جعفر مهراد بنیانگذار پایگاه استنادی جهان اسلام در گفتوگو با خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری فارس، اظهارداشت: بعد از دو دهه از رشد سریع آموزش عالی، امارات متحده عربی به کانون آموزش عالی بینالمللی در جهان تبدیل شده است اما آموزش عالی این کشور با نارساییهای جدی مواجه است.
وی افزود: باوجود دفاتر ارزیابی و کنترل در این کشور، کیفیت آموزش عالی هنوز قابل بحث و سوال برانگیز است.
مهراد اظهار داشت: بسیاری از فارغ التحصیلان این کشور فاقد مهارتهای لازم برای کار بوده و بسیاری از موسسات خصوصی که بیشترین کالجها و دانشگاهها را به خود اختصاص دادند از نظر کیفیت بسیار ضعیف هستند. مقامات این کشور از این وضعیت به خوبی آگاهند که با برنامههای راهبردی میکوشند این وضعیت را اصلاح کنند.
استاد علم اطلاعاتشناسی دانشگاه شیراز اظهار داشت: بعد از کشف نفت در دهه 1960 میلادی در این کشور امارات یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان است که رشد سریعی را تجربه میکند. باوجود این تلاش امارات برای توسعه نظام آموزش عالی این کشور بازتابی از مسائلی شبیه به مسائلی است که کشورهای در حال توسعه با آن مواجهند.
وی با بیان اینکه نخستین دانشگاه امارات در سال 1977 تاسیس شد و زبان بسیاری از دانشگاهها و کالجها انگلیسی است، عنوان کرد: دانش آموزانی که از مدارس دولتی این کشور فارغ التحصیل میشوند آمادگی لازم را برای ورود به دانشگاهها پیدا نکردند برای آماده سازی این دانشآموزان بسیاری از موسسات برای ورود به دانشگاه برنامههای پیش دانشگاهی تدارک میبینند که یک سال به طول می انجامد و در این دوره زبان انگلیسی، ریاضیات و سایر رشتههای اصلی را قبل از آغاز تحصیلات دانشگاهی میآموزند.
چهره ماندگار کشور گفت: مقامات امارات بر این باورند که کیفیت آموزش عالی در این کشور در سالهای اخیر رو به توسعه گذاشته است، برای این منظور وزارت آموزش عالی امارات دو دانشگاه خصوصی این کشور را به قید التزام اجازه فعالیت داده است.
وی اضافه کرد: پیش از این نیز دو دانشگاه دیگر از ثبتنام دانشجویان جدید به جهت نارساییهای جدی این دو دانشگاه منع شدهاند، علاوه بر سه دانشگاه دولتی، از سال 2013 میلادی 70 موسسه خصوصی نیز توسط وزارت آموزش عالی امارات مجوز فعالیت دریافت کردهاند.
مهراد اضافه کرد: از سال 2008 تا 2014 ثبت نام در موسسات آموزش عالی دارای مجوز از 52 هزار و 926 به 128 هزار و 279 دانشجو رسیده است، امارات عمدهترین کشور میزبان برای پردیسها و شعبههای بینالمللی است.
به گفته وی، تعداد 35 شعبه از دانشگاهها و کالجهای خارجی در این کشور فعالیت میکنند در حالیکه امارات از هفت امیرنشین تشکیل شده است هر کدام سیاستهای آموزشی خود را اجرا میکند مثلا ابوظبی با چند موسسه معتبر خارجی از جمله دانشگاه نیویورک و سوربو همکاری دارد. امیرنشین دوبی رویکرد دیگری را دنبال میکند.
وی ادامه داد: منطقه آزاد در دوبی جایی است که در آن موسسات خارجی مجاز به دایر کردن شعبههای خود هستند. بسیاری از این موسسات اعضای هیات علمی پاره وقت با کیفیت ضعیف و بار آموزشی و اداری زیاد در استخدام دارند.
مهراد گفت: این افراد وقت کافی برای بهبود آموزش و انجام پژوهشهای علمی در اختیار ندارند. صاحبان موسسات خصوصی آموزش عالی منافع خود را به کیفیت ترجیح میدهند، تعداد موسسات آموزش عالی در امارات بسیار زیاد بوده اما در بحران مالی سال 2008 حداقل تعداد 9 موسسه بعد از آنکه قادر به جذب تعداد کافی دانشجو نبودند بسته شد.
انتهای پیام/