبی به دست بیاورم به فکر ایجاد شرکت تخصصی زعفران افتادم و در این رابطه مجوز مشاغل خانگی و پروانه فعالیت را گرفتم و برند خود را با عنوان هاویر ثبت کردم.
زعفران برای من به حدی مهم است که به عنوان تنها زعفران کار استان توانستم برند محصول سالم و ارگانیک را کسب کنم.
آرزویم کشت زعفران در همه اراضی کوهدشت است
او میگوید : در ابتدا فقط به دنبال رهایی از بیکاری بودم چون روحیهام طوری نبود که
بیکار بنشینم، اما حالا هیچ کاری برای من اندازه زعفران لذت بخش نیست.
چون به فکر سودآوری نبودهام و تنها هدفم این بوده که قدمی برای توسعه زعفران کوهدشت بردارم حالا به هر طریقی که بشود.
به دنبال این بودم که کشت زعفران را به عنوان یک کشت اقتصادی در کوهدشت توسعه و ترویج دهم، زیرا زعفران نه تنها کشت اقتصادی است بلکه با توجه به فاجعه آب در کوهدشت این محصول باید جایگزین کشتهای آب دوست شود.
هر کشاورزی اگر ۲ هزار متر مربع زمین داشته باشد و هر محصولی جز زعفران در آن کشت کند پنج میلیون تومان درآمد دارد، در حالی که برداشت زعفران در دو هزار متر مربع زمین بین دو کیلو تا دو کیلو و نیم زعفران است، از طرفی پیاز زعفران پس از ۶ سال قابل فروش است و این یک سرمایهگذاری است.
در حال حاضر ترویج کشت زعفران پایه و اساس کار من است زیرا به جایی رسیدم که درآمد خودم را دارم، به دنبال این هستم که دست کشت های آب دوست را از اراضی کوهدشت با توجه به فاجعه کم آبی قطع کنم.
توسعه کشت زعفران آنقدر برایم مهم است که علاوه بر آموزش رایگان به کشاورزان با کمک بنیاد برکت اعطا تسهیلات ۴ درصدی به بهرهبرداران پرداخت میکنیم، محصولشان را هم تضمینی خریداری میکنم.
تلاش من در ترویج کشت زعفران و بهرهوری قابل توجه باعث شد حداقل ۱۰۰ نفر از کشاورزان کوهدشتی به سمت کشت زعفران بروند.
او میگوید: متاسفانه فروشگاههای زنجیرهای بسته بندی ما را خریداری نمیکنند چون سیب سلامت و استاندارد ندارد، پیگیر هستیم اما غذا و دارو میگوید باید جا داشته باشید، استاندارد هم از ما تجهیزات آزمایشگاهی میخواهد که حداقل یک میلیارد تومان هزینه دارد.
اگر زعفران من سیب سلامت و استاندارد را داشته باشد در بحث صادرات بسیار موفق میشویم.
پایان پیام/