چکیده
تحقق برخی عناوین، توجیهکننده و مشروعکننده فعل زیانبار و به تعبیری رافع تقصیر است. یکی از این عناوین، اضطرار در مسؤولیت مدنی غیرقراردادی است. بر خلاف مسؤولیت مدنی قراردادی که در ماده 206 ق.م به آن اشاره گردیده و فاقد اثر شناخته شده است، ذکر صریحی از اضطرار در احکام قانونی در مورد الزامات خارج از قرارداد به میان نیامده است. بدون تردید اضطرار، وصف تقصیر را از فعل زیانبار زدوده و اقدامی را که در وضعیت عادى، نامشروع و حرام است، مشروع و مباح میسازد. ولی اینکه آیا ارتکاب فعل زیانبار در مواقع اضطرار، شخص را از مسؤولیت مدنى معاف میکند یا خیر، دو دیدگاه کلی مطرح است: دیدگاه نخست: اضطرار رافع مسؤولیت مدنى نیست و خسارات وارد به زیاندیده باید جبران شود. دیدگاه دوم: اضطرار رافع مسؤولیت مدنى است و عمل مضطر برای دفع ضرر بزرگتر از خود یا دیگری است. این مقاله، دیدگاه نخست را مورد پذیرش قرار داده است.
کلیدواژهها: اضطرار؛ مسؤولیت غیر قراردادی؛ خطر؛ قاعده احسان؛ تقصیر
نویسنده:
یاسر عبدی: مدرس دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران و دکتری حقوق خصوصی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
فصلنامه پژوهش های فقه و حقوق اسلامی - دوره 14، شماره 51، بهار 1397.