به گزارش خبرگزاری فارس از قزوین، شبهای ماه مبارک رمضان در جبههها حال و هوای دیگری داشت چرا که خون سرخ شهدا و رزمندگان در این شبها سعادت و رستگاری را برایشان رقم میزد.
شبهای قدر فرصت مناسبی برای بیداری دلها و بازگشت به سوی پروردگارت است چراکه در این شبها بندگانی با زمزمههای یا «رب» و «الغوث» گفتن سنگر دیگری از عبادت را برای خود میسازند.
شهدا در کدامین شب قدری تقدیر شهادتشان مقدر شد شاید در یکی از این شبهای قدر در گوشهای با خود خلوت کرده و از امام زمانشان تقدیر بودنشان در جبهه را خواستند تا در همین دنیا قطعهای از بهشت را همراه با جلوهای از بهشتیان درک کنند.
آنها در میدان انجام تکلیف و عشق به خدا آسمانی شدند و به مقام شهادت که بالاترین مقام بود، رسیدند.
* خدای شهیدان ما را جزو پرهیزگاران قرار ده
آزاده جنگ تحمیلی در گفتوگو با خبرنگار فارس در قزوین در خصوص حال و هوای شبهای قدر و رمضان میگوید: از خدای شهیدان میخواهم که در ماه مبارک رمضان ما را جزو پرهیزگاران قرار دهد و به متوسلان دعا در این شب سرنوشتساز بهترینها را عطا کند.
علی ناصحفرد ادامه داد: شبها و روزهای ماه مبارک رمضان برای آنانی که در دوران دفاع مقدس با ملکوتیان زمینی همنشین بودهاند حال و هوایی دیگری دارد چراکه سفرهای از سوی خداوند بر روی بندگان خاص خود پهن شده بود تا با توجه به محدودیتهایی که در اردوگاه اسرا 12 در تکریت وجود داشت، تمام تلاش اسرا این بود که حال و هوای شبهای قدر را حفظ کنند.
وی عنوان کرد: در جبهه حال و هوای زمینیان همچون ملکوتیان بود و با توجه به اختیاراتی که اسرای ایرانی در برگزاری مراسم ویژه شب قدر داشتند این حال و هوای ملکوتی را معنویتر میکرد.
آزاده جنگ تحمیلی بیان کرد: در زمان اسارت رزمندگان برای برگزاری مراسم شبهای قدر به شدت محدود بوده و حتی برای قرآن خواندن نیز سخت در فشار بودند که با توجه به فشارهای سخت و محدودیتهایی که برای اسرا ایجاد شده بود هیچ کدام از این مسائل موجب نشد تا رزمندگان دست از مقاومت و انگیزه بردارند.
ناصحفرد اضافه کرد: برای برگزاری و احیای شبهای قدر اسرا با صبر و استقامت مصمم بودند تا این مراسمها به نحو احسن برگزار شود.
وی ادامه داد: اسرا با قرار گرفتن در تنگناها و در سختیها به خدا نزدیکتر میشدند چراکه در اردوگاهها سختی فراوانی پیش روی اسرا قرار داشت و دلها زودتر شکسته شده و به خداوند نزدیکتر میشد.
آزاده جنگ تحمیلی عنوان کرد: شبهای نجف شبهایی بود که مرقد مطهر امیرالمؤمنین علی(ع) در جوار اردوگاه اسرای ایرانی بود و در آن دیار غربت بوی یار و امامت میآمد.
ناصحفرد اضافه کرد: در ایام شهادت مولای متقیان علی(ع) بعثیها اجازه پابوسی حرم مطهر حضرت علی(ع) را از اسرای ایرانی منع کرده بودند و در این میان نیز وعدههایی به اسرا میدادند که این امر بیشتر موجب تأثر و تأسف رزمندگان در اردوگاه میشد.
این آزاده بیان کرد: در شبهای ماه مبارک به ویژه شبهای قدر دلها بیقرارتر از همیشه و حضور خدا در تمام لحظات اسارت بیشتر حس میشد و این رب شهدا بود که اسیران را یاری میکرد.
آزاده جنگ تحمیلی گفت: با تمام محدودیتهایی که برای مراسم احیای شبهای قدر داشتیم و در اردوگاه نیز کتاب مفاتیحالجنان نبود و فقط یک جلد کلامالله مجید وجود داشت، روحانیان و اسرایی که دعاها و زیارتنامهها را حفظ بوده و با آن مأنوس میشدند برای تمام اسرا زمزمه کرده و اسرای دیگر نیز در خفا زمزمه میکردند.
* عزلتنشینی در بیابانها و سنگرها با ربالشهدا
جانباز و رزمنده سپاه صاحبالامر(عج) استان قزوین در گفتوگو با خبرنگار فارس در قزوین با اشاره به بیان حال و هوای شبهای قدر در مناطق عملیاتی اظهار کرد: به دلیل وجود گرمای جنوب و مناطق عملیاتی حال و هوای خاص ماه مبارک رمضان شرایط ویژهای را به خود اختصاص میدهد.
علی ناصریکیا افزود: شرایط مختلف مناطق جنگی وضعیت خاص شهید شدن یا نشدن را برای رزمندگان به همراه داشت که وجود چنین وضعیتی موجب ایجاد فضای معنوی و عرفانی در بین رزمندگان میشد.
وی بیان کرد: با توجه به اینکه مناطق عملیاتی جنوب و غرب کشور دارای شرایط گرم، خشک و صعبالعبور است رزمندگان به توجه به بعد معنوی ماه مبارک رمضان احساس میکردند شب قدر بر تمام روزهای این ماه جاری است.
جانباز و رزمنده سپاه صاحبالامر(عج) استان قزوین عنوان کرد: حال و هوای شبهای قدر به طور خاصی و با معنویت بیشتری در بین رزمندگان دوران دفاع مقدس حاکم بود و این رزمندگان جانانه در برابر تحقق اهداف متعال و الهی تلاش میکردند.
ناصریکیا تصریح کرد: در دوران دفاع مقدس طی ماه رمضان تمام رزمندگان ارتباط خود را با خدا برقرار کرده بودند و در سنگرها و با عزلت و گوشهنشینی در بیابانها و سنگرها با خدای خود درد و دل می کردند.
وی با بیان اینکه اقامه نماز صبح در مناطق جنگی طی ماه رمضان شور و حال خاصی را به همراه داشت، یادآور شد: قرائت قرآن، دعای جوشن کبیر و اقامه نمازهای مستحب از جمله اعمالی بود که رزمندگان انجام میدادند که بسیاری از این اعمال تا نماز صبح ادامه داشت.
رزمنده دوران دفاع مقدس استان قزوین خاطرنشان کرد: طی سال جاری توفیق حضور در کنار شهدای گمنام ایام را داشتهام که این حضور فرصتی برای عهد بستن با شهدا بود.
ناصریکیا با بیان اینکه در ایام لیالی قدر خاطرات خاصی در خصوص عملیاتهای دفاع مقدس ندارم، مطرح کرد: با حضور در کنار مزار شهدای استان قزوین در شب 21 ماه رمضان، حال و هوای خاصی را احساس کرده چراکه بوی دفاع مقدس را حس کردم.
وی گفت: برخی از عملیاتی که بنده حضور داشتم در فصل زمستان و تابستان بود و البته در این راستا مدت حضور یک ماه در جنوب را تجربه کردهام.
رزمنده دوران دفاع مقدس استان قزوین به مهمترین اذکار و اعمال انجام شده در شبهای قدر دوران دفاع مقدس یادآور شد: دلنشینترین دعا در این شبها قرآن به سرگرفتن بود که با نیت خالصانه صورت میگرفت.
* جبهههای جنگ دور از تعلقات دنیوی بود
جانباز شیمیایی جنگ تحمیلی در گفتوگو با خبرنگار فارس اظهار کرد: جبهههای جنگ سرشار از فضای معنوی بود که شاید در هیچ زمانی از تاریخ دیده نشود و رزمندگانی که جان خود را در دست گرفته و به دور از تعلقات دنیوی پای در جبهههای جنگ گذاشتند تا روز به روز به خدای خود نزدیکتر شوند.
سید محمدجواد تقوی عنوان کرد: شبهای قدر فرصتی برای رزمندگان بود که تا با خدای خود راز و نیاز کنند و فضای معنوی این شبها را فزونی ببخشند.
وی اضافه کرد: رزمندگان برای حضور در مراسم شبهای قدر لحظه شماری میکردند و رزمندگانی که به دلیل نگهبانی نمیتوانستند در این مراسم شرکت کنند به دیگران غبطه میخوردند.
جانباز شیمیایی جنگ تحمیلی مطرح کرد: در پشت جبههها یعنی جایی که چند کیلومتری با خط مقدم فاصله داشت، حسینیههایی وجود داشت که مانند مساجد و حسینیههای کنونی شهرها، دعای جوشن کبیر و قرآن خوانده میشد و مداحی و سخنرانی صورت میگرفت، معمولاً در این حسینیهها و در ایام شبهای قدر یک مهمان ویژه از مسؤولان کشوری یا نظامی نیز دعوت میشد و در خصوص مهمترین مسائل کشور به ایراد سخنرانی میپرداخت.
تقوی بیان کرد: با وجود فضای معنوی بسیاری که در این حسینیهها برقرار بود ولی باز هم رزمندگانی بودند که در تنهایی خلوت کرده و درون چالههایی که خود کنده درست کرده، مشغول راز و نیاز بودند.
وی خاطرنشان کرد: در ایام شبهای قدر و در خط مقدم نیز هر پنج یا 6 نفر در درون یک سنگر رفته و به همراه هم دعا کرده و با خدا مناجات میکردند؛ افرادی هم که در آن زمان موقع پست نگهبانیشان بود، از آنجا که نمیتوانستند در تاریکی کتاب دعا به دست بگیرند، هر دعا و مناجاتی که به خاطر داشتند با اشکی که از روی اخلاص ریخته میشد، میخواندند و با خدای خود مناجات میکردند.
* شهدا تقدیرشان را در نزدیکی کربلا جستجو میکردند
شهدا و رزمندگان فهمیده بودند که شب قدرشان در دست چه کسی است و تقدیرشان به دست که خواهد بود و به همین دلیل آن را در جبهههای حق علیه باطل و در نزدیکی کربلا جستجو میکردند؛ چه زیبا شبی است که تو به نیت شهادت در جبهههای حق علیه باطل نیت شهادت میکنی و پیشانی بر خاک مام وطن مینهی و زیارت عاشورایت را میخوانی و عهدت را با امامت محکمتر میکنی و با «الغوث و الغوث» گفتنهایت از ربالشهدایت یاری میخواهی.
شهدا میدانستند که قدر شبهای قدر را در جبههها باید جست و پیدا کرد؛ شهدا هم یافتند و هم رسیدند...
خداوندا تقدیر ما را همانند شهدا قرار بده...انشاءالله
*****************
گزارش: زهرا غیاثوند
*****************
انتهای پیام/77026/ج40/