اسدالله علم یکی از مهم‌ترین چهره‌های سیاسی دوران محمدرضا شاه است. او طی سال‌های 41-42 نخست‌وزیر و بین سال‌های 1345 تا 1356 وزیر دربار بود. وی که روزانه با شاه ملاقات داشته در یادداشت‌های خود سعی در بیان افکار و سبک رفتار محمدرضا پهلوی برای نسل‌های بعدی دارد.
علم در قسمتی از یادداشت‌های خود آورده است که ایران برای احقاق حق خود در مورد رود هیرمند ناچار است برای جلب رضایت مجلس افغانستان برای جایی که بیشتر انتفاع هم با افغانستان است، پول خرج کند و این نماینگر قدرت پوشالی شاهنشاه است؛ قدرتی که حتی نمی‌تواند حق خود را از همسایگانش بگیرد، البته عَلم اشاره نمی‌کند که سرچشمه رود هیرمند نیز در زمان رضا شاه از ایران بدون جنگ جدا شد و طی پیمان سعدآباد در اختیار افغان‌ها قرار گرفت. او در یادداشت شش آبان 1351 می‌نویسد:
«در خصوص مسئله هیرمند و افغانستان، عرض کردم، حالا قرارداد ما به مجلس آن‌ها رفته است. عجیب است مثل اینکه باید در آنجا پول خرج کنیم، برای قراردادی که بیشتر به نفع افغان‌هاست. فرمودند: «بلی مجلس آنجا خر تو خر عجیبی است و پادشاه باید فکری بکند که از این وضع آسوده شود. به او هم گفته‌ام، کی بتواند عمل کند، معلوم نیست. به هر صورت آدم مطمئنی را بفرست که پیش سفیر ما برود و اگر واقعاً لازم است، پول خرج کند.»
منبع: یادداشت‌های علم، جلد 2، صفحه 363.
