سميعي: «نجفي» بيشتر زبان‌ورز است تا زبان‌ساز

به گزارش خبرگزاري فارس، احمد سميعي گيلاني كه در نشست نقد و بررسي كتاب «بيست و يك داستان از نويسندگان معاصر فرانسه سخن مي‌گفت، اظهار داشت: به نظر مي‌رسد ملاك انتخاب داستان‌هاي اين مجموعه ذوق ادبي خاص نجفي بوده است؛ براي نجفي پيام داستان چندان اهميت ندارد. او بيشتر به جنبه هنري داستان توجه مي‌كند. وي افزود: مثل اينكه دوستان اصفهاني بيشتر به فرم توجه دارند تا محتوا؛ گو اينكه فرم از محتوا جدا نيست. سميعي ادامه داد:‌ گرايش زباني نجفي استفاده از امكانات زبان فارسي چه سنتي و چه عاميانه است. گاهي شيفتگي او از استفاده از امكانات زبان فارسي به حدي است كه ترجمه‌هايش با اصل داستان مطابقت مي‌كند. وي گفت: هنر «نجفي» در چيدن واژه‌ها كنار هم است. بيان نجفي مثل «حافظ» تجربه اصيل هنري است كه اصالت دارد، اما عناصر زباني‌اش اقتباس از ديگران است. برخلاف مولانا يا خاقاني كه زبان‌ساز هستند. سميعي گفت: آنجايي كه نجفي تركيبات نو مي‌سازد چندان موفق نيست. يا حداقل به نظر من چندان موفق نيست. اين ويراستار اظهار داشت: ادبيات داستاني زبان فارسي را تقويت كرده است. زيرا اين زبان براي داستان چندان پرورده نشده بود و اگر ترجمه‌هاي ما نبود اين پروردگي زبان فارسي در دوران معاصر به وجود نمي‌آمد. غناي زبان فارسي مديون بعضي از مترجمان ما است. وي ادامه داد: اصولا ادبيات داستاني خون تازه‌اي در رگ‌هاي ادبيات فارسي دوانده است. اما مترجمان بايد دقت كنند كه در ترجمه‌شان داد و ستد زباني نبايد محدود شود. اين داد و ستد در حكم پيوند دو گياه مي‌ماند كه باعث مي‌شود ميوه بهتر شود. وي در پايان گفت: پيوند زباني مهارتي مي‌خواهد كه هر مترجمي ندارد. نشست نقد و بررسي كتاب «بيست و يك داستان از نويسندگان معاصر فرانسه» ترجمه «ابوالحسن نجفي» (انتشارات نيلوفر) عصر روز سه‌شنبه در شهر كتاب مركزي با حضور مترجم اين كتاب، «احمد سميعي گيلاني»، «رضا سيدحسيني» و «محمد قاسم‌زاده» برگزار شد. انتهاي پيام/2