به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، بحران‌های حوزه میراث فرهنگی از زمانی آغاز شد که مدیران سیاسی وارد این گود شدند و با تدابیر سیاسی و جناحی و نه فرهنگی این حوزه را به یک حوزه بی‌ثبات تبدیل کردند تا کسی در مقابل خلأهایی که در این حوزه مهم و تأثیرگذار وجود دارد پاسخگو نباشد و اقتدار این حوزه که در سایر کشورها به درآمدزایی بسیاری تبدیل شده و حرف‌های بسیاری برای گفتن دارند، در کشور ما رنگ پریده و کم برش شود.
میراث فرهنگی هر کشور گویای هویت بومی و تاریخی کشور است که در کنار آن می‌توان از طریق جذب توریست به درآمدهای غیرنفتی دست یافت؛ ضمن آنکه اشتغالزایی را نیز در درون خود به‌عنوان یک سرمایه بزرگ نهان دارد، بنابراین می‌طلبد تا با برنامه‌ریزی و طرح و برنامه‌های منسجم و نظارت بر عملکرد سازمان میراث فرهنگی به نظم و ترتیبی در این حوزه دست یافت و با میراثی قوی، تبلیغات درست و پی در پی برای جذب توریست به عواید مطلوب و مورد نظر رسید.
همچنین به نظر می‌رسد مسئولان از ابزار تحریم می‌توانند به خوبی استفاده کنند و حالا که دشمنان با استفاده از نام ایران به‌عنوان یک بمب خطرناک آوازه این سرزمین را به دورترین نقطه عالم رسانیده‌اند با تبلیغات درست و قوی و پی در پی چهره واقعی ایران را به دنیا شناسانید و جذب توریست کرد.
اما جای تأسف است که میراث فرهنگی، سازمانی قدرتمند، توانمند و هماهنگ نیست و در مواردی نیز به سازمانی فاقد متولی دلسوز و نظارت‌پذیر تبدیل شده که هیچ‌گاه نتوانست به مأموریت‌های خود که جذب گردشگران خارجی و رونق اقتصاد گردشگری بود، جامه عمل بپوشاند، زیرا یکی از اهداف سازمان میراث فرهنگی این بود که آمار گردشگران به صورت جهشی توسعه پیدا کند، اما برخی از قوانین دست و پاگیر این سازمان با جذب گردشگر منافات دارد.
سرانجام تبدیل طرح میراث فرهنگی به وزارتخانه به تصویب نرسید، تا دامنه نظارت بر این حوزه سیاست زده به مانند قبل کم باشد و روز به روز شاهد گام‌هایی رو به عقب در این حوزه باشیم.
طرح وزارتخانه باید در اصلاح برنامه بازبینی شود
نماینده مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی پیرامون رد طرح تبدیل سازمان میراث فرهنگی به وزارتخانه گفت: رد این طرح چند دلیل عمده دارد و نخستین دلیل این است که این طرح برخلاف برنامه پنجم توسعه است؛ چرا که در این برنامه مقرر شده تا وزارتخانه کمتر شوند؛ بنابراین طرح تبدیل میراث فرهنگی به وزارتخانه برخلاف جهت برنامه پنجم توسعه است.
حمیدرضا فولادگر افزود: میراث فرهنگی اگر زیر نظر رئیس جمهور باشد از اختیارات رئیس جمهور در این حوزه استفاده می‌شود و کارها جلو می‌رود.
وی ادامه داد: بحث‌های سیاسی یکی دیگر از دلایلی است که دامن‌گیر این حوزه شده است و در واقع یک فرد خاص نمی‌خواهد جوابگوی خلأهای موجود باشد و در صورتی که اگر میراث فرهنگی تبدیل به یک وزارتخانه شود، نظارت بسیاری بر این حوزه صورت می‌گیرد و یک شخص خاص جوابگوی تمامی نواقص و کمبودهای این حوزه است که در حال حاضر و با رد این طرح در واقع تنها رئیس جمهور پاسخگو است.
این نماینده مجلس با اشاره به اینکه وزارتخانه شدن و تعریف یک وزیر در این حوزه اختیارات اجرایی بیشتری را در اختیار این حوزه قرار می‌داد، تاکید کرد: نظارت بیش از پیش نمایندگان مجلس این حوزه را به نظم و ترتیب خاص خود می‌رسانید؛ در حالی که رد این طرح حیطه نظارتی کمتری را شامل شد.
وی ادامه داد: من از موافقان این طرح بودم؛ چرا که ارتباط بیشتر با مجلس موجب می‌شد تا این میراث فرهنگی در برابر بسیاری از اتفاقات پاسخگو باشد، اما در حال حاضر ارتباطی بین آن و مجلس وجود ندارد، در حالی که اگر میراث فرهنگی به وزارتخانه‌ای مستقل تبدیل می‌شد، می‌توانستیم بسیاری از خلأهای قانونی را برطرف سازیم و این طرح در اصلاح برنامه باید مورد بازبینی قرار بگیرد.
مسئولان اهمیت حوزه میراث فرهنگی را نمی‌دانند
پژوهشگر میراث فرهنگی نیز پیرامون رد این طرح گفت: گویا مسئولان اهمیت زیاد حوزه میراث فرهنگی در جذب توریست و در نتیجه اشتغالزایی و درآمدزایی را نمی‌دانند.
علیرضا محمدی افزود: اگر سازمان میراث فرهنگی به وزارتخانه تبدیل می‌شد، بودجه مستقلی داشت و انتصاب یک وزیر برای این حوزه نظارت بر عملکرد قوی‌تر می‌شد و در برابر نواقص و کم کاری‌ها مسئول بود.
وی تصریح کرد: در حال حاضر کسی در برابر میراث فرهنگی و اتفاقاتی که در این حوزه می‌افتد پاسخگو نیست، در صورتی که وزارتخانه شدن برنامه‌های توسعه‌ای را هم در بر داشت.
این پژوهشگر میراث فرهنگی با بیان اینکه این روزها وضعیت توریست حال و روز خوبی ندارد، تاکید کرد: اگر سری به هتل‌های مطرح شهر بزنید متوجه می‌شوید که بسیاری از اتاق‌ها خالی است و این نشان دهنده این است که تبلیغات و جذب توریست در کشور ما نابسامان و ضعف تبلیغات و اطلاع رسانی در معرفی آثار و اماکن تاریخی کشور به خوبی روشن است.
وی ادامه داد: ایران دارای جاذبه‌های گردشگری بسیاری است که می‌تواند سبب ایجاد درآمد و هزینه‌های قابل توجهی باشد که متأسفانه با وجود دغدغه بسیاری از نمایندگان مجلس و مسئولان متعهد، مورد غفلت واقع شده است.
آیا رئیس جمهور به تنهایی می‌تواند پاسخگو باشد
اما سئوالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که آیا رئیس جمهور به تنهایی و با توجه به مشغله فراوان امکان پاسخگویی در برابر خلأهای سازمان میراث فرهنگی را دارد و آیا مثل یک وزیر می‌تواند در کمیسیون مجلس حاضر شود و به سئوالاتی که نمایندگان مجلس در صحن علنی از وی می‌پرسند، پاسخ دهد و خلأهای موجود را تشریح کند، در حالی که به نظر می‌رسد اگر این سازمان که در قالب معاونت رئیس جمهور اداره می‌شود به وزارتخانه تبدیل شود، رئیس جمهور به کارهای مهم‌تری می‌پردازد.
حرف اول و آخر این که بسیاری از کارشناسان بر این باورند که میراث فرهنگی در درون خود ظرفیت‌های بسیاری برای جذب گردشگر دارد و اشتغالزایی را در درون خود به‌عنوان منبع درآمد و ثروت ملی به یادگار دارد، بنابراین باید جایگاهی بالاتر از جایگاه کنونی داشته باشد و تبدیل شدن به وزارتخانه می‌تواند منجر شود تا سازمان به نوعی به جایگاه بر حق خود برسد و بهتر پاسخگوی مسائل باشد؛ ضمن اینکه به عنوان نماینده‌ای در این زمینه بین مردم می‌تواند حضور داشته باشد.
در حال حاضر، میراث فرهنگی کشور ما دچار ضعف فرهنگی شده است و مسئولان با ضعف اطلاعاتی خود در این حوزه و عدم شناخت اهمیت میراث فرهنگی نمی‌توانند تصمیمات صحیح و به جایی در موضوعات بگیرند و در نهایت این که ضعف امروز سازمان میراث فرهنگی به نفع مصالح و مسائل میراث تاریخی و فرهنگی ایران نیست.
انتهای پیام/ح10
