​چشم مادر شهید صابری به مزار پسرش روشن شد/ پایان ۳۵ سال دلواپسی

خبرگزاری فارس از شهرقدس؛ سیده طیبه عزتی: مادری که سال‌ها قلبش در تپش دیدار و چشمش دوخته به دَر و گوشش منتظر شنیدن خبری از جوانش بود و حالا با قامتی خمیده انتظارش پایان یافته و امروز آغاز دیدارهایی تازه و دوباره فرارسیده است.

شهید نامدار «غلامحسن صابری» در ۱۰ فروردین ۱۳۳۷ در روستای ناریان طالقان چشم به جهان گشود و در کنار ۴ خواهر و پدر و مادر زندگی ساده‌‌ای داشتند و در جوانی عازم جبهه شد.‌

چه تشابهی میان سال تولد و سال‌ها چشم انتظاری مادر «غلامحسن» وجود دارد؛ جوان برومند طالقانی برای دفاع از کشور راهی جبهه و جنگ می‌شود و اول اسفند ۱۳۶۴ در سن ۲۴ سالگی در عملیات والفجر ۸ در منطقه فاو به شهادت نائل شد.

مادر شهید خوش‌نام ۳۵ سال از پاره تنش بی‌خبر بود و پدر در فراغ فرزند آن‌قدر چشم به‌ در دوخت که قرار دیدارشان محشر کبری شد.

روزی که خبر شناسایی شهید صابری را برای مادر «غلامحسن» بردند، کوچه و خانه شهید در نظرآباد استان البرز رنگ و روی امام رضایی به خود گرفت و عطر شهید در کنار پرچم متبرک رضوی فضای وصف ناپذیری ساخته بود و دلِ چشم‌های منتظر مادر و خواهرانش را بی‌تاب کرده بود.

۱۹ آبان سال ۱۳۹۲ مراسم تشییع باشکوهی از دو شهید گمنام در شهرستان قدس برگزار شد و آن روز بوستان حضرت ولیعصر(عج) دو لاله فاطمی را در آغوش گرفت و موجبات برکت و افتخار برای مردم این منطقه شدند.

شهدای گمنام سال‌ها از خانواده و محل زندگی خودشان دور بوده‌اند اما مردم از زمانی که شنیدند مهمانانی خوش‌نام به شهرشان می‌آید از همان روزهای اول سنگ تمام گذاشتند و نگذاشتند شهیدی که نام و نشانی ندارد اما خوش‌نامی او آوازه دو عالم است، احساس تنهایی در این شهر کند.

این شهر مهمان‌دار ۵ شهید گمنامی است که مایه برکت و افتخارمان شده‌اند و امروز که یکی از شهدای گمنام آرمیده در یادمان شهدای گمنام بوستان حضرت ولیعصر(عج) از طریق آزمایش DNA شناسایی شده، بار دیگر مردمان این شهر خوشبخت و سعادتمند از تجلی نور شهید شده‌اند و موجی از معنویت در این شهر فرا گرفته شده و توفیق خدمت به خانواده شهدا فراهم شده و این فرصتی بوده که خداوند برای بازسازی معنوی جامعه عنایت کرده است.

مردم شهرستان قدس در استقبال خانواده شهید سنگ تمام گذاشتند و هرکس در این شوق دیدار مادر و فرزندی هیاهویی خاصی در دل داشت و بر زبان و در دل و با نگاهی پرحرف و چشم‌های بارانی التماس دعا از مادر و خواهران شهید خوش‌نام داشتند.

مادر چشم انتظار افتخار می‌کرد که فرزندش را در راه خدا و انقلاب اسلامی تقدیم کرده و قدردان خادمان شهدای گمنام و مردم شهیدپروری بود که از زمان تشییع و تدفین و در این ۷ سال با تمام وجود و خالصانه در کنار شهید خدمت کردند.

هر آنچه از پیشرفت و اقتدار به دست آورده‌ایم همه را مرهون خون‌های پاکیزه شهدای عزیز هستیم. شهدای گرانقدر از خانه و درس و کار و زندگی روزمره گذشتند و با خون‌های خود حماسه‌های باشکوه خلق کردند و مایه عزت و سربلندی کشور شدند.

در بخشی از وصیت‌نامه شهید «غلامحسن صابری» آمده است: «هر محل هستید به مزار شهدا در روز جمعه سر بزنید، این خون‌ها هستند که پیروزی می‌آورند نه شمشیر‌ها و امام را دعا کنید و قدر این جمهوری اسلامی را بدانید که نعمت الهی بود که به ملت ایران رسید.

ما مثل حسین وارد جنگ شدیم و مثل حسین باید شهید شویم(امام خمینی) و از جوان‌های عزیز می‌خواهم که جبهه‌ها را فراموش نکنند به خصوص جوانان ناریان، بروید دوره سلاح را یاد بگیرید و اسلام را کمک کنید.

در خانه نشستن در این زمان و عبادت کردن در خانه کافی نیست باید اسلام را یاری کنید در این زمان اسلام مظلوم واقع شده است، تمام کفر‌های جهان بر علیه اسلام دارند قیام می‌کنند شما باید جلوی آن‌ها را بگیرید هر توانی که دارید با جان‌ها و مال‌هایتان به اسلام کمک کنید هم در این دنیا سربلند باشید هم در آن دنیا و در آن دنیا پیش چهارده معصوم رو سفید باشید».

هر شهید کتاب درسی است که در اختیار همه ما قرار گرفته است و این راه با صلابت و با اقتدار شهدا را باید ادامه داد...

خانواده‌های شهدا اسوه صبر، مجاهدت، فداکاری و استقامت هستند و پدران و مادران شهدا مانند جواهری ارزشمند در دسترس ما بوده و نباید از وجود چنین گوهرهایی غافل شویم.

روز جمعه، چشم انتظاری مادر شهید «غلامحسن صابری» پس از ۳۵ سال فراق مادر و پسری به پایان رسید و مادر دلسوز و مهربان گلزار پسرش را در آغوش گرفت، خدا را شکر؛ اما دل‌های ما همچنان بی‌قرار و چشم‌های همه ما منتظر است تا روز جمعه‌ای بیاید و فرج صاحب‌الزمان(عج) برسد و آن روز موعود را ببینیم و در این روز توفیق خدمت داشته و قلمی بزنیم.

هنوز مادران شهدای چشم انتظاری هستند که پیکر فرزندشان را ندیده‌اند و یا این دیدار را به آخرت موکول کرده‌اند.

انتهای پیام/ ۶۷۰۷۵/گ/س