چکیده
این مطالعه با هدف تحلیل روند تغییرات در تعاملات، سبک های حل تعارض و کیفیت زناشویی بر اساس سن ازدواج و طول مدت ازدواج زنان و مردان متأهل شهر قزوین صورت گرفته است. روش پژوهش از نوع توصیفی و تحلیل روند است. روش نمونه گیری، داوطلبانه است و 302 نفر (151 زن و 151 مرد)، از پنج نقطۀ شهر قزوین انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات، پرسش نامۀ سبک های حل تعارض کردک (CRSI)، مقیاس کیفیت زناشویی فرم بازنگری شده (RDAS) و مقیاس تعامل رابطۀ انجمن تگزاس (TTRIS) مورد استفاده قرار گرفت. نتایج تحلیل روند نشان داد که روند خطی معناداری بین زنان و مردان متأهل از حیث طول مدت ازدواج در متغیرهای ابعاد تعامل (بجز بعد نظریات سازندۀ ایگو در گروه 5-1 سال)، سبک های حل تعارض و کیفیت زناشویی مشاهده نشد. نتایج همچنین نشان داد روند خطی معناداری بین گروه با سن ازدواج 19- 12 سال با دیگر گروه های ازدواجکرده بین سنین 30-20 و 40-30 سال در عوامل سبک های حل تعارض و روند غیرخطی معناداری در ابعاد تعاملات زناشویی مشاهده می شود. شیوۀ تعاملات و حل تعارضات بین زوجین به عنوان عوامل پیشبین و مؤثر بر کیفیت زناشویی در گذر زمان دستخوش تغییرات و تحولات می شود و افرادی که در سنین مختلف به ازدواج اقدام می کنند از چنین تحولات و تغییراتی در متغیرهای مربوط به کیفیت زناشویی برکنار نیستند. توجه به چنین تحولاتی می تواند آمادگی لازم را برای رویارویی با وضعیت جدید در زوجین فراهم سازد.
کلمات کلیدی
تعاملات زناشویی; حل تعارض; کیفیت زناشویی; روند سن ازدواج
نویسنده:
سیده فاطمه موسوی
فصلنامه فرهنگی - تربیتی زنان و خانواده - سال دهم، شماره 34، بهار 1395.
برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید. 
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
