به گزارش خبرنگار سلامت خبرگزاری فارس، محسن سیف الله زاده؛ سید مجتبی حورایی، روانشناس،در شبکه 5 سیما، گفت: ما می‌خواهیم در مورد مهاجرت صحبت کنیم؛ اما منظور ما از مهاجرت نه معنای بیرونی و معمول آن، بلکه سفر درونی از بی هدفی به هدفمندی است. می‌خواهیم بدانیم که این سفر چگونه در درون یک شخص صورت می‌گیرد.
وی افزود: یک زمین مسابقه را در نظر بگیرید. هدف شخص در زمین مسابقه، بردن است. در مقابل کسی را در نظر بگیرید که روی تردمیل می‌دود. تفاوت این شخص با فرد قبلی این است که او صرفا مشغول است و هدف خاصی را دنبال نمی‌کند. لذا باید در نظر بگیریم که مشغول بودن با هدفمند بودن یکسان نیست.
حورایی اظهار داشت: کسی که هدف دارد، انگیزه و هیجان دارد. او با ذوق و انرژی خاصی از خواب بیدار می‌شود. هدف چیزی است که خواب را از چشمان شما می‌برد و بی‌قرارتان می‌کند، آن هم یک بی‌قراری مثبت که با استرس متفاوت است.
وی افزود: هدف برای انسان معنا را به دنبال دارد. کسی که هدف دارد، هیچگاه به پوچی نمی‌رسد. همچنین این شخص احساس ارزشمندی می‌کند. اتصال معناداری و هدفمندی، منجر به دستیابی به حس ارزشمندی می‌شود. در آخر نیز باید بدانیم که موفقیت و کامیابی ما در گرو هدفمندی است.
حورایی در ادامه گفت: برای هدفمندی در گام اول باید هدف را تعریف کنیم. هدف ما باید چند ویژگی داشته باشد. اولا باید دقیق، شفاف و مشخص باشد. اینکه بگوییم من می‌خواهم موفق شوم یا به آرامش برسم، هدف نیست؛ مثلا باید بدانیم که می‌خواهیم در کنکور رتبه خوبی بیاوریم یا در کسب و کارمان موفق شویم.
وی همچنین اظهار کرد: در گام بعدی، مکتوب بودن هدف بسیار مهم است. تا زمانی که چیزی مکتوب نشده باشد، نمی‌تواند در ذهن استقرار یابد. همچنین هدف باید واقع‌بینانه باشد. باید فرق هدف را از رویا بدانیم. اینکه با خود بگوییم می‌خواهیم تا دو ماه آینده چهارصد میلیون دلار کسب درآمد کنیم، تنها یک رویا بوده و هدف نیست.
وی افزود: ما باید دلایل زیادی برای رسیدن به هدفمان داشته باشیم. باید دقیقا بدانیم که چرا می‌خواهیم به این دستاورد برسیم. هرچه دلایل ما بیشتر باشد، انگیزه، تعهد و وفاداری بیشتری نیز نسبت به آن داریم.
حورایی اظهار داشت: هدف همچنین باید مورد علاقه ما باشد. ما باید مطمئن باشیم که به هدف خود علاقه داریم؛چرا که علاقه موجب استمرار و پافشاری می‌شود. همچنین باید در نظر داشته باشیم که هدف ما باید وابسته به خودمان باشد. مثلا اینکه بخواهیم برادرمان در کنکور رتبه خوبی کسب کند، به ما وابسته نیست و برای تحقق آن نمی‌توانیم کاری کنیم.
وی افزود: بعد از شناسایی هدف باید عمل کنیم. بعضی‌ها در این این مرحله دچار کمالگرایی می‌شوند. وقتی هدف را مشخص کردیم، کافی است تنها شروع کنیم و قدم اول را، هرچند کوچک به سمت این هدف برداریم.
این روانشناس گفت: خوب است به یاد داشته باشیم که فاجعه این نیست که به هدفمان نرسیم، بلکه فاجعه این است که هدف نداشته باشیم. باید در نظر داشته باشیم که دنبال کردن هر هدفی، تجربیاتی را در پی خود دارد. مهم تجربه‌ای است که ما در این مسیر به دست می‌آوریم؛ صرف نظر از اینکه نتیجه نهایی آن چه باشد.
پایان پیام/
